Damokles

De manier waarop zij tegen haar familie aan hun kijk nou dat vind ik een einde aan al verrassing dat zij zo mild over de familie kan oordelen.

Terwijl ze eigenlijk stuk voor stuk opge waard zijn opgehangen te worden maar.

Nou en dan zeg ik hoe is het mogelijk dat iemand die zo veel ellende van de familie heeft doorstaan net die zo mild over de familie oordeelt als je dat boekenlijst.

De nou vind ik erg knap hoor ik denk dat ik veel lelijke woorden gebruikt zou hebben.

Ze uitgescholden zou hebben of zo.

Tussen de grijstinten van waan en daar in het verdwijnend contrast van de late schemering zoekt dierbaar duizend zelfportret gevangen in beeld en geluid.

Damokles een fotoreportage op de een nieuwslicht op mensen en gebeurtenissen deze week de duivel in mei.

Om.

Goed.

Nooit in de spiegel.

Een fusie staat lijkt te gaan als je nog nooit nee terecht.

Zeg het maar je droogt helemaal uit je droogt echt helemaal uit en moet een koude.

Ja echt je toch echt een uit maar die doe je iedere week toch mee te doen met je dochter wel ja.

Je komt af en toe om thuis even te helpen.

Ja gewoon meer gezelligheid dan effe een bakkie doen en en zo is het niet.

Ja ik hangen.

Dat was ook zo gaven toe een zo de van de burgemeester aangeboden kreeg toen ging ze dus dus dan bedankt wordt zeggen en toen ging ik zit te staan en dat hield ze gewoon een per week die tijd vol was echt heel erg mooi.

Ik heb een blauwe kneep hij zei je mag nou ik heb het gedaan toen wist ik echt niet meer en toen stond ik ook naast haar fysiotherapeuten die er toen behandelde me echt alle twee zo van wat gebeurt hier.

Je hebt daar echt een heel stuk vooruitzichten in hoeveel tijd.

Even denken hoor ja zoiets.

Van me op bed liggen en niet eens kunnen zitten tot nu kunnen staan en zelfs oefenen om weer te kunnen lopen.

Ja is ook heel bijzonder en weet je soms gewoon echt niet wat je ziet.

Heb je jezelf maar ook een doel gesteld van hoe ver je kunt natuurlijk ook gewoon ja dat weet ik niet of 'k weet niet goed wat het gewoon niet eens maar het lijkt zo makkelijk dat wil ik gewoon even doen ja dat moet dat haal ik vanavond maar hoelang dat weet ik niet maar ik zal lopen.

Ingezonden brief.

Met stijgende verbazing en ergernis lazen wij het artikel over de uitgaven van het boek de schaduwzijde van de zon.

Door janny lemmens baan is iedereen die op de hoogte is van haar lijden.

Werd getroffen door de negatieve en insinuerende tendens betreffende de overleden ouders en andere familieleden fijne en zorgzame ouders die met heel veel verdriet en zorg er alles aan hebben gedaan om haar nog jonge leven meer inhoud en kleur te geven.

Wat nu niet bepaald door haar op prijs werd gesteld dag en nacht moesten zij aanhoren dat alles wat er voor haar werd gedaan.

Nooit goed en altijd te weinig was veel inzet en aandacht van de directe familie en kennissen.

Blijven door de schrijfster onbesproken het is dan ook meer dan diep tragisch dat zijn nog steeds niet inziet dat in een meer dan zwakke psychische periode gedachtes soms een verhaal worden als voeding voor de geest broers zusters schoonzusters en zwagers.

Als ik mijn idee over het.

Ons gezin moet geven vond ik het hypocriet de buitenwereld zag ons echt als een schitterend gezien voorbeeld van alles als we zongen rond het oregon moesten de ramen open want dat vonden de buren mooi en ik heb wel eens gedacht als de muren konden praten werden ze stom van ellende.

Dat meen ik echt want ik begrijp ik niet dat ooit iemand niks meer gemerkt heb als zijn die buitenkant.

Ik snap het niet denkt het ook wel makkelijker was om niks te begrijpen en het is echt heel vreemd nou gewoon bereiden als.

Dat was dus een chauffeur die bracht me altijd dijk zich toen ik eenmaal ging wennen in dat huis en die zeiden ze keer van jouw vader was iemand die.

Als die langs de op de straat stond of of überhaupt ergens liep de nam je pet voor hem af en dat was echt zoals je het voor een burgemeester afnam en m'n dominee in de regen te noemen waarop op dat wij dat vroeger op gympen hadden me en die is veel ouderen die kant weten hoe ze altijd tegen ons hebben opgezien zelf merk je dat niet wat je ziet in.

Maar het is heel erg.

Tegenstrijdig van wat je meemaakt in hoe je hoe de tegenaan wordt gekeken en zeker als dan de helft of het merendeel van de gezien van ons gezin of de gezinsleden zegt van alles wat er gebeurd is is niet waar en dat is natuurlijk wel heel erg want ja wie ben jij dan je uppie althans met z'n drieën dan met z'n vieren.

Dat je dan kan zeggen ja het is toch wel waar maar jullie zijn allemaal blind en stom je wil gewoon niks zeggen hij daar moet ieder voor zich weten maar je blijft natuurlijk wel.

Noch dat tegenstrijdige gedoe houden wat is het nou zwartwit is grijs nou ja dat is ook een kleur.

Janny een meisje van twaalf jaar groeide op in een gezin van twaalf kinderen jannie liep mank al geruime tijd had ze last van zere knieën zakten er doorheen en liep ze had daarvoor een recht houden en steunzolen gekregen maar niets hielp.

Met moeite ging ze de weg van huis naar school het lopen ging zwaarder ze had ook vaak last van keel en blaasontsteking omdat ze zo vaak ziek was werd ze niet meer serieus genomen die ochtend toen ze wakker werd.

Het was haar keelpijn erger geworden ze wilde opstaan maar voelden haar benen niet meer.

