Damokles

Je gaat niet zomaar dood

Even na middernacht welkom bij de kro via radio één en twee. Het was weliswaar iets overtuigende maar haar zorg bleef en geregeld begon zij weer opnieuw over. In het ziekenhuis horen we dat geen enkele oorzaak voor haar dood te vinden was. En het was haast onwerkelijk zo stil. Dat marleen ze uit het gezin weg was tijdelijk en ook weer terug zou komen. Dat die afwezigheid uit het gezin van marleen. Dat die het dat het veel beter konden wij wisten ja. Het is heel wat anders dat is heel wat anders. Ook dan niet geïnteresseerd genoeg om ons heel erg. Een oude bekende met veel kennis en ervaring. En nou dat is een meisje gekomen en dat hij nu inderdaad rozemarijn. En omdat ie zo ongelooflijk op hun vader lijkt is dat hij een man geworden. Kind trouwens helemaal niet in die jaren helemaal niet ja bezig. Misschien dat als jaar of drie vier is begint te babbelen. Dus klaar of bijna klaar nog een dagje aan een maakt het noodzakelijker om het te accepteren. Dat vindt ze een goed idee en een bloedbad extra vol. Tot mijn verbazing zeg maar lijntje.

Transcriptie: Je gaat niet zomaar dood

Even na middernacht welkom bij de kro via radio één en twee.

Maar toen kwamen helemaal geen gegevens over de niks alles was goed we kregen een half jaar daarna nog uitslagen vernederen langzame kweken.

Nou dat zou 'k niks aangetoond geen virus geen bacterie niks.

Heeft er nooit een doodsoorzaak vastgesteld nee nooit.

De conclusie van het obductie rapport is met de ouders is besproken dat er sprake is van een onbegrijpelijke dood.

Oh.

Tussen de grijstinten van baan en daar in het verdwijnend contrast van de late schemering zoekt daar is een zelfportret gevangen in beeld en geluid.

Damokles een fotoreportage de radio gemaakt door völler worden vanuit de donkere kamer nieuwslicht op mensen en gebeurtenissen deze week je gaat niet zomaar.

Naarmate het moment van haar plotselinge dood naderde zonder dat we daar overigens ook maar het flauwste voorgevoel of vermoeden van hadden.

We kwamen er nog een paar andere themas om de hoek kijken.

Zo werd ze in toenemende mate bezorgd dat ze boven in de slaapkamer door de vloer zou zakken laten zien hoe dik de eiken balken onder de vloer zijn hielp niet echt dat er zelfs wel een auto zou kunnen staan zonder door de vloer te zakken.

Het was weliswaar iets overtuigende maar haar zorg bleef en geregeld begon zij weer opnieuw over.

Een paar weken voor haar dood zei ze op een ochtend kwiek en opgetogen zullen we spelen dat ik dood ben en wel mieke die toen in de keuken was in beginsel altijd open staat voor alles wat zich voordoet.

Reageerde ze toen prompt afwijzend nee dat doe ik niet dat vind ik helemaal geen leuk spelletje ja maar we kunnen toch alleen maar spelen dat ik doodga.

Nee dat wil ik echt niet je gaat niet dood en ik wil niet dat je doodgaat ook niet als een spelletje onverwacht resolute taal en daarmee was de kous af dat dachten we tenminste.

Hoe oud is ze hier op de foto een week voor de dood van zes jaar is dit nou ook hun ja dit is de in dit tuintje dat is er nou net uit.

Vader je ziet dat het dan los hangt daar hangt dat over die dat is wel nog uitgegaan en daar zijn ze heel trouw.

Goed naar dit is de brief die we geschreven hebben veertig.

Dagen na de dood van marleen op twaalf februari stierf plotseling ons heerlijke lieve kindje een dierbare zusje maar leentje we hebben zes jaar en vijf maanden oneindig van haar genoten.

Na de dood van marleen paterswolde zondag vierentwintig maart negentien eenennegentig.

Het was dinsdagochtend twaalf februari negentien eenennegentig het sneeuwde onophoudelijk de wereld werd wit.

En aan het eind van deze witte ochtend.

