De binnenhuisarchitecte
Twee vijf zeven vier nul nul nul drie twee nul twee vijf zeven vier nul nul. Woonde ik in amsterdam op kamers met. Dat is maar één groot tekort altijd geweest voor mijn gevoel en dat is te kort en liefde en aan. Nieuwslicht mensen gebeurtenissen. Het eind achttienhonderd begin deze eeuw en het woord. In een katholiek brabants dorp ja. Ouders dominant dat is het enige. Want zij zijn brommertje zestien was en dan veel weg. Een hoe oud was ze toen ik heb geen idee we zaten op de lagere school maar. Ik denk dat dat al heel jong had van weinig spul. Nee ik geloof niet dat dat hun zo boeide ook. En zijn die verwachtingen uitgekomen dan voor haar had ook niet gekund. Maar zijn er ook tijdschriften waar je die je niet zou willen hebben dan. Nou en verder een heel stel oude en antieke spiegels rondom. En toen beviel het in amsterdam. Ben je verdergegaan met je eigen leven. In feite gewoon op zoek van ja wat dan wel een een hoe dan wel. Ja dat leek laat ik maar zeggen een hel zorgeloos iemand iemand die waanzinnig kan genieten en. En dat is wat ik gewoon later inzage in het begin had ik daar helemaal geen erg in. En dat ja die is weer straalde gerrie enorm uit. Nou dat heb ik uiteindelijk wel gedaan. Dan heb je daar ooit bij getwijfeld dat het of het wel zo helpen de ziekte wel zou genezen. Ja heb ik ook vertelt nam met dat verhaal konden ze natuurlijk geen kant op. En naar de dat interesseerde ze verder niet. Maar je zou nog wel weer een relatie willen nu sinds een paar weken o ja. En ja ik vind het een heel heel liefdevol ment ja. Redactie christof van basten batenburg.