Damokles

Even na middernacht welkom bij de kro op radio één en twee.

Ja het is in die tijd echt wel uit het leven gegrepen zult dingen gebeuren natuurlijk.

Dus ik zie al dat mijn zusje met veertien verstuurd dat wilde ze zelf wel zien als je ziet hoe die kinderen verwend worden zegt ze.

Als je uit de.

Ben jij nooit in zee gewild doel tegelijk naar de economische hogeschool is toch helemaal niet.

Conservatorium ook nog geweest.

Anders had ik dit allemaal niet voor jullie kunnen.

Nee ik heb het nooit serieus ik ik ben dan sta je niet geloven maar ik heb toch.

Nog een keer een examen moeten doen op de hun kunsten in hillegersberg en toen werd ik getest door willem.

Niet dat is een hele moderne nederlands componist nederlandse.

Componist en die was daar dus ook directeur en ik heb ik had een prachtige impromptu van schubert ingestudeerd tijd hangen en fijn ik na het verplichte nummer hebben dat is gebracht en die pijpen die zag ik al dat het niks.

Hij moest naar een toekomen maar hij bekeek mijn vingers hij dat ze elke vinger van me te bekijken of het vieze bedorven worsten waren zo'n film gevoel als je hij eigen gelijk meneer dat wordt of de jonge man dat wordt nooit wat.

Dus ik was gelijk voor eeuwig.

Af van een idee van dat ik ooit nog eens een keertje een pianist zou zou worden en je kan beter een goede econoom worden dan een slechte pianist al heb ik het altijd heel leven met plezier gedaan en nog steeds.

Tussen de grijstinten van baan en in het verdwijnend contrast van de late schemering zoekt waar duizend zelfportret gevangen in beeld en geluid.

Damokles een fotoreportage op de radio gemaakt door remi van der elzen trudy willen bert bakker marga miltenburg en fotostudio damokles vanuit de donkere kamer.

Nieuwslicht op mensen en gebeurtenissen deze week een straatjongen uit rotterdam.

Het houdt mij in rotterdam in een café het punt heet het het dat punt.

Hartstikke mooie pianomuziek toch maar ja ik zou vragen of ze de volgende keer een hockey om de telefoon heen bouwen want het is wel onhandig maar wat ik jou wil eventueel de vragen is of jij vanavond naar die gemeenteraadsvergadering wil gaan.

Ja in hilversum over het nieuwe verkeersplan want d'r schijnt een beetje gedemonstreerd worden snap je.

Nou ik zit hier met bed bij paspoort piet dat is trouwens degenen die nu piano speelt.

Het paspoort piet piet de visser dat is dat kamerlid dat bekend is geworden met die paspoort zaak weet je dat nog nou dat is het rare hij ziet dus niet meer in den haag want sinds de verkiezingen is die dus niet teruggekomen want hij is niet herkozen.

Mmm af en toe met nieuwjaar zo hebben we nog wel kaartjes gekregen van die in de genen heel leuk ook om te zeggen van nou camp nou regelmatig contact met de fractie nee dat dat is niet zo.

Nee je kijkt waar natuurlijk ook een bepaalde mensen een beetje weg hè want.

Dat doe je natuurlijk op op franse ja.

Dat is het ja het rotterdamse kamerlid waarvan sprake was dat ie al vrij snel een andere baan zou gaan krijgen als wethouder onder andere hier in rotterdam als één van de mogelijkheden maar je weet dat dat niet doris gegaan.

En het hangt dus helemaal af van ja de de plannen die hans kombrink heeft of ik ooit nog in de kamer kom ik heb wel eens gezegd wel eens overwogen om misschien.

Huurmoordenaar in te zo ga je niet met de partijgenoten om dat idee heb ik me laten varen.

Bovendien is hans die me politieke komt niet door dat dat beslist niet maar de in de persoonlijke sfeer vind ik het een verschrikkelijk aardige man geen enkel.

Dan werkt dat zo is dat de enige of of is stond even wie d'r verdwijnt en dat je d'r dan in.

Nee het gaat bij ons om om echt de de rotterdamse kamer liggen dat is dus frans moor en hans kombrink één van die twee één van die twee.

Een een een langdurige letsel dat gun ik ze helemaal niet nee dat wil ik ook helemaal niet naar als als één van die twee maanden of een ja natuurlijk ook kunnen als hans kombrink bij wijze van spreken in het kabinet was gekomen.

Dus het hoeft niet altijd zo kunnen droefgeestige dingen te zeggen.

De vraag is dus je bent op een gegeven moment vrij succesvol mag toch wel zeggen hè maar het enige naam dan dat dan niet zoiets is dat zo werk van nou die moeten we in ieder geval houden dus dat het systeem dat niet toegelaten nou ik had zelf.

Het idee dat ik nog nog vier jaar echt leuk werk goed werk had.

Kunnen doen voor de partij ook in de in de kamer maar nogmaals ik ik word daar niet gaat aan die geen geen ging niet dramatisch over de doen ik heb ik heb het idee dat ik niet zo dat ik niet.

Het slechtste kamerlid was van.

De de wereld vergaat het de natuurlijk niet of dat je eraan ergert nee ook niet ook niet.

Nogmaals ik heb we hebben een in onze partij.

Een hele naar mijn naar het mij voorkomt een hele redelijke procedure voor de voor het instellen van van khan kandidaten nou die is gevolgd en het ja dat is dan wat je noemt een bedrijf is ongelukje we dat dat zijn dingen die je moet in calais moet je meenemen dan de.