Viel ons heerlijke lieve meisje als door de bliksem getroffen zomaar plotseling dood neer een onvoorstelbare slag een gapend gat in ons leven was een feit.

Ineens een enorme drukte telefoneren advertenties opstellen en plaatsen even de vraag begraven of cremeren beantwoorden.

Wel of niet obductie laten doen bezoek ontvangen.

De telefoon gaat onophoudelijk de bloemist opendoen wat voor soort kiest had u gedacht dit alles te midden van aanstormende en weer weg hebben na huilbuien die je uit peilloze en ongekende diepte overspoelen en maken dat je weer een paar uur voor het kind.

Buiten is de wereld wit en stil geworden en de glijbaan op de vijver waarop ze eergisteren nog speelde is nu niet meer te zien bij het grote raam dat uitziet op onze witte stille tuin ligt het lijkje van ons kindje opgebaard in een wit.

Onder deksel zo stil zo koud zo dood te midden van een zee van bloemen ik ruik ze weer nu ik dit schrijf mijn god maar alleen wat was je toen al ver van ons verwijderd.

Het was vrijdag vijftien februari aan het einde van de middag dat de crematie plaatsvond.

De weg erheen achter de lijkauto vol bloemen het laatste licht wordt het verhaal over de lege witte velden.

Heel heel erg veel mensen zijn gekomen en hebben de toen alle verkeer vastliep sneeuw en ijs trotserend soms een tocht van meer dan vijf euro voor over gehad om op dit moment bij ons te kunnen zijn wat heerlijk wat geweldig.

De dagen daarna wordt alles weer gewoon gewoon.

Niks is meer gewoon honderden vragen storm op ons af.

Waarom werd ze de laatste week voor haar dood tegen haar gewoonte in ineens zo innig en knuffelend jegens degenen die haar dierbaar waren waarom stellen ze vijf dagen voor haar dood kwiek en monter voor om te spelen dat ze dood was.

Waarom wilde ze de laatste drie nachten voor haar dood apart slapen en niet meer bij man.

Waarom maakten ze de avond voor haar dood een tekening met de woorden voor mama van en voor papa van en daartussen in haar eigennaam geschreven.

Over de vleugels van een weg vliegende vogel en lager op het blad een poppetje met een gespleten lijfje en een kroontje is voltooid op het hoofd.

Waarom waarom in godsnaam is dit alles blind toeval is dat al eens ergens goed voor waar is het in godsnaam goed voor vragen die stuk voor stuk doodlopen boeken worden geraadpleegd gesprekken worden gevoerd werd de drempel ervaringen want er blijken ineens twee marleen te zijn.

Het kleine gezellige lieve meisje dat we nooit meer kunnen zien.

Nooit meer zullen worden.

Nooit meer kunnen aanraken.

En dat een bodemloze leegte achterlaat en gewaarwording van de mens marleen die als een groot en warm licht in ons en bij ons is bij die laatste gewaarwording vervaagt snel en als na een natuurramp of een oorlog lijkt het even of de rust is weergekeerd.

Maar juist dan worden de vernielingen en de ontwrichting zichtbaar niets niets is meer gewoon en niets zal ooit meer zijn zoals het was alle gesprekken zijn gevoerd alle vragen zijn gesteld alle antwoorden zijn uitgebleven.

Ook de reinigende tranen worden minder en een doffe zwaard en legt zich als een vader neer overal ons denken en ons handelen.

Soms is ze heel heel ver weg en lijkt ons leven met haar op een ijle droom uit een oneindig ver verleden en dan weer is het net of ze elk ogenblik babbelende binnen kan komen lopen om iets te laten zien.

En beide gemoedsbewegingen dragen een oneindig lange leegte met zich mee de lente dient zich aan een lege lente.

We zijn een klein en stil gezinnetje geworden hijman belt marleen soms ook met zo'n rooie speelgoed telefoontje en dan mogen wij ook even met de praten bij het opendoen van de gordijnen vraag je je af of je wel of niet naar een fotootje zult kijken.

In het ziekenhuis horen we dat geen enkele oorzaak voor haar dood te vinden was.