Het was zo'n gevoel alsof je benen dood waren met veel moeite zwaaide ze haar benen over de rand van het bed en zette haar voeten op het koude zeil ze wilde gaan staan maar haar benen wilde haar niet dragen ze viel op de grond.

Mmm.

Toen ik twaalf was toen klapte ik door mijn knieën en als bijvoorbeeld de op een fiets achteruit moest trappen wist ik het met m'n hoofd m'n benen deden het niet.

Dat was echt om twaalf was en dat had ik heel lang voor ze deden ook pijnen zo en ik had alle recht houden.

En weet ik wat voor toestanden allemaal stukjes onder m'n hakken omdat milieubeschermers geef waren of weet ik veel maar het dat was het gewoon niet het hielp misschien allemaal wel een stukje mee maar nee het was het gewoon niet.

Nou en dan wordt het van kwaad tot erger en ze zagen het niet althans op den duur zagen is het inderdaad niet meer of het was zo gewoon.

Wat niemand meer erg en dat kan ook hè en toen ik dan echt helemaal niet meer verder kon toen de gereden moeten wel dat het echt mis was hoor en m'n vader wilde het toen niet zien.

Nee want die is echt tegen m'n moeder ingegaan van het is allemaal aandachttrekkerij ze allemaal aanstellerij en ze vindt al die aandacht mooie en al die toestanden meer maar dat was het echt niet want ieder kind wulps twaalf jaar buitenspelen.

Gewoon gewoon meedoen met de rest en zwemmer wilde ik altijd dolgraag en nou op een gegeven moment hakt dat leven zou me af en je mag toekijken en dat wil niemand er.

Kijk en denk je als nou iedereen slaapt want zo wijs was je dan wel want dan kon je ook niet uitlachen.

En dan ging je langs de is trenton bed en dan zachtjes proberen te gaan staan althans te hopen dat die grond voelden we op een gegeven moment voel je op de knieën douwe verder kan je verder dus dan sta je op de grond en dan je eigen opdrukken van de bed of kijken of je het haalt kijken of iets had nou ik heb wat nacht te leggen worstelen.

Van dat ik wilde staan en nikon en dat moet je dan ook zien te brengen dan zei ik wel eens mam ik heeft nog geprobeerd staan ik heb één keer gezegd nou.

M'n vader hoorde het en toen moest fysiotherapeuten hangt aan te pas komen ik proberen voor de hoek stond tussen hem en de stoelen in de leuning van de stoel dan en aan het werd een puinhoop van.

En dan werd er overheen gaan gelal van is dat nou staan maar ik was er eigenlijk beretrots op want ik had me eigenlijk weer eens een keer in de lengte gehouden en dat was echt een hele worsteling aan voorafgegaan en ik kon het ook nooit overbrengen hoor ik kon echt niet over.

En je broers en zussen hoe reageerde die.

Aanstellerij rijden als je vader dat zich zegt kind ook kinderen om je heen.

Mmm mmm mmm.

Mmm op een dinsdagmiddag vroeg moeder ga je mee koffie drinken bij sebastiaan jannie neem mama dat is te ver waarop vader plotseling riep jij ondankbaar kreng de duivel zit in jou staan staan zou je het trok haar overeind en riep woedend lopen.

'k loop je broer je gaat naar je broer.

De schouders en sneed daarmee zakte bij iedere stap die ze deed door de knieën.

Vader bleef bij het hekje staan jannie sleepte zich voort tot in de tuin van haar broer daar viel ze neer.

Doodmoe en uitgeput haar broer en schoonzus waren niet eens thuis.

Mijn vader als persoon ik epn nog steeds moeite mee hij zolang doodgaat nieuwe maar ik heb me altijd afgevraagd wat is er nou toch met die man heel zijn kiene hield echt van kinderen en.

Hij was beretrots op z'n meiden en mijn vader was een ik vind hem dominant maar dan krijg ik de hele familie over me heen maar het was dominant klaar en hoef je het dan nog netjes uitgedrukt wat mijn vader zei dat gebeuren.

En als ik ooit wat hij inbracht bracht het niet ver ook dan zal ik je in de kelder of boven op zolder.

Puur van ellende of je werden naartoe geschopt aan de andere kant was die ook ja ik vind het zo moeilijk hè ik vind het echt moeilijk ik denk dat ie z'n beste willen doen en dat het gewoon mislukt is kijk ik geloof dat ie z'n eigen altijd heb willen bewijzen.

In wat voor vorm ook en ja dan kom je ook een keer tegen ik denk dat wat waar is en ik geloof ook heilig dat als ie.

Nu nog geleefd dan had geweten dat ik een boek geschreven wat goed en had je niet die die dingen opgeschreven maar überhaupt wat ik geschreven had dan had hij er ook trots op geweest dat geloof ik ook wel maar toen kon hij nooit ergens trots op zijn als ik probeerde te typen dan krijg ik alleen maar naar m'n hoofd van warm ken je niet vlugger dan gisteren.

Of waarom doe je het langzaam en dan gisteren was gisteren deed veel vlugger nadat zorgt ervoor dat je gewoon vandaag of de dag van gisteren dan dat je dat als een voorbeeld ziet in dat wil je halen net zo vlug tikken als gisteren het gevolg is dat je helemaal niet meer durft te tikken want alles mislukt en dat wordt gezien.

Hoe stelde je moeder zich daarin.

Mijn moeder was een baken dat het moet je zien als een als een aantal vuurtoren opzij om om om geen ruzie te krijgen om iedereen naar de zin te maken dat mensen constant zichzelf moeten verloochenen geloof ik want anders ten goede keren.

In in tweestrijd komen of een keer je grote mond opendoen en zeggen nou is het afgelopen maar dat heeft ze nooit gezegd.

Maar ik denk dat mijn moeder het heel erg moeilijk heb gehad.

Mmm.

Ongeveer driehonderd mensen hebben plaatsgenomen op de houten klapstoelen.

In rijen opgesteld aan weerszijden van het gangpad.