Ah.

En.

Mijn vader was administrateur bij een groente export bedrijf van.

Wij woonden dus boven het pakhuis boven het kantoor boven had je dan een een woning en daar woonden wij dus heel goed kon kolossaal groothuis was het de.

Prachtige zalen van van kamers het want ik kan me wel herinneren maar ik had dus nog drie broers en een zus waren met z'n vijven nou allemaal van die opgeschoten jongens van een jaar of ik was dan negen naar een oudere broer terras te elf en veertien vijftien.

Nou dat die eten dan dan wat op leeftijd wisten niet dat was toch niet dus ik heb op een gegeven ogenblik.

Dat was het dan in in eind vierenveertig toen heb ik tegen m'n moeder gezegd van maar.

Ik heb als ik hier als we hier blijven dan dan komt er niks meer van ons terecht dus ik ben toen dertien was ben ik op een fiets gestapt en toen ben ik naar het oosten vertrokken.

Per fiets zonder banden utrecht gewoon mijn broer zat onder het document oudste broer.

In twente in wierden vlakbij almelo daar eens wat en toen ben ik dus op weggegaan naar die familie omdat ik wist dat ik daar in ieder geval terecht kon.

En halverwege.

Had ik dan een etappe dat was tot dan voorthuizen dat dus ik moest ik dus de eerste dag zien te overbruggen vanuit rotterdam.

Op een fiets zonder banden fiets zonder banden en het was twitter koud in het was vooral omdat ik iedere keer ondersteboven vierhonderd had ook nog sneeuw en en bevriest dat zelf komen die velgen die komen dan op die is en als een ja dat is een was geen leuke toch.

En toen kwam ik uiteindelijk in wierden aan en daar bleef de dag tevoren m'n broer weer te zijn opgepikt door de door de duitsers dus toen ben ik daar gelijk gebleven.

We ik de ster laatste paar maanden heb ik dus van de oorlog heb ik dus in door gebracht denk dat wanneer ik denk wel eens.

Dat het dan.

Ja toch ook in die mensen omgegaan moet zijn zus naar ouders bijvoorbeeld dan een jongen van dertien jaar zegt nou ja uitwijzen zo doorgaat ja als het gaat blijft gaat die ook dood het was een redenering natuurlijk.

Toen ben ik toch weer teruggegaan nog een keer en toen ben ik wel een keer samen weer terug met mijn broer met een auto de andere broer van mij zijn we dus terug gegaan die kon dan je een loodgieter in dieren ondergebracht worden dus.

Toen heb ik dus twee keer te hebben toen hadden mijn ouders dus twee extra bonkaarten voor ons van ons die konden ze daar dan.

Heeft woorden gebruiken dus ik ben toen ik dertien jaar was ben ik dus twee keer heen en weer naar.

Het was dus in de hongerwinter in de hongerwinter ja dat was dus in een zeer slechte conditie van slechte conditie maar bovendien was het levensgevaarlijk ook van nou die engelsen die die die die heerste toen het hele luchtruim.

Ze schoten op alles wat wat wat wat bewoog dus je moest en de en laatste keer toen ik met mijn broer dus uiteindelijk naar meer naar de wierde ging toen kwamen we bij die deventer terug en dat is net een dat is net een roman iemand niemand gelooft.

We kwamen dan bij terwijl dat is zo'n klein dorpje daartoe begon het gedonder weer schiet een afweergeschut in vliegtuigen die deed het dus een aanval in die tijd op die brug bij bij deventer.

En wij lagen in wilden nog wel graag overheen.

Dat je zal het verdorie meemaken dat je hier in ligt en dat nog even voor je neus die brug in mekaar wordt.

Maar het het het ze hadden dus een aanval uit gevoerd is wij als de bliksem op op die fiets en dan gingen door.

En toen leden hebben op die brug en hoorde toen kwamen die vliegtuigen weer aan nou ik heb nog nooit in mijn leven zo hard gefietst want maken dat we die brug over kwalijk maar goed.

Toen toen waren we dan in in overijssel en dan was je gelijk in een totaal andere wereld in en dan toen zijn we afgestapt uitgeblazen van alle.

Ja komt d'r zo'n boeren mannetje bij enzovoorts en die zeggen van kom maar mee breng je fondsen weer wat te eten gegeven en dus dat is dan kom je in gelooft niemand.

Damokles bedrogen hebben het nee wat had je dat nodig.

Ik wilde vragen hoe het zit met de fotos van piet de visser.

Oh dat was van die paspoortaffaire hé hoe hoe hoe was dat eigenlijk precies de paspoortaffaire.

Ik vertel niet gezien nou ja het is even is twee jaar geleden en de kranten stonden bol van de is een parlementaire enquete aan verwijt.

Ja maar het ging erom dat er een moest een nieuw paspoort komen in europees verband alle landen aan meneer pastoor moet fraudebestendig zijn zei toen is men dus de boer op gegaan om zo'n paspoort.

Te laten maken en is het min of meer in de handen gevallen van van allerlei lieden die meer beloofde dan ze kunnen waarmaken en en en.

Het was dat was dan ook niet dat dat die staatssecretaris afgedragen.

Precies ja nou zie wel hebben dat staatssecretaris van der linden was dat en en de minister van defensie van eekelen die was daar voor staatssecretaris ruzie had daarvoor is de verantwoording en ja wat.