Voor hij mag nemen we de hond mee in de auto surrogaat van school krijgen we haar rapport boekje mee dat met kerstmis voor het laatst het ingevuld.

De rest altijd leeg blijven en in en rondom dit alles staan de honderden blijken van medeleven de bezoekjes de telefoontjes het aanwezig zijn bij de crematie de brieven en de gesprekken die met elkaar een geweldig vangnet vormen.

Nu de crematie veertig dagen achter ons ligt willen we jullie op deze wijze deelgenoot maken van onze gedachten en gevoelens en elk van jullie bedanken voor het prachtige en hartverwarmende vangnet.

Dat jullie onafhankelijk van elkaar en toch de samen voor ons geweven hebben mieke bello yde lansen hijman dansen.

En.

Die eerste periode dat is dat was zo ontzettend de hel zo verschrikkelijk wel dat ik echt gedacht hebben in het begin dit is een nummer te groot voor deze deze kan ik niet.

En dat is gelukkig niet waar gebleken.

Met de brief zitten we weer zet ik even weer op dat moment dat iedereen ik de avond van dado buiten liepen was marleen de lichaam nog in het ziekenhuis en het was haast surrealistisch het was die wereld.

Het was zo koud zo wit zo stil want er lag een pak sneeuw was werk ongelooflijk en dan wordt alles zo stil dan hoorde glijden in het meer.

En toen liep 's nachts op straat.

En het was haast onwerkelijk zo stil.

En dat was precies wat gebeurt was van marleen was een heel aanwezig kind heel dure heel ja heel aanwezig dus dat stellen dat dat dat was ook echt zo.

Dat was een een hele hele moeilijke periode en iedereen zei toen meteen al de tweede dag.

Dit overleven is dat weet ik niet maar het is wel erg mager gebleken geluk.

Mmm mmm mmm.

Mmm.

Mmm mmm.

Oh.

Zo.

Nu moeten we misschien eventjes naar manuscript toe bladzijde zesenzeventig maar staan hier geen nummers bij hebben jullie een hele.

Lijst gemaakt met allemaal punten waarvan je later het gezegd van waren dat er geen aanwijzingen dat dat we hadden kunnen vermoeden dat marleen jong zou sterven.

En eigenlijk begint dat al ver voor de geboorte van marleen dat jullie hebben ooit eens een keer een waarzegster gered.

Ik ik heb toen een waarzegster geraadpleegd dat was eind negentien drieënzeventig of begin negentien vierenzeventig.

En die heeft toen allerlei dingen gezegd over in het buitenland gaan wonen en dat ik mieke tegen zou komen en.

Jongetje en een meisje en het oudste meisje gaat jong dood en nog een heleboel dingen meer.

En al die verschillende dingen waar zij het toen over had of het ontmoeten van mieke en het in het buitenland gaan wonen waar toen absoluut geen sprake van was dat ze allemaal uitgekomen en.

Ja maar dat was in vergetelheid geraakt want dat was zo lang geleden hebben zij nooit op het idee gekomen dat dat dat dat werkelijkheid dat dat waarheid zou worden.

En later de jaren kort kort daarvoor maar alleen ze dood hebben we ook verschillende keren en en helderziende geraadpleegd omdat we dat interessant vinden en die heeft het ook steeds weer gehad over waar is uw dochtertje gaat ze logeren.

Ze is uit uw gezin weg.

Ze komt ook wel weer terug en dat kwam iedere keramieken en ik gaan dat dan zo afwisselend naar toe en dat kwam op één of andere manier steeds weer om de hoek kijken.

Dat marleen ze uit het gezin weg was tijdelijk en ook weer terug zou komen.

Mmm.

En ja gasten logeren ja ja het gaat wel eens logeren waar gaat ze dan logeren bij opa en oma waar wonen die dan in wieringerwerf.

En dan keek wat verbluft voor zich uit en als zij wieringerwerf nee dat kan niet wat je ook zag.

Het leek in ieder geval niet de en werf dat was volstrekt duidelijk uit zijn reactie dat het moest iets anders zijn haar tijdelijke afwezigheid.

En verhaspelde ook altijd leeftijden van die kinderen want al jarenlang had het erover dat hij een man ofschoon die een jaar jonger was dan marleen zet en die hij man altijd als de oudste neer van uw dochtertje hoe oud is die.