De serieuze blik gericht op de man in toga midden voor iedereen keurig gekleed.

Maar zonder overvloedig zwart of dames hoedjes alleen de zes ouderlingen zijn in onberispelijk zwart gestoken de derde rij stoelen wordt bezet door een tiental kinderen hun moeder is tussen de twee jongste in gaan zitten.

Achterin een balkon een orgel wordt bespeeld een bescheiden orgel maar genoeg voor een bescheiden kerkje vermoedelijk is het de poster die onder het balkon staat vlak bij de deur kaarsrecht zijn handen achter z'n rug gevouwen.

En.

Ik zal het wel naar me toegetrokken soms denk ik dat wel eens hè.

Kijk ze gaan ook zeggen dat de duivel in je zitten al wat de voorhoede voor daarvoor geweest ben dat weet ik gewoon niet meer.

En vanaf dat punt ga je denken dan alles wat er dan mis gaat komt ook door jouw duivel is het kwaad ik heb wat liggen af toen ik er eenmaal met m'n hoofd had gekregen van de duivel zit in jou en ik hoor maar afwegen van.

Dat weet ik nog heel goed hoor van nou dat is toch niet veel bijzonders want ik ben want domineerde zonder vertelt of paaien.

Keert terug op zonder toen nog wel naar de kerk kon van nou duivel is het kwaad.

En god was liefde naar oké dan ga je de duivel zit in jou dus jij was een stukje van de kwaad dat de duivel had gedeponeerd op aarde in want het ellende bracht dus alles wat er om je heen gebeurde kwam door jou dat aambeien.

En als je het zelf niet bedacht dan zij is het wel dus op den duur je groeit erin het neemt bezit van je je weet is dat kan niet dat kan absoluut niet en dan nemen bezit van je man een echte christenen gelooft niet dat de duivel die mensen zit.

Wie komen we met die uitspraak en de jongensnaam het heel vlug over en de rest volgde hè.

Toen ze boven kwam zag ze richard op haar bed liggen wat is er vroeg ze.

Ik heb zo'n hoofdpijn zijn richard wil je een aspirientje voor me halen natuurlijk zei ze.

Terwijl ze tegelijk de pop wilde pakken haar pop was janice enige echte vriendin waartegen ze alles vertelde die nooit kwaad werd of haar uitlachten daarom deelde ze al haar verdriet met haar poep.

Toen ze de pop wilde pakken werd zo hard weggetrokken.

Richard smeet haar op het bed trok haar broekje uit en ging bovenop haar liggen pas na een tijdje kwam ze bij richard was weg haar pop lag met de schedel ingeslagen op de grond en de ogen puilden uit.

Richard kwam de kamer binnen en zei dreigend als jij iets over mij verteld gebeurt met jou hetzelfde als nummertje pop toen liep ie weg.

Mmm.

Hoeveel familieleden van je woont in nederland toch wel vijf zes zes nul zes en zes van rusland.

Maar zie je die regelmatig ja je komt zelfs meer en maar ze zeggen niks.

Nou je geprobeerd je probeert gewoon te zwaaien willen school gezwaaid en ja.

Dat nee nee ze in je bestaan niet meer en nou dan hoef je niet te zwaaien ik zwaaide waarom niet maar ik zeg ook wel dag maar als het niet gehoord wil worden dan dan sta je daar op een gegeven moment niet uit hè.

Maar ik denk dat we ons geen van tweeën erg prettig vindt als je elkaar tegenkomt geloof ik niet dat je dat nou van allebei de kanten leuk om ik denk niet dat de andere kant er even van genieten of zo dat geloof ik nou ook weer niet.

Vindt het niet vervelend om überhaupt nog in hetzelfde dorp te wonen als.

Ja dat ja ik geloof het wel eerst niet hun wilde ik echt krimpen niet uit op de één of andere reden ik dag eigenlijk toen ik dan zelfstandig moest gaan wonen van nou ja daar ken ik tenminste nog iets maar achteraf blijkt dat je niks meer komen dus het maakt niet uit.

Maar nu weet ik het eigenlijk niet of dat een nou ja ik wil ook niet vluchten en het lijkt dan zo vlug als je inpakt en ergens anders gaan wonen om alsof je gaf vluchten en dat wil ik gewoon niet nee maar aan de andere kant als ik weg zou kunnen redelijk manier naar de zorg zo zakt niet later nee.

Maar waarom wil je niet vluchten.

Nou ik wil gewoon ja ik weet het niet dan kijk als je al zie je als je nagaat dat dat je zou kunnen denken dat ik uit het leven gevlucht ben door de situatie niet alleen daardoor maar gewoon überhaupt hebt meegespeeld dan wil ik niet nog een keer vlucht.

Dan maar gewoon de confrontatie aan op een kleine manier niet niet echt gewoon want dat weet ik ook weer niet maar toch nee dat als u gelijk inpakte weggeven en weggaan dan lijkt 't op vluchten zullen de andere ook zeker we kijken is nou gaan ze weg niet dat dat maar wat scheelt of ja maar ik ik nee ik wil het niet op de één of andere manier.

Mmm mmm.

En ook niet om hier te blijven wonen om ze te pesten dat is dat ook niet ik weet zelf niet goed zit.

Mmm.

Je krijgt er vreemde situaties als je elkaar tegenkomt in de supermarkt of.

Nou ik doe nooit boodschappen dat scheelt ik wel eens een keer keren mee en dan ja dan kan je ze tegenkomen maar ja d'r zijn zo veel gangen in de supermarkt.

Niemand vond de oorzaak totdat ik ik was toen eindelijk bij een neuroloog die al negen jaar naar de oorzaak gezocht nigeria kennen en toen moest ik van hem.

De professor zilversmid in utrecht die deed een onderzoek die deed meerdere onderzoeken en toen kreeg ie de opdracht mijn neuroloog in gouden kreeg toen de opdracht van je moet dat lukt bauer vocht dat ruggenmerg volgt.

Moet je ze op wat anders onderzoeken in plaats van eiwitten maar ja het wel negen keer een lummel punctie gedaan maar negen keer het eiwit onderzocht en d'r zat het schijnbaar niet in maar.

Toen heb ziet ook wat anders onderzocht en wat weet ik niet.

Toen vond ie wat er onderhand was toen waren we negen jaar verder.

Nou en toen was het heette het in is dat wisten ze ruggenmerg ontsteking wat de cellen en bindt walesas afbreekt zo kan je het eigenlijk zeggen een jaar later heette het weer een kunnen we verder gaan en zo heet het van alles en nog wat behalve wat het is.

In tweede zelf ook hier het is een combinatie van dingen wat zoals het hier staat.

Maar daar kom je zelf nooit m'n achtte omdat je niet bij de leg was zo moet zien.

Nou ja hoe is het verder.

Wezenloze als je kijkt naar het leven en het leven keek niet terug.

Je was een beetje opgesloten en je kwam er vaak een ziekenhuis terecht en dan was het best eigenlijk helemaal niet erg vond ik.

Want dat vond je heleboel liefde om je heen terwijl je absoluut niet verwachtte en je kon ik wat voor ja staat ook een boek heel lullig hoor maar dan kon je voor mensen kon je blokfluiten en.

We vonden andere mensen mooi en dan was je nog iemand weet je dus j ook al had je gezien je je vloot gewoon want een ander maakt hiermee gelukkig en had je eindelijk had je iets goeds gedaan zo leeft eigenlijk.

Na de ogen van een handen.

En ze was ook niet altijd leuk vond zelfs erg als ik weer naar huis moest.

Was ik weer werd opgenomen en weer al die onderzoeken en weer dat gesodemieter.

Aan je lichaam in een dag kom je er nooit dachten laten we dan maar liggen me op een gegeven moment ga je toch in verre landen dat geef je niet op want je wil zelf ook weten alleen toen de neuroloog zei want ik had het nooit meer beter kon worden en altijd moet blijven liggen en naar je.

Dat het eigenlijk maar gewoon ophield met met bestaan toen ging je eigenlijk zeggen ja maar luister eens even.

Als je de vocht uit kunnen halen uit het ruggenmerg kan je toch ook net ze bebloed kunnen ander vocht inspuiten word ik ook beter.

En wat er ook gebeurde ik bleef altijd volhouden dat ik voor mezelf in mezelf dan net als zijn rug operatie is totaal mislukte gaat niet over maar toen die neuroloog of neurochirurg tegen me zei van nou hierna voel je je benen weer en dan kan je misschien weer lopen en ik nam die beslissing.

Alleen met het idee van als het nou huis dan kan ik hierna staan en dan kan ik hier en daar lopen en dan is mijn vader trots op me hè.

Toen het bezoekuur begon kwamen vader en moeder moeder vroeg ineens heb je een gevoel in je benen.

Janny schrok van de woorden die nu hardop gezicht werden ze schudde haar hoofd logisch niet.

Zijn vader er is niets veranderd zijn mankeert geen sodemieter hoe kan het dan verbetering zijn.

Een dreun die er hoop de grond in boorde mocht ze ooit even gedacht hebben dat het anders was geworden dan wie ze nu wel beter een volgende opmerking van vader sloeg haar hoop verder de bodem in.

We zijn er op bezoek wil gaan zei hij tegen moeder dan doe je dat maar alleen ik ga niet meer bij haar bed zitten.

Ze vindt het gewoon prachtig al die aandacht.

Ik vind dat zo ontzettend mild oordeelt in dat boek over de familie over d'r vader.

Dan moet het ook enfin over de over de hele familie te terrassen streng gereformeerde familie eer daar ken turken op zich wel waardering voor de hebben en ze deden dan ook heel goed dat we geloofs- pleegden ze zaten voor in de kerk en.

Deden heel braaf de psalm zo 's avonds zelf zouden we dat de buren vroegen of de deur open mochten wat ze eenzaam mooi en daar werd ook bij gespeeld maar dat dan.

Ja niet mocht niet meedoen want die had dan naar dat dat was geen gehoor dat gaat uit van de wond verder maar daar houden maar met dat al.

Werd zijn natuurlijk van alle kanten wel judas en de mensen zaten braaf worden in de kerk dat vond ik dan nou niet zo geweldig godsdienstig van z'n en daarom heb ik ik krijg dus gewoon de smaak in mijn mond wat een stelletje huichelaars.

Nou geen prettige gedachte maar ik heb met de familie te maken ik heb met haar te maken zij was heel hele fijne figuur zit zitten dit is daar zit gevoel in daar zit dan een.

Fijngevoeligheid in waar ik niet aan tegenover de haat en ook daar ga je ook weer met de gedachte waarmee je gaat schrijven hè.

De zei ben ik schrijf met één m'n had het idee van ja eer hier kom ik eet ik moet je wat vertellen maar jij hebt maar eigenlijk veel meer te bieden dan wat ik jou kan schrijven hè en toen naar die tijd.

Heb ik eigenlijk vernomen van van gianni.

Dat ook haar zussen te pakken genomen waren door de vader.

En dat hebben we dat heisa nooit geschreven maar daar schuin zou ik later pas ontdekt te hebben.

En die zusters zijn daar nu wel ja een beetje op haar hand maar als ze in hun eigen familie zijn ja dan kunnen ze natuurlijk ook niet anders dan meepraten met de ander en dat is ook weer het tweeslachtige.

Van hier ben ik zou daar ben ik zou.

Uiteindelijk hoorde ik dat er besloten was en dan ben ik uiteindelijk zitten wel zeker wel van de zomer tot de winterperiode zal ik niet wist waar ik aan toe was en niemand me ooit gezegd had dat ze mijn vader besloot had zat ik naar huis moest komen en dat er een.

Serre achter het huis gebouwd werd en dan is het ook mijn vader weer die voor mij kiest.

En dat heb ik achteraf ook nooit begrepen.