Maar als piet de zich dus even toko was nou dan denk ik dat we er nou nog niet hadden geweten hoe het zat en dan zaten we nu allemaal met met paspoorten die niet fraudebestendig waren en b hartstikke duur.

Hé maar die de diffuser hoelang hebt die man in de kamer gezeten.

Nou dus uit maar hij heeft de zeven en een half jaar in gezeten dus het is niet eens zo verschrikkelijk lang.

En wat heeft u daarvoor gedaan.

En hij is hij is van huis uit is het een organisatie deskundigen dus automatisering en zo doet die ook bij de ptt gewerkt en bij de gemeente rotterdam voordat hij in de kamer kwam.

En altijd in de politiek gezeten.

Ja altijd ook wat politieke functies in dus als het niet de boel niet in de kamer dan in de gemeenteraad of zo of en ach ik als ik het zo hoor dan is je eigenlijk wel lid van de partij van de arbeid zet je kon lopen.

Maar ik ik zeg wel eens ik ben de de partij in gebombardeerd in de politiek in gebombardeerd het komt eigenlijk.

Toch wel door de oorlog hier in rotterdam die een enorme stempel.

Heeft gedrukt terwijl op een op m'n leven.

Ik ben is een in.

Kruijswijk toen de in negentien eenendertig ben ik in crooswijk geboren in het paradijs naam daar hebben in ieder geval niet tot hun zevenendertig gewoond die een jaar of zes.

Toen zijn we naar de rechter rotte kade verhuisd dat is daar in de buurt van het hofplein aan de rotte een.

Ja dat is nu naar het centrum toe.

Maar hij ging dus op de lagere school de is daar ook een paar minuten van vandaan is het is het is toch tijd vrij dicht bij bij kootwijk 'k heb daar op de christelijke lagere school gaan de koningin wilhelmina school.

Het was niet een groot gezin nee nee nee helemaal niet mijn vader was zo'n van christelijke huize wel een vrijzinnig de man die heel ja vrijzinnige liberale.

Christenen laat ik het zo zegt hij we zijn nooit in de in die in die vreselijke thought grootgebracht zo als dat bij heel wat christelijke gezinnen in die tijd nog ging me mocht er tamelijk veel hij was hij stond open voor alle mogelijke dingen dat betreft.

Heb ik geboft of niet geboft zeggen wel eens dat een ongeluk.

Jeugd tot de schat van voor elke schrijver of politicus is maar 'k heb enorme het ouderschap.

Toen verhuist naar de rechter op de kade en daar zijn we dus op tien veertien mei veertig we weg gebombardeerd waren jullie thuis na ja ja uit de eisen waren met nog heel wat andere familie mijn opa die was tegen.

Komen er nog een tante van het kind een we zaten dus ze daar onder bij die deur en.

En af en toe ging mijn vader boven kijken.

Toen ik die golven van die vliegtuigen iedere keer aankwamen en toen kwam die lijkbleek terug want dat waren dan ja voornamelijk brandbommen die ze op de platte dak bij ons.

Hadden gegooid en maar op een gegeven moment dat ook van die puissant bommen doorheen die explosie explosie die bommen en.

Dat overgegeven roemrucht valt zo'n zo'n bom tamelijk.

Dicht bij ons in de buurt bakker die was trouwens ook nog brood bezorgen die zat ook ons was toevallig binnengevlucht beeld toen zaten we dus ja een moeder met de kinderen en tante en opa zaten we daar binnen in een hoek want we dachten dat het.

Afgelopen zou zijn we zaten niet in de kelder of nee nee we zaten daar onderaan die trap het zag ik dus die die muren zo heen en weer te gaan toen dachten nou het is het is afgelopen.

Terwijl we daar zaten te bidden weet nog goed toen stond m'n vader geven ik eens op.

Die z'n vuisten zo naar de naar de hemel.

Zei ie godverdomme schoften dat is zou ik nooit nooit je wij zetten daar te bidden en die die was helemaal.

Gek geworden natuurlijk dat u anders noemt gebeurde bij ons in het totaal niet doen dus wel ik zie niemand nog met twee vuisten zo dat was.

Ja zegt wel eens dat was zadkine avant la lettre.

Oh nou.

La la la la.

Na de oorlog van de top van naar al die alleen de zoveel opgelopen dat ik.

Ja ik was gewoon ziek kunnen gewoon onder voet te kort ook in lichte mate b en ik moest dus gaan gaan kuren moest dus een.

Een jaar ruim een jaar heb ik plat op bed moeten liggen voor het open raam nee het mocht wel in huis maar het raam open mocht niet gestookt worden en toen was de lucht waarschijnlijk.

Nog zee gebeurt dat dat was in in mijn geval.

Hoefde dat niet ik moest het dus thuis kon ik dat doen en dat was dus denken in zevenenveertig zal dat open.

Vind je geweest zijn ja was in die tijd van toen ook die neurenbergse processen werden gehouden bij die nazi misdadigers de oorlogsmisdadiger oorlogsmisdadigers allemaal voor het tribunaal kwamen.

En ik heb een jaar lang niets anders te kunnen doen dan lezen ik heb alles wat er maar te lezen viel over die oorlog hoe die ontstaan was wat fascisme nationaalsocialisme hoe die hoe hitler aan de macht is.

Gekomen en ik heb toen ja.