Vijf zoontjes elf e van de serviers zei ik dan.

Via een een.

Nou inmiddels klopt dat inmiddels is hij een man zes jaar ouder dan roos en als arrows vijf zal zijn zou hij mannen inderdaad er elf zijn dus over een aantal jaren klopt precies wat hij een paar jaar geleden al zei alleen hebben wij natuurlijk nooit ook maar een seconde vermoed of bevroed.

Dat die afwezigheid uit het gezin van marleen.

Het overlijden van marleen zou zijn.

Maar wat deed je dan met die informatie want het kwam steeds terug zijn gewoon zeggen hij kan het niet.

Of denken van ja dat zal wel een paar weken naar opa en oma gaan om iets wat we nu nog niet weten.

Nee maar met die leeftijd zijn gewoon een van een aantal dingen kan ie wel mee.

Nee zei ze stap die echt geen hout van daar kan ie dus gewoon dat weet je niet aan je gooit en even later pas hebben we die bandjes weer gehoord oh jezus want je vergeet 't gewoon en pas bij het weer horen van de bandjes.

In een heel ander kader bleek ons.

Dat die het dat het veel beter konden wij wisten ja.

Want allerlei andere dingen heeft ie ook gezegd van dat we hier zouden komen te wonen en heeft zelfs het huis beschreven toen we hier nog nooit waren wezen kijken zelf zijn.

Een opdracht van werk en wat en waar ja ja zei we gewoon maar dat kan niet allemaal erg goed maar mijn leven van kinderen heeft ze echt geen hout van ze geen kaas gegeten dan begrijpt iedereen houdt van nou ja klinkt als anders.

Oh oh.

En.

We zijn ooit is jaren geleden naar een mevrouw geweest en daar heette het van die kon je terug.

Voeren naar vorige levens nou wij dachten dit is helemaal laat zich fantastisch van hem in de zweefmolen.

Maar wel nieuwsgierig van wat doet zo'n mens dan aan zeggen.

Dat ik geloof dat dat.

Dat we eeuwig leven en dat we komen en gaan en elke keer je werden in dat werk kan belanden en dan weer om één of andere reden d'r vertrekken.

Maar dat je terug kan gaan naar vorige levens dat dat tot praktische mogelijkheden behoort dat geloofde ik niet dus ik ben daar ook heel.

Sceptisch en cynisch naartoe gegaan van nou ja bij andere lukt dan misschien nog maar bij mij kan zoiets echt niet dat maar maar goed dat ga ik dus nu ook aantonen.

Dat dat bij mij niet werkt het werkte dus bij mij ook.

Waren geweest na een bepaalde periode drie verschillende situaties drie verschillende levens zou kunnen zeggen wat voor levens waren dat dan één was er ergens in ja ik ik stel me daar.

Het voor als als kirgizië of buiten mongolië zo wat zo'n soort.

Biedt een houten huis paarden daar was ik een soort klein ja hoofd mannetje zoals waarvan een kleine despoot waarschijnlijk die de macht had over een bepaald gebiedje zoals dat nog altijd in die landen daar geloof ik speelt.

En en daar.

Ja daar was ik de baas dat wilde ik ook blijven ik had daar een aantal meiden waarmee ik me amuseerde.

En één daarvan die die die die sprong mij eigenlijk uit in die zin daar kwam nog meer in de aan de praat en dat werd de hele persoonlijke boeiende gesprekken.

Met één van die meiden en die herkende ik ook heel duidelijk als mieke en.

In een ander leven was ik een courtisane in in noord italie waar ik zo wat adellijke en gefortuneerde klandizie had met wie ik me amuseerde.

Het is heel wat anders dat is heel wat anders.

En en.

Dertig daar was ik ja een soort tempel wachter in een tempel ergens in een woestijngebied en die was helemaal verlaten en ik was de enige die daar gebleven was eigenlijk trouw gebleven was aan de cultus die daar ooit geleefd had.

Gepraktiseerd werd en iedereen was weggetrokken en.