Toen dacht ik ook weer zie je nou wel dat ik het verkeerd heb gedacht hij houdt wel van maar ze houden wel van me en.

Ik mag de meeste weer naar huis maar ja dat was dan ook eigenlijk wel alles.

Maar in die serre dat was ook ja ik dacht eigenlijk wel dat het was allemaal glas ik dacht nou ja ze nou toch moet liggen levend johnny of of altijd levend moet blijven liggen dan is dit nog maar om uit te houden ja zo redeneer je dan want er valt toch niks anders meer meer op te brengen dus.

Probeer je laten in te lijven maar ja het treedt mooi het leek mooi mee gezegd.

Wat er overbleef van zussen die zaten in de verkiezingsstrijd en ik geloof niet dat ze dat er veel bij stilstonden wat ik meemaakte nee dat geloof ik niet nee een zwager zeg het met de jong kan ik ook echt niet opschieten maar laat maar zitten althans ik heb het wel geprobeerd.

Maar die zeggen jij was altijd jaloers op ons maar het is zo domme praat want hoe kon een levende dooien nou jaloers zijn op dingen die tot die snapt.

Ik snapte van die hele wereldtotaal niks meer ik keek toe en ik was alleen maar vol verbazing en en voor de rest snapte ik niets hoe kan ik dan jaloers zijn op dingen die buitenshuis gebeurt en die binnenshuis niet mogen en waar ik van niks van weet ik wist niet eens waar verkering was dus hoe kon ik nou jaloers zijn op dingen.

Ik begrijp dat niet maar als hij dat zegt dan moet hij dat maar zelf weten maar ik weet voor mezelf dat ik echt niet jaloers was ik was gewoon leven dood en een dooie kan je echt niet losmaken echt die me niks.

Ook al kijk en dat was het enige wat ik deed m'n hart klopte ik haalde adem en ik keek weer en dat was eigenlijk het enige wat wij voor de rest konden ze knaapje ook ze wilden hebben of dat ik was en dat is geestelijk dood zijn.

Ik werd echt dom gehouden ik moest ik weet niet dom gehouden ik was dom ik was eigendom en groeien ook wel in me.

Ja zo was dan in het boek staat als je zevenentwintig ben nog niet eens weet dat je van een zoen niet zwanger wordt niet zwanger ben dan ben je goed domoor dan ben je echt achterlijk neem ik aan.

Met het heb ik heilig dat heb ik echt meegemaakt dat ik het allemaal niet wist in je wel zeggen ja de omstandigheden de omstandigheden maar je kan ook ik kan ik hier een programma van radio aan en er stond dus sexsmith gehen voor gehandicapten dat het voor het eerst eigenlijk bespreekbaar werd.

Nou neem me niet kwalijk mijn vader kwam de ser in stier en die sloeg die radio uit en die zei dus nou ja de nodig.

Dat heb jij dus niet nodig en dan gebeurt er rest en hoe dat dan te rijmen zweten.

De eerste tijd ging het werkelijk goed jannie schreef en deed een cursus doktersassistente ze dacht.

Als ik ooit beter wordt ga ik iets voor zieke mensen doen hè toen kwam er op een middag een schoolmeisje langs dat ze van vroeger kende ria klopte op het raam en zwaaide.

Mijn vader zag het.

Hij deed de jaloezie en naar beneden en ze bleven beneden we willen geen pottenkijkers hebben je geniet alleen maar van die belangstelling riep vader boos.

Je ligt nou wel in die serre maar je moet niet denken dat we alles goedvinden hij een dag later vroeg ze of de jaloezie omhoog mochten hun vader antwoordde nee.

Die blijven dicht toen er een paar keer tevergeefs tegen haar raam was geklopt bleef het stil op de eerst zo zonnige serre veranderde in een glazen kooi.

Glas overal glas.

Zelfs het platte dak het moet er broeierig warm zijn zomers of zou de luxaflex rondom de warmte enigszins buiten kunnen houden.

Tegen de wand het metalen ziekenhuisbed zo'n ingewikkeld ding in hoogte verstelbaar een tafeltje erachter.

Met een radio naast de aangrenzende keuken een dan stelletje twee stoelen en een tafeltje openslaande deuren naar buiten nu gesloten.

Met de jaloezie en ervoer aan de andere kant de deur naar het woonhuis afgeschermd door een gordijn.

En.

Zij denken denken.

Een schrijven en de van de medicijnen dus je bent ja slapen deed ik nooit want ik had teveel pijn en schrijven.

Ja.

Op papier was d'r een frater dan in de mevrouw waar ik eraf die mevrouw heb ik heel veel naar zijn de vader het nodige maar ik kon ook geen kwaad die mevrouw die was heel ver weg en de fraters kwam uit de klooster dus dat durfde ik wel het één en ander na te zeggen die komt toch nooit iets doen want je was heel bang.

Nou ne der eigen honderd hectare beantwoorden in die brief stand bijvoorbeeld een duitse al in de duitsers ziek had gelegen dus wat voor een daar spierziekte had daar zou bij het lag.

En dat toonder broer gekomen was.

Die deed alsof die ziek was en die vroeg haar om een aspirientje te pakken maar toen zei.

Dat wilde pakken toen grijpt keihard bij tenten verkracht en de jaren en dat stond al in die eerste brief daarna is d'r vader nog eens wijzen geweest.

Nou dat stond ook veel in die brief.

En langzamerhand in de loop van de volgende brief het mannelijk dus kreeg ik dus eigenlijk een beeld van dat hele leven wat ze gehad had van van die jeugd de duitse in des zijn raad gelegen dat zijn.

Alle ellende mee moest maken van de manier waarop de vader haar moeder behandelde dat zou waar waar de wilde beesten af.

Nou dat was dus wel heel heel vertrouwelijk is in in feite zeggen praat ik maar niet te veel over maar we hebben toch een hele briefwisseling gehad want dat is des gevallen geweest en daarin heb ik steeds.

Op de achtergrond.

Daar gaat daar gaat jij bent voor mij waterval en ik wil dat jij het goed hebt dat je vooruitgaat en daar nou dus wat ik daar schreef dat was hou vol vogeltje houden maar dat zal ze niet lukken.

En ook de deur conducteur schrijven je hebt al zoveel over het dat je dit ook weer gaat overwinnen.

Maar had u niet zoiets van hier moet iemand ingeschakeld worden of niet.

Nee nee nee want dit was zuiver prive wat zij mij in een brief privé toevertrouwd.

Daar kan ik hoogstens met dan hij wat vreemde over praten om het zelf kwijt te raken maar ik moet geen stappen ondernemen want dan gaat het briefgeheim naar de bliksem.

De de straat straat iets dichterbij hé daar gaan we nu heen en dan zitten we in de centra deed.

Was de schoolmeester.

Onze buren waren onze moet je je nummer achttien wacht even ik zit fout gegaan.

Er is iemand thuis als iets zo naar achter kijkt zie je nog een stukje sharif.

Ja ja.

Met de klassieke achterin dat andere huis wat donker is stuk in de.

En nou daar heb ik zes jaar geleden.

Dat is een indruisen nee nee.

Nee dat zo flink ben ik niet.

Zo lang zag.

Daar heb ik helemaal uit moeten kruipen.

En.

Mmm.

Mmm.

Het is achterlijk dat daar een stuk van je ademhaling ligt van je leven kan je eigenlijk niet zul je ademhaling ligt er in die stijl.

Mmm en.

Want op een gegeven moment werk tussen dijkzigt opgenomen en.

Omdat ik geestelijk doos was moest ik naar de psychiatrie.

Een eerste was toch al een verbod op bezoek gekomen mijn moeder ook niet niemand en toen werd de kraan van de schrijverij ook nog stopgezet.

En toen leefde je alleen maar met de patiënt op de afdeling en met jezelf en met die dokter die jong psychotherapie had en waarin je alles opnieuw mee moest maken en waarin je mensen moet slaan mensen moesavi rammelen en noem maar al die onzin meer ik heb het nooit gekend hoe hakkert maken.

Margje durft niet dat dat het anders was geweest dan had ik me nu afgevraagd waarom heb ik geslagen of waarom heb ik het niet eerder gedaan kan je ook zeggen.

Kan ook.

Ik ben ook nog onder hypnose gebracht moest na professor in amsterdam.

Moest je weer alles van tevoren alles overnieuw meemaken en ze krijgen echt onder hypnose als flauwekul gebeurt echter sterk zat er tegenin te gaan maar dat lukte me toen niet en dan ja moest je moest je ze af voor iedereen slaan en iedereen af rammelen en dat kon ik niet.

Zelfs onder hypnose niet en ik zal mezelf op m'n kop te timmeren en toen werd ik dus wakkergemaakt toen zij de professor daar zo van ja dat heb je nou zou je heel je leven al gedaan en al die therapie ja ze maken je toch wel weer een stukje mensen.

Hier je ja.

Een bepaalde dingen is nog steeds niet gelukt is zal niemand lukken denk ik ook.

In één van de gesprekken vroeg de dokter hield je vader van jouw jannie.

Tjonge dacht ze had ik dat me ooit een vader gevraagd.

Maar voor zover ze zich kon herinneren was het nooit hardop gezegd.

Ik denk het wel zei ze aarzelend waarom denk je dat vader houdt toch altijd voor z'n kinderen.

Of niet soms en vragend bijna smekend.

Keek ze de dokter aan alsof hij het kon bevestigen vertellen wat meer over jannie vroeg de dokter ze vertelde over de serre tijd de scheldwoorden als haar huisarts bij haar was geweest.

Mmm over vaders dood waarvan ze zich niets meer.

Kon herinneren en er is meer gebeurd hield de dokters vol.

Ze kreeg het spaans.

Benauwd en bijna aan het eind van het gesprek vertelde ze dat haar vader haar ook had lastiggevallen de dokters zeiden niets op alleen zij abrupt stoppen ermee morgen gaan we verder.

Kijk je zelf kan je van alles en nog wat kwalijk nemen maar anderen kan je dat ook wel maar met andere als die gewoon niet willen luisteren of nice niks roepen van ons allemaal niet waar dan kan je dat wel kwalijk nemen maar je kan er niks aan veranderen.

En je jezelf kan je nog eens aanpakken van had het maar anders gedaan en had mijn zus een had maar zou nou dat ligt die fout liggen maar bij mij.

En dan kan je het lang en breed praten maar het was een andere zus niet overkomen lieten haar op de tanden tot zo lijkt het me een beetje dragelijk toch en misschien scheepsbel steeds schuld me.

Ik was ook degene waar alles om draaide toen de nou nee.

Nee neen juist niet ik was toch en dat is toch echt in geheid waardoor alle ellende is ontstaan het was door mij ik liep niet en ik was niet iemand waar je trots op kunnen zijn er ik gebeurt bij mij gebeurde nooit wat je je ligt daar de ene de godganse dag.

Na de andere seizoen na seizoen een jaar na jaar.

En dan kan je toch niet andersdenken van jeetje dat dat moet wel dat kan niet anders hoe kan ik nou nog positief over dingen denken voor mezelf had ik dan toch niet moeten schoppen had ik dan je slaan dan had ik het.

We moeten doen ik had sowieso moe van alles en nog wat moeten doen maar.

Van iedereen te sparen deden maar niks.

En ik weet wel dat je zo niet geboren wordt hoor zo mooi gemaakt in een dat weet ik ook wel ja maar hoe moet je het veranderen.

Door een beetje zelfvertrouwen en dat ontbreekt nog kinderen ook niks van.

Nou ik denk dat ik niet één van de weinige was die aandacht besteden aan de enige was die de moeite deed om door te dringen tot de andere haakten al vrij snel af denk ik.

Zij stoten toch iedereen zeker een man gelijk af en ik accepteerde dat gewoon niet van dus ik trok ze inderdaad het bed uit zijn rolstoel nam zo mee.

Eigenlijk niks te zeggen ik denk dat zij ook niet kan zeggen waarom ze toch bij mij wel mee is gegaan kijk ik zeg net wel van nou ja goed ik ik nam ze gewoon mee ja zei je bent u zich daartegen verzet was natuurlijk het verhaal afgelopen maar dat heeft ze ook niet al gedaan en waarom is dat niet gedaan.

Ik denk dat we daar ook geen antwoord weet net zo goed als ik geen antwoord op weet van waarom heb ik haar meegenomen waarom geen ander.

Ik weet het enigste wat ik ben wel altijd bij is gebleven is dat wij ontzettend veel gesprekken hebben gevoerd samen die soms zo was tot diep in de nacht werden doorgevoerd.

En dan bedoel ik zo een uur of drie en een gingen d'r afraffelen uur of elf tot een uur of drie dan echt heel diepzinnig gesprek en die stammen die zijn me nog het meest bijgebleven niet de inhoud van de gesprekken maar dat is denk ik te lang alleen wel de strekking van de gesprekken.

Om elkaar te leren kennen om haar moeilijkheden ontstaan die had ze dat is nu dus inderdaad in het boek gebleven die hebben we eigenlijk proberen op die manier toch een stukje op te lossen.

En dat is wonderwel gelukt we zijn er inderdaad heel dicht op elkaar gegroeid ja en uiteindelijk de hoogte getrouwd.

De donkerblonde jongen was die ochtend bij hen op de afdeling gekomen.

Iedere keer probeerde hij een praatje met haar te maken dat mislukte want ze zei steeds ik ga naar bed 's avonds lag ze altijd vroeg in ze had haar grip spalken voor de nacht omgedaan en zat op bed te leren.

Er werd op haar deur geklopt en de donkerblonde jongen stapte binnen zo zei hij hallo ik ben bert ik miste je al ga je mee koffie drinken.

Je ligt er veel te vroeg in.

Ik heb trouwens het idee dat jij voor ons wegvlucht plop.

Ze kleurden en zei nee hoor ik zit gewoon te leren en ik zit toch met mijn rolstoel in de weg als die koffiekan komt.

Zei hij kom er toch maar uit dan geef ik die cadeau rotschop en pakte haar gips benen beet waardoor ze 'm wel moest volgen en hielp haar uit bed.

Zo zijn karaf motor muis.

En ja waar haal ik mijn kracht vandaan.

Ik weet het niet het schijnt ie gegroeid te zijn of aangeboren dat weet ik niet ja toen ik het nodig had was het erin.

Als het er is kom je er ook niet meer onderuit want ja in het begin denk je van nou als je daar in een ziekenhuis hoopt dat het toch thuis toch anders is dan heb je toch ook weer kracht om terug te gaan.

En dan heb je toch ook de kracht om af te wachten tot je helemaal verder niet meer kan er weer terug naar het ziekenhuis moet dan voor de rest ben ik geloof ik elastiek als ze nou maar niet te veel mensen aantrekken het breekt nooit door door door het denken en het toezien naar de wereld.

De levende wereld zo zie ik hem altijd nog steeds dan.

Dat krijg je heel veel geestelijke dingen die hoe zeg je dat nou nou je je je je lijf van ding lading en van idee naar idee ervan.

Kleine stukjes zonnestraal naar kleine stukjes zonnestraal.

Door je omgeving juist door zoveel geestelijke zieke mensen en ze waren echt ziek was heel erg althans waren ook wel gewoon een jonge meiden bij me.

Die het ie nou ja.

Naar eigen ophingen en zo dan denk je toch net zo mag het ook niet en je kan wel van de flat afspringen maar dan kan je maar één keer doen maar ik kan wel iedere dag hopen dat er toch de zon weer gaat schijnen er zo ik eigenlijk altijd geleefd toch maar hopen na de andere dag op een stukje hebt en een stukje.

Stom hè.

Ja en ondertussen word je best sterke maar de pijn blijft er zowel gewoon de buitenkant als de binnenkant dat maakt niet uit maar als je het leven proeft en voor het eerst een lucht ziet een hele wijde lucht grootse verder kijken koele lucht dan is dat wel zo gigantisch moois zouden nader wil je wel voor vechten.

Om het nog een tweede keer zien en een derde keer.

En zo ga je door.

En.

Ogenschijnlijk zijn er maar weinig dingen in de huiskamer die verraden dat er iemand woont die gehandicapt is behalve de rolstoel uiteraard een oplettende bezoeker kan verder nog zien.

Dat het aanrecht laag is ingebouwd ze ligt in een hoek op de witte bank kussen in de rug een sprei over de opgetrokken knieën driftig schrijvend in 't blocnote op haar schoot sigaretten en asbak binnen handbereik.

De grond om haar heen bezaaid met papieren en pennen.

Nee dat weet ook eigenlijk niet want ik heb.

Geschreven voor als de maar één iemand op deze aardbol rondloopt die de steun in kun vinden is het verdriet niet voor niks geweest ik moet de verklaring hebben van waarom waarom heb je 't meegemaakt waarom heb je al die ellende geslikt waarom heb je zoveel kunnen verdragen.

En dan hoop ik maar dat er één iemand is die zegt van nou ik heb ook zoiets niet dat dat gunt zo bedoel ik het niet wat ze kunnen zeggen van nou als zij het kan knikt ook want ik ben niks.

Ik ben niks bijzonders ik ben gewoon gewoon iemand die je toevallig een beetje doorzettingsvermogen heb gehad.

Voor de rest nou ja en ik vind gewoon zo hè want je kan maar één keer echt je kan me één keer van de toren springen maar je kan wel iedere dag hopen.

En dat heb je ook niet meer het geval gesprongen bent heb je ook geen hoop meer.

Niet dat ik het zo heb geschreven ik ben gewoon gaan schrijven en en ik weet het niet ik ik weet echt niet ik weet niet waarom ik nou ben schrijven het heeft wel een tijd het heeft al die tijd in m'n hoofd zitten sudderen dan kom je gewoon niet onderuit.

Dan zou niet om liegen maar dat ik begonnen ben en dat het ineens allemaal zo broem broem net zo'n waterval was dat dat vind ik wonderlijk en ja.

Als ik naar de boek kijk nou toevallig heb ik niet want ik heb het uitgeleend.

Dan denk ik heb ik kan toch niet jij je naam staat erop.

Het zal wel maar ze probeert weg te moffelen bent er ook wat.

Trots zo althans ik vind de omslag heel mooi en binnen weet ik het niet dan weet ik het zo uit m'n hoofd is de hoef ik niet te lezen maar als ze maar één iemand is die eigenlijk ja ik heb eigenlijk in een kast weg willen moffelen hier heerlijk.

Periode gedachtes soms een verhaal worden als voeding voor de geest overigens is er waardering voor haar vechtlust om tot een totale genezing te komen.

Maar dat ze dit mede wil bereiken ten koste van haar niet meer in leven zijn de ouders geeft een totaal andere kijk op de schrijfster overige gezinsleden zouden een heel ander boek kunnen schrijven het is dan ook niet verwonderlijk dat er maar weinig waardering en belangstelling voor haar talent kan worden opgebracht.

Door de familie- en toenmalige kennissen broers zusters schoonzusters en zwagers.

Ik kan me voorstellen dat ze niet hoera hebben maar ik kan moeilijk een leven beschrijven wat zo is geweest en dan een heel mooi verhaal gaan maken dat kan ik niet dan ben ik een leugenaar en daar pas ik voor me en als hun een boek kunnen schrijven moeten ze doen misschien vinden zou kunnen uitgeven.

In plaats dat ze helpen om je eroverheen te helpen trappen ze hier nog ne of wat moois gebracht nou ja het geeft wel een beeld hoe ze zich over mij denken wat ze bijvoorbeeld zelf gevormd hebben de geloven ze heilig in.

Dat geloof ik echt toont ons kan je er niet mee leven ik zal je mis zoiets kunnen lezen ik kon het niet en daarom ben ik het ook opgeschreven om de ooit is van af te komen.

Nee.

Ik denk dat zelfs de artsen ten opzichte van de gehandicapte toe zeker eigenlijk nu nog veroordeeld een gehandicapte vrouw.

We hebben hier een huisarts gaat dat de vrouw geen tussen aanhalingstekens die vond niet dat dat kon ik niet verantwoord waarom dat weet ik niet maar daar kan ik de een oordeel over geven.

Ken je dat ie mand taal de plank misslaat die een beetje achter ook vijftig jaar is een ander verhaal als een vrouw een kind wil dan moet dan moet dan neemt zij die beslissingen niet want anders heb je daar hulp bij nodig ga je naar een arts en heeft die niet het recht om te zeggen het kan hier mag niet want ik vind dat.

Dan moet je alleen maar kijken van hoe kan ik die persoon helpen denk niet dat wij de enige te zijn om je daar tegenaan zijn gelopen dat de arts zegt van nou ik ben er eigenlijk helemaal niet voelen en dan een briefje meegeven voor de gynaecoloog op die manier van ja ik ik vind niet dat het eindelijk kan.

Ik denk dat er veel meer gehandicapten zijn en wij hebben toen gezegd wij nemen die stap wel omdat die al jaren bij ons leven tot wilde maar daarvoor eigenlijk de gezondheid het eigenlijk gewoon niet toeliet dat wisten wij zelf ook dus toen hebben we gezegd nou dan stellen we het gewoon uit omdat dat het wel toe en nou toen dat inderdaad zo ver was.

Er was dan van jou ik vind niet dat dat kan dan denk ik dat die toch al een beetje hoogmoedig is want hoeft niet aan omdat hij vindt dat het zo is hij kon er ook geen reden voor.

Maar alleen de reden was natuurlijk de rolstoel denk.

Ja op de achterkant van boek hè staat.

Gaat overigens al besteld nou dat is dus net verkeerd gezegd het vlagt echt het was niet besteld het.

Ja ik lag in die serre in m'n vader overleed en toen hebben ze me gelijk familiegraf drie personen want ik was nummer twee halve ze even uitgemaakt en m'n moeder zal daarna wel volgen.

Dus ik had dan ook in moeten zijn en het was misschien voor heel veel mensen heel gemakkelijk geweest want we kan je dan achteraf zeggen ach het was beter voor dan heb je minder pijn hè dat die ziel.

Eindelijk verlost uit leiden dan zeggen ze dat wel hoor die ziel kan toch niks meer terug doen niks meer zeggen niks meer mee niks nou in ieder geval in.

Maar ik ben er nog in een graf ligt er echt en nou ben doodverklaard en ik praat wat nou als taxi wereldwonder is weten we dat dat 't als echt dat is heel echt het is reeel dat ligt er echt alleen ik ga nog niet ik ben eigenwijs en ik heb nog geen zin om te gaan vast.

Voor mij lag ik ik snap snapte echt niks van ik snap er echt niks van maar het ligt er echt en nou ben ik dood verklaard en nou weet ik eindelijk waar ik aan toe ben ik heb altijd gehoopt.

Dat er ook nog eens een keertje een gewone acceptatie van mijn familie kwam en dan kan je het nog net doen alsof ze hier eens op visite kwam want dat deden ze sommige zussen nog wel die nu echt niet meer mogen.

Waarvoor ik echt niet echt niet meer leeft maar de.

Maar ik weet het niet het was altijd dan voel je dat was niet eerlijk was geen eerlijk bezoek het was aan een soort controle achtig iets terwijl toch wel gezellig was hoor maar nog bleef je kijken naar die ogen van hoe moet ik me opstellen wat moet ik zeggen wat kan doen en nu weet ik janny je leeft niet meer dus.

Nou heb ik eigenlijk meer rust als een keer op.

Boek fragmenten werden gelezen door trudy de jong samenstelling jan paul de bondt.