Het klinkt misschien wat advies maar toen ik de uitkrant en toen dacht ik nou dit eens maar nooit meer dat is een ben ik ook gelijk in de politiek gegaan mijn vader was.

Een vrijzinnig.

Links liberaal zou worden maar het was één van de van de mensen ook van de partijtjes die toen in de partij van de arbeid zijn opgegaan met het idee van de doorbraak van de doorbraak ja maar we willen hier in nederland iets niels nieuw gaan gaan maken.

Ik zat toen op de hbs geweten dat ik heb dat dus een jaar ben ik kwijtgeraakt aan.

En aan die aan deze ziekte ja heb dus een jaar gedoubleerd in de hbs en daarna ben ik economie gaan studeren toen ik.

Je hebt ook in rotterdam.

Maar ik zal het u zal er heel jong zat ik was ik lid van de partij van de arbeid.

Zat ik al op de afdelingsvergadering piano te spelen de socialisten en internationale.

Soms kregen om bedonderen van christelijke mensen die vonden dat ik de rol speel hadden ook wel eens een gezellige rond die aarde afdelingsvergaderingen waren toen verdonk nog gezellig ook ten minste die hadden niks anders ben dan speel ik ook wel eens kerstliederen bijvoorbeeld op zo'n want ook dan stond er weer zo'n grote bootwerker naast me van of ik hele helemaal.

Belazerd was dat die vond dat helemaal niet te pas komen dat ik kerstliederen speelde op een afdelingsvergadering dus ik zat al vrij jong had ik had begrip voor dat onze partij toch verschillende vleugels kent dat is altijd zo.

Het is maar goed ook want dat heb ik toen ben ik dus bij pt gaan werken in den haag en dat ben ik zeventien achttien jaar geweest heb ik ontzettend veel leuk gewerkt.

En toen naar de kans ook van pt om een naar harvard businessschool te gaan in boston.

Dat is zo'n cursus voor mensen die dan in de veertig zijn en dan nog een wat ja een algemeen zeer linkse cursussen krijgen om nog wat andere aspecten van het management van dit bij getimed te te worden en dat is een vreselijke interessante ervaring geweest zinnen die je ontmoet dan zo'n honderdzestig.

Zakenlui voornamelijk zaten ook wat wat hoge militairen bij amerikaanse militairen naar uit waar ook engelse fijn uit heel de wereld mooiste vind ik altijd nog het die verhalen van want dat is toch mooi wordt kan dan zeggen van amerika was je wil met het dat is toch.

Prachtig hebben ze daar helemaal niks nee maar er wordt wel eens wat en terecht want het is een afschuwelijk land in tal van opzichten maar ze hebben het is ook een schitterend land in in tal van andere op zich met onder andere.

Daar harvard hadden ze dan een professor en die gaf dan een business en dat is dus een ideologie les gaf die dan een zijn werk bestond voornamelijk uit om alle.

De vooroordelen van die zakenlui want die amerikaanse zakenlui en die hebben ze om die stuk voor stuk de nek om te draaien tijdens zo'n zo'n college een.

Bijvoorbeeld hoe minder overheid hoe beter dat die groei.

Hier in de hoop nog steeds dat nou we zitten nou ongeveer op dezelfde niet veel jullie nederlanders als daar werden die zakenlui dat juist een beetje bijgebracht dat dat toch misschien wat kortzichtig is als je dat als je dat als ideologie alle aanhang dus ik ik vond dat ik vond dat schitterend maar die amerikanen die.

Die vonden dat steeds erger worden en.

Op een gegeven ogenblik werden we toegesproken door een andere amerikaanse zakenman een topfiguur en die amerikaanse die vroeger dus en meneer zijn wat is nou uw beleid geweest.

My is toen meet s nachts.

Er is possible als een ijssalon s.

En toen stond die hele meute al die amerikaanse zakenlui die gepest en getreiterd waren door die die stonden op.

En die gaven die man toch een ovatie al hun frustraties die ze dan allemaal opgelopen waar die waar ze gelijk in één grote waarin ze die kwijt.

Oh.

Hij bert beelden nog of die fotos wel klaar waren maar mee ja was daar natuurlijk niet maar hij wilde ze wel graag hebben.

Ja nee daar ga ik vandaag beginnen dat ding morgen zijn die wel klaar.

Ik heb wel zitten denken dan de aanleiding van die piet de visser is nou leuk zijn om in de kamer te zitten om kamerlid te zijn.

Ik mag wel zeggen het lijkt mij niks lijkt mij wel leuk lijkt me wel leuk dat je overal mee kan gaan bemoeien en zo maar je moet inderdaad wel het moet wel effect hebben wat je allemaal aan het uitpluizen bent en zo.

Ik zou niet graag een een backbencher willen zijn backbencher naar iemand die op de achterste rij zitten in de kamer.

Dan heb je nog niks te vertellen dan ben je gewoon backing vocals.

Ik wil een in het voetlicht dan dan heb je dan is het leuk maar ja als je als je aan zoiets begint is is het begin dat de moeilijkste heb ik bedoel je je kent te weinig mensen verder en en ja je moet je moet die contact te maken en dat lijkt me het moeilijkste het begin.

In het begin is het natuurlijk een een ja een hele ongeorganiseerde chaotische toestanden zijn het altijd als je in de geen komt ik ik weet nog goed.

De eerste die ik tegenkwam in de in in de kamer in de gang.

Dat was wijnja bij zegt dag piet zegt ze tegen 'm zeg je inderdaad geven ze zeggen vertrouw niemand vertrouwt niemand zelfs mijn.

Dat ziet er leuk uit heel gezellig.

Ja dat is het is een 't is een ja het is een vrij hard had gelijk.

Nou ik uit.

Daar neem ik iets van van terug maar het het is het is nou niet een een club waarvan je zegt het is natuurlijk ook sterk verschillend wordt meteen athene fracties waarschijnlijk de andere niet.

Ik praat ik om naderhand heb ik daar veel minder last van van gehad.

Maar ik heb in begin ben ik er tamelijk eenzaam heb ik daar rondgelopen ja je was backbencher hè ja ja.

Maar dat dat nam niet weg dat je dan toch je hebt gewoon je werk dat het zo op de op de voorgrond maar je hebt wel bepaalde klussen te doen maar daar valt dan weinig eer aan aan te behalen is meer ja hard werken en weinig voor de voor de galerij.

En toen kwam d'r paspoort ik moet ik moet zeggen dat de uil één van de eerste was die doorkreeg dat er dat dat wel eens een enorme zaak zou zou kunnen worden ik was toen voor de radio geweest en toen had ik daar actualiteiten.

Ja toen minister van den broek die denkt dat die dus veertien miljoen paspoorten heeft gekocht maar dat zijn veertien miljoen.

Wereld tijdschriften heel van van elsschot je kent dat dat verhaal wel van die van die zakenman die dan een niet bestaand tijdschrift aan het verkopen is.

Dat heeft en toen toen ik dat die eerste uitzending voor de radio had gehad over dat paspoort toen kregen we het in de in de fractie daarover toen moest ik daarover op te treden en toen zei de el al bij de eerste de beste keer is dat zou wel eens een hele.

Grote zaken kunnen worden maar ik heb toen heel veel waardering gekregen heel veel schouderklopjes en geen mensen die dan jaloers worden zal ongetwijfeld ook wel ze zullen zijn.

Zij zijn die die wij geweest zijn die zeggen dat bij zichzelf gedacht hebben dat zo'n knul nou toevallig met z'n neus in de boter moet moet van dat kan best zijn hoor is het zo val je dan met je neus in de boter of dwingen in het.

Ik denk dat ik dat afgedongen ik denk dat ik dat heel goed en dat is mijn wantrouwende aard vanaf het moment dat ik die directie daar had gezien toen dacht ik nou.

Nee dat is dat de manier waarop ze praten hè over die over die zaken toen dacht ik al nou als je met dit soort mensen in zee gaan nou dan en toen heb ik tussen het enorme geluk gehad dat ik dus de beschikking kreeg over dat over dat contract daar en toen wist ik zeker dat ik hier een een stinkt zaak had.

Maar aan de andere kant het 't wat mij ook duitse gedood omdat in die in die hele zaak heeft ergert hè dat is ook de manier waarop dat stelletje over burgers denkt hè de manier waarop ze over het stelletje is in dit geval nou al die ambtenaren van buitenlandse zaken maar ook die zaken.

Tuurlijk dat die hele club dat je toch echt met je bij je volle verstand voorstelt dat een moeder met vier kinderen bijvoorbeeld.

Naar een fotograaf gaat ook met van de als jij je baby hebt van van een jaar.

Beneden in één jaar die zien die kinderen uit als een tomaat allemaal want dan kan je geen geen verschil in in inzien nee ze wilden ze ze moesten ook zo'n kind van één jaar moest een paspoort hebben dat was de opzet en daar was de hele opzet op gebaseerd.

Daar daar hadden ze twee miljoen paspoorten per jaar voor en daar zijn alle somber over de door al die bankiers en die en die en die hoge ambtenaar die geen allemaal van twee miljoen en dat was gebaseerd op het idee dat jij met een met een beetje kindje van één jaar.

Een tomaat naar een naar een fotograaf gaat en daar een foto op laat maar van uitmaken en is het voorbeeld van de absolute minachting waarmee ze ook.

Kijken naar hun eigen naar hun eigen afnemers van van dat de daar kan ik me ook zo zo zo woedend om om maken zo zoiets verzint iemand toch niet dat is toch niet hoe is het mogelijk.

En vanuit die die franti waren maar toch was het ook het voorbeeld van mani hè.

Ja zo is dat goed voor zon maar ja ja ik ik in die mensen die is possible zakenlui mag ik je nog wel eens kwalijk nemen want die zitten daar gewoon om geld.

Te te verdienen dan moet je van van uitgaan maar dan heb je toch als de overheid de plicht om dat om dat stelletje in de touwen te houden dan moet je dat dan niet de aan de loop laten gaan tjonge jongeren.

Maar dat is dan één van de aarde aardige dingen die ik dan toch in de politiek bereikt heb dat in de toekomst want het gaat nou naar toch naar binnenlandse zaken naar de gemeente toe ik heb begrepen dat.

Dat we in de toekomst toch naar een klaar terwijl u wacht systeem toegaan nadat de burgemeester uiteindelijk toch de verantwoordelijke man blijft die het paspoort uit uitgereikt.

Zodat je dus dus toch nog bij.

Bij de gemeentehuis terechtkan voor je paspoort in de toekomst een laat dat dan één van de resultaten zijn van al die.

En dat vind ik dan toch leuk dat het dat het mogen meemaken.

Ik ik hou graag een klein beetje afstand ten opzichte van van.

De mensen vindt ook dat bijvoorbeeld in in zo'n kamer als als ook leden van het cda en de pnp vanda n vvd wel alsof het de dikste vrienden zijn en een nou ik denk ik dat ik.

Had ik ben altijd verschrikkelijk beleefd door best maar ik zal nooit zo gauw ik ik vind dat ik vind dat altijd toch misschien een leuk voorbeeld.

Wat ik nou bedoel is de die paspoorten zaken op een gegeven ogenblik kwam van der linden die werd dan opvolger van van van eekelen die kreeg dus die kar met die vierkant.

De hielen over gedragen en die dacht jee ik moet een beetje uitkijken voor die die piet de visser want die gaat tijd zo tekeer over weet je wat ik doe ik vraag hem is op de thee op de koffie zie ik een uitnodiging van meneer van der linden of ik.

Keer een kopje koffie met een staatssecretaris die staatssecretaris was geworden zijn en dat is het dat u dat heet met tien minuten geduurd ik was zo klaar met een als je dat is achteraf denk ja moest luisteren ik had er natuurlijk ook een half uur of een uur met tien man.

Koffie kunnen gaan gaan gaan drinken en een tegen een.

Kunnen zeggen van joh als als we nou zus en zo valt er dan niet een mouw aan te passen en enzovoort was in de in de rol die dat hij moest gaan vragen aan ook daar heb ik ook geen voor voor.

De gegeven en ja.

Kijk als je dat dan is dat een een een bepaalde grondhouding is te gebruiken.

Van je is dat dan als je dan aan het eind van je carrière ben hebben daar heb je niet dan heb je geen duizenden vrienden dat is duidelijk maar daar ben ik ook niet voor ingehuurd als volksvertegenwoordiger om hoop vrienden te heb ik zitten al die mensen op de vingers te kijken dat is mijn taak dat heb ik altijd op die manier proberen te doen.

Is zijn natuurlijk toch het hoort een beetje bij het politiek bedrijf denk ik altijd dat je dat dus wel moet doen hè dus met iedereen aanpappen en dan kijken wat het beste is het.

Je moet geen querulant woorden en ik hoop dat ik dat nog nooit die die die die richting op gegaan maar ik vind het wel.

Als ik als ik zo'n minister een een een een volksvertegenwoordiger als die al een jaar of zes zeven zo met elkaar omgaan dan denk ik wel eens bij mezelf ja.

Af en toe is het een beetje op een slijmerige af.

Ja ik ga ik ga ook nooit naar prinsjesdag daar naar die naar die ridderzaal dat heb ik één keer gedaan nou ik ik ik ga d'r van over mijn nek ik kan dat.

Dan zit ik daar als rotterdamse jongen en dan zie je dat hele stelletje daar allemaal zo zitten.

En dan zie je die mevrouw smit kroes van te voren niet.

Een gigantische hoed weet je wel zie je twee van die enorme woede op mekaar af storm bij is.

Hoe weet je nou dan denken piet ben je in verzeild geraakt.

En als je in die sfeer.

Ja ik ben grootgebracht of of je laat je daar helemaal door op opvreten.

Ja dan heb ik het idee dan dan ja.

Dat is natuurlijk strikt persoonlijk van al die andere mensen die d'r wel naartoe gaan niet meer de die zijn natuurlijk helemaal niet slecht gaan dat niet maar ik kan het niet opbrengen om daar dan naartoe te gaan en dan ook dat is het heel ik ik noem het altijd het carnaval.

Van het regentendom dat dat die dat prinsjes prinsjesdag daar staan ze dan zitten ze er allemaal opgedoft een een een nou die gaan naar het het nederlandse volk regeren.

Voor welke verstandig aan doen om toch een klein beetje afstand van die mensen te te houden want daar hebben ze me destijds denk ik dan maar dat is een heel aparte misschien wel krankzinnige taak.

Een van de weinige dan dat ik doe dat echt niet om uit of omdat ze denken dat we allemaal dat ik tegen het koningshuis ben bijvoorbeeld ben ik helemaal niet ik ik heb.

Het grootst mogelijke waardering voor de manier waarop.

De koningin haar taak doet ik dat heb ik dat meen ik oprecht ik ben een paar keer ben ik d'r op visite geweest want dat doet ze dan het alle kamerleden liet dan.

Je op visite maar ik heb daar niks anders dan lof voor de manier waarop zij over de dingen de dingen praat ze ze heeft zich goed op een rijtje staan ze weet precies waar je het over over gaat op op dat terrein.

En en ik denk altijd ik zeg altijd als als we dat mensen niet hadden wat hadden we dan voor voor staatshoofden gehad dan hadden we vannacht als staatshoofd gehaald of een lunch hadden we al dat dat zijn allemaal de meest populaire figuur die hier in nederland hadden we dan allemaal nou tel uit je winst.

Voor mij hoeft dat niet.

Mmm.

Oh.

Mmm mmm mmm.

Mmm als je in de in de rotterdamse schouwburg ingaat dat is mijn schouwburg hè dat zijn dat is dus de schouwburg van de rotterdammers.

Dan begin je te komen in de nationale nederlanden hal binnen vervolgens ga je dan naar een kopje koffie drinken in de shell foyer.

Het bedrijfsleven heeft langs in deze stad overgenomen.

En dan zegt bram peper die zegt van je moet eens kijken hoe wij dat hier doen het ook in den haag jullie moeten meer letten op wat wij hier allemaal aan het het hoeft daar niet te zeggen want dat is landelijk ook al lang gebeurt het bedrijfsleven heeft ook dit land langzamerhand over genomen en dat is heel erg.

Dat wist de plato al die zij al in zijn tijd.

Van je moet nooit de macht van de staat in handen geven van.

Militairen want dat wordt moord en doodslag en je moet het ook nooit in handen geven van zakenlui want dat wordt te roven en stelen.

En wat er op het ogenblik dus is de afgelopen zeven acht jaar hebben meegemaakt dat is dat er systematisch een een een een een machtsoverdracht is gekomen van laat ik zeggen de politiek van de overheid democratisch gekozen.

Gecontroleerde overheid in handen van ja zeg maar het ja dat stond een groot woord maar de van van van de grote ondernemingen van het kapitaal om die te te gebruiken.

Wij staan als land langzamerhand gewoon op de balans van van multinationale ondernemingen een een een shell laten ze eerst maar eens die rotzooi opruimen die ze de afgelopen vijftien jaar hier in nederland hebben gedeponeerd.

Meneer van duren en nou zegt die is pas die presidentdirecteur geworden.

Toen ik een jaar of tien geleden toen hier toen ze het tegen hun zei van vindt u nou niet dat de shell daar ook een klein beetje toch verantwoordelijkheid voor de verdraagt al het chemisch afval wat je bij de hollandse ijssel bijvoorbeeld meer voorbeelden vol gedumpt en dan worden die mensen worden communist dan zeggen ze nee.

Dat is onze verantwoordelijk niet dat hebben wij met z'n allen gedaan dat hebben wij als gemeenschap moeten ook als gemeenschap nu de de consequenties ja maar zij hebben destijds wel de winsten.

Voor zichzelf naar binnen binnengehaald in en die waren niet mis.

Is men men doet te laat wat men.

De hebben een milieuwetgeving naar dus is nog nooit iemand die zich daar ene klap van aangetrokken heeft in assen te zich als ze al gestopt redden dan worden ze niet vervolgd of de tot nu toe is in is onze hele milieuwetgeving hoe ingewikkeld die ook in mekaar nog zit en hoe uitgebreid die ook nog zijn is gewoon een wassen neus geweest is nog nooit een ondernemer echt voor de bijl gegaan.

Geef mij dan maar weer de verenigde staten zeg ik dan want die zijn veel harder op dat punt hoor daar heeft u destijds een een een klein in een paar miljard dollar moeten schokken omdat ze daar hetzelfde geintje hebben geleverd wat zie je in nederland geleverd hebben maar daar betalen ze wel twee miljard tot drie miljard dollar.

Terwijl ze hier zeggen van ja goed ik zit nou te kankeren en.

Toch een oude je ziet het wat ga je nu eigenlijk te doen als het niet lukt moet de kamer ja dat dus toch zo blijft zoals het nu is.

De kijk uit de politiek dat lukt je haast nooit te zeer athene van niet meer blijf hier toch.

Mee mee bemoeien ik heb een.

Ook de mogelijkheid om af en toe nog wat wat stukken te schrijven of de baas is dat ga 'k in ieder geval doen.

En ik ik wacht de komende tijd nog even af hoe dat verder zich zich ontwikkeld maar ik heb wel een grens getrokken als als als we dit jaar.

Er geen nog ze uitzicht is dat ik de kamer meer in kom dan vind ik dat ik het recht heb om dan op zou zo'n moment weer is bij jezelf te zeggen piet je bij nou negenenvijftig je bent nog niet.

Ik ben toch nog te jong om na al te zeggen van ik stop met met alles dan moet je toch je eigen baan meer is gaan gaan trekken kan want ik denk het wel.

Negenenvijftig kan moeilijk maken.

Dat heb ik altijd een fatsoenlijk vak gehad voordat ik de politiek in ging.

Een.

En nogmaals ik ik heb het idee dat ik dan toch wel weer aan de aan de slag kan komen hier of daar desnoods als als adviseur of zo of of een bepaalde zaken die dus ik heb het idee dat ik wel weer wat wat gaat doen.

Tot je vijfenzestigste jaar misschien wel tot mijn zeventigste waar misschien ook wat tot de dat ik op een gegeven ogenblik zegt van weet je wat ik ga alsnog dat boek schrijven wij elk mens dus van droomt die.

Elk mens wel eens een keer misschien gaat dat dan nog wel een keer doen dat 'k zegt van ik ga ga ik naar de vut en ik ga naar een mijn memoires.

Schrijven of zo of iets anders misschien wat dichter nog hadden zij dat het boek hoe zou het moeten heten nou het is.

Het zou in ieder geval een een een een in mijn gevoel.

Moet het iets hilarisch worden iets met een ernstige ondertoon.

Moet heten dat weet ik nog niet.

Sofie sofie die voelde ze zich heel erg tof die is naar huis vandaag maar ze had wel een paar fotos achtergelaten dat is mooi.

Zo zwaar gebukt zal te zien onder het feit dat ie dat zoals u te grijnzen achter die piano of die het leuk vindt nou het is ook een beetje iets wat ie doet ja hij.

Je moet toch wat zeggen je moet niet bij de pakken neer gaan zitten zo'n beestje fotos op de boer.

Met de is de van de.

Ja ik zal wel even een momentje dan.

Voor ons dan piet is het heel erg want je gaat vertellen of mag mag er niemand mee naar huis.

Iedereen mag het weten.

Nou ik iedereen mag het weten hè nee nee dat is hè.

Nou ik heb ik ga de de kamer 'k heb een telefoontje van hans kombrink gehad en en hij gaat de kamer uit en ik volgende dus de kleiner dan voel je je programma zijn vrees ik.

Ja dan moet 'k effe over gaan nadenken maar de gefeliciteerd in ieder geval hé en een een huurmoordenaar nodig gehad hè.

Het heeft wel een paar centen gekost fans die ontmoette kopen hij wordt namelijk directeurgeneraal van de financieel economische zaken bij defensie en bedankt als kamerlid en.

Dat zijn de banen.

Ja het is toch bij bij ter beek ook ook één partij gehad.

Ik denk ja ja daar valt heel wat te bezuinigen heb ik me laten vertellen op de.

Zeg maar het is geen carnaval.

Of of te vertellen maar het is 't is echt waar.

Nee nou ja goed dus nogmaals zeer gefeliciteerd en een fijne dat dat ik dit nu op mijn boterham mee dan moeten we eens even over nadenken en ja je hoort nog wel wordt hè he dank je en wel tot ziens.

Maar ik vind het wel leuk verzonnen de defensietop omgekocht maar hoe moet dat nou met jou een programma verder nou ja daar moet ik even over ghana denken joh.

Ik had tutoyeren heel den haag.

U bedoelt jij ja nou ik ken hem gewoon goed ook privé zal 'k maar zeggen om regelmatig tegen in niet de zakelijke situaties dan ga ik nou als ik met hem zitten praten jij zit erbij ga ik natuurlijk niet ineens u zeggen dat ik een beetje raar zijn hè.

Nou het is voor z'n familie ergens wel jammer natuurlijk dat u deze job krijgt want je familiebezoekjes die tuin werkzaamheden die zijn natuurlijk.

Waar was nog zo blij dat ie nou eindelijk eens tijd had om daar eens eventjes naar z'n kleinkinderen en zo om te kijken.

Ik heb mijn kleinkinderen op bezoek gehad en daar heb je je handen vol aan de.

Ja misschien wel niet zo nee dat is dan weet je wat je in huis hebt gehaald.

Want die een kleindochter die bouwt een altijd een eigen huis onder de tafel een bouterse zich helemaal in met stoelen en dan is het één stoel is dan de deur en dan moet ik dus bij haar op bezoek komen en anders moet ik met dat grote lijf van londen die tafel.

En dan heeft zij intussen de thee klaar en drinken bij zogenaamd dan thee en eten en dan zeg ik ga maar eerst nog even slapen en dan zeg ik nou gaat open werden werken bij de zegt saddam jaren daar en dan maar.

Die kleinkinderen nog niet eens verteld maar zij zij heeft dat zo met mij verbonden als opa weg.

Daar zitten in de maar ik heb nu ook gezegd dat ik aan het werken bent tegen de dus dus nu weg en dan ga je doen dan zeg ik altijd eerst pompen in een ouwe schoen want dat vindt dat schitterend en daarna zei u nou ga werken.

Over een paar jaar zal het allemaal beter worden als je werk goed doet.

Ik bedoel dan dat we al lang op de tram hadden gezeten ja ja ja de croissantjes en t hè thee en cake is meer dan dat.

Maar dat dat heb je met mij altijd als je met mij naar de op de tram gaat gaat wachten betrapte dat me daar vaak op in op het centraal station komen ongeveer twintig trams hè dat één en drie en een vijf en nog een groot aantal trams en heb ik leef vier nodig om hier naar heel giesbergen te rijden.

En op tijd komen andere nummers het eerst en dan komen er soms nog voor de tweede keer.

En dan komt de meter tijd en dat is de zo is dat hier ook is heb je hem.

Je haar goed hoeveel schrift is dat trouwens nou eens denk ik dus twee tweemaal twee.

En anders anders zitten we nog te rijden.

Omdat ik het leuk vind horen spelen dat hier heel vaak.

Ketelbinkie nou.

Kijk vroeger de jongens van in zo vlak in negentien vijftig die moesten allemaal de mond te boek in rotterdam en die gingen ze allemaal vader anders horen niet bij dus als je dat nou maar gedaan had dan hoor die de bijnaam was een flinke jongen dus ze zijn er heel veel van die jongens die zijn naar zee gegaan.

En ja dat boek kwam ze allemaal een beetje slecht natuurlijk hè want zijn niet allemaal geboren zeelieden doet.

Maar het was wel flink als je dat gedaan scheurbuik.

Het jochie dat hadden het gewoon.

Keer zielig die knaapjes die waren veertien jaar die gingen toen net van school af nou en dan moesten ze gaan.

Dus.

één en nul.

Ho ho.

De eerste en.

En de schade.

Oh oh oh.

Ja op de.

En.

Van der kooi omdat onze zoon is.

En.

Twee drie in godsnaam geen seizoen ook daad bij c.

Oh.

Dat was die is.

Oh oh.

Doet u dat nou een beetje goed toch gezellig ja maar dat moet je dan moet je altijd voor zorg in het leven dat je anders op één.

Dan zit je hebt mensen die voor honderd en tachtig procent de in één bepaalde job zitten en als ze dat in andere kwijtraken dan hebben ze niks over.