Het water raakte op het eten raakt op en iedereen was weggetrokken en ik had ervoor gekozen om daar.

Trouw te blijven aan die plek met die hoge muren en.

En daar beeindigen gevonden eigenlijk door ja door en door honger en toen ik daar geweest was heb ik daar geen woord over gezegd tegen mieke.

Die week daarna daarnaartoe en.

Nou ik had ik geen precies waarheen ik dacht aan dit werk baarlijke nonsens maar ik moet het wel even zien allemaal.

En toen bleek één van de levens die ik zag helemaal aan te sluiten op dat leven van ede dat wist die mevrouw natuurlijk eerder dan ik want ik wist toen ieders verhaal nog niet maar dat bleek helemaal op elkaar te passen en dat leven met dat houten huis.

Dus dat dat vonden wel interessant maar we zijn ook niet.

Ook dan niet geïnteresseerd genoeg om ons heel erg.

Gaan verdiepen in reïncarnatietherapie of zo dat ligt midden in de sfeer van ja waar ik straks al zei het is meer wat een zo zo.

Ik heb wel altijd het gevoel gehad dat het feit dat reïncarnatie bestaat waar ik absoluut van overtuigd ben uit het buitengewoon zinvol maakt het nog zinvolle maakt om in m'n leven de dingen te doen zoals ik die goed vindt om te doen ja dat zeggen het belang ervan.

Een oude bekende met veel kennis en ervaring.

Als was één van de eersten die wij al direct na de dood van mijn leentje gesproken hebben hij zei als toen intuïtief als hij eerst zijn puttend uit een rijke kennis en ervaring soms hebben kinderen eerst nog een andere missie.

Ik denk dat ze nu weer even terug is om opnieuw haar koffertje te pakken onderwijl blijft ze met elastiek met jullie verbonden.

Het allerbelangrijkste echter dat we ons realiseerden.

Is het gegeven dat in tegenstelling tot volwassenen die doorgaans pas na circa duizend jaar weer terugkomen en dan meestal in de gedaante van iemand van de andere sekse jong gestorvene doorgaans veel korter door de bocht gaan.

En heel snel al weer terugkeren in hun eigen omgeving jongetjes meestal weer als jongetjes en meisjes meestal weer als meisjes zij zijn inderdaad even uit logeren geweest en blijven met elastiek met het gezin verbonden mede afhankelijk van de fysieke toegankelijkheid van hun vroegere ouders.

Is de omlooptijd van kinderen die voor hun tanden wisseling sterven doorgaans slechts één tot twee jaar kinderen die na hun tanden wisseling maar voor hun puberteit sterven doen er meestal vijf tot acht jaar over en pubers die voor hun achttiende sterven en nog niet echt door de wol geverfd waren.

Doen het toch al gauw tien tot vijftien jaar over voor ze hier weer terugkeren de laatste worden daarom ook vaak geboren als kind van een volwassen geworden broertje of zusje.

Wanneer is roos geworden op hemelvaartsdag tweeënnegentig.

Dit jaar dit jaar achtentwintig mei.

En dat is dus waarover marleen dat staat ook in dat boekje gezegd heeft ik kan geen kinderen krijgen.

En zegt waarom niet dat is later groot bent ja dat weet ik wel maar ik kan geen kinderen krijgen wil jij het doen.

Vraagt staan mieke beloven in principe aan kleuters alles wat trouwen met ze gaan nooit dood er zou en dus mieke zegt ook dat zij voor voor mij alleen dan een kind zal krijgen om dat marleen dat niet kan en marleen zegt dan en dan wordt het meisje.

En dan moet je de rozemarijn noemen kan je dan niemand is zo heet wordt een mooie na nee nee hoe kom je dan aan die naam nou zomaar je moet de rozemarijn noemen.

En dan even later waarom heb je mij eigenlijk geen rozemarijn genoemd omdat we dachten dat je maar leentje was er zo aan gewend ik heb toch liever dat je mij rozemarijn noemt wim en rozemarijn noemen ja.

Nou ja en dat gaat twee of drie keer goed dan moeten we nog eventjes iets marleen doe nou even je jas aan maar we moeten nog even boodschappen doen.

Hè daar zeg je weer marleen zeiden zalmen rozemarijn noemen wat jammer nou nou en dat allemaal in de dagen voorafgaand aan de dood zegt zich een week tien dagen daaraan voorafgaand.

En nou dat is een meisje gekomen en dat hij nu inderdaad rozemarijn.

En hier zitten en kijkt stomverbaasd raken net een heel leuk kindje.

Hallo microfoon.

Dit is juist de inbreng.

Misschien moet ik die fles zeven maken is dat is dat wat.

Hoe komt dat.

Nina roos nu in jullie leven.

Toen ik zwanger was van is natuurlijk al heel lang geleden toen we.

Toen dacht ik gewoon nu komt roos en toen drie maanden voor hij mag geboren werd werd een echo gemaakt en toen bleek het een jongetje te zijn waren stomverbaasd terwijl waar dit.

Moet dit kan waarom weet ik ook niet waarom een verbaasd waren me waren gewoon verbaasd wist ook aanvankelijk geen naam geen jongensnaam.

En omdat ie zo ongelooflijk op hun vader lijkt is dat hij een man geworden.

En toen is die naam verdween uit ons leven want we dachten ons gezin is compleet toen toen de roos geboren werd of of toen ik zwanger was van roos had ik ook niets meer we waren de absoluut van overtuigd na hijman nou zo is prachtig twee kinderen en en dit was het.

Dus zijn we nooit ook meer bij stilgestaan en daarna met rozemarijn is pas weer door marleen geïntroduceerd pal voor haar dood.

Maar wij dachten ook helemaal niet aan de orde.

Kind trouwens helemaal niet in die jaren helemaal niet ja bezig.

Meer naar.

Mmm mmm.

Oh nee.

Daar blijft het zo.

Oh.

Nee nee worden.

Oh zo zo.

Oh.

Mmm.

Oh.

Oh oh oh.

Meer weer.

Nee.

Maar meedoen.

Zo.

Oh.

Oh oh mon mee aan.

Waar blijft dat zo.

Nee.

Oh.

Wat vooral in het boek naar voren komt dat is dat jullie je heel erg bezighouden met die vraag hè van wat is het verband tussen de opmerkingen die marlayne heeft gemaakt en laten we nu de geboorte van roos ze heeft al aangegeven dat ze geen kinderen kon krijgen dat jullie dat voor hem moesten doen en dat een roos moest komen.

Ligt is mooi bij te lachen hè ja natuurlijk en ja.

Misschien dat als jaar of drie vier is begint te babbelen.

Dan ben ik er wel attent.

Op om te horen.

Of zij bepaalde dingen te berde brengt of doet en dat is ook wel daar zijn ook wel voorbeelden van dat of jonge kinderen althans blijk geven dingen te weten die ze die kunnen weten ogenschijnlijk dan niet zouden kunnen weten.

Die beginnen te praten over albanees die inmiddels overleden zijn of over een vroegere huis waren bepaalde trap of een tijdje was of weet ik wat je meer waar de ouders was een aantal jaren geleden gewoond hebben en zo het de.

Ja dat is iets wat waar ik wel attent op bed waar ja.

Als als zich dat niet veroordeeld is ook wel dat dat is geen geen geen wij bieden op gefixeerd doet zich ook voor rené tenminste.

We steeds minder interesseert.

Of.

Of roos nou wel of niet een incarnatie van marleen is dat klinkt heel achteloos maar dat komt omdat ik langs want achter kom dat het in alle gevallen niet hetzelfde is.

Marleen was zo bijzonder en zo maar alleen omdat ze jong doodging om dat is wat we ook van die pastor hebben gehoord.

Die kinderen hebben dat alles omvattende liefdevolle aangename omdat ze gewoon niet zo geaard zijn dat het gewoon een normale egocentrische kinderen zijn dus.

In alle gevallen of roos nou een totaal ander mens is of het het zou een een een reïncarnatie van marleen zijn in alle gevallen even ervan uitgaande dat ze blijft leven en dat gevoel heb ik eens.

Zo is het een een totaal andere manifestatie lijkt het lijkt het er niet op staat wat ik bedoelde het dus het.

Gemis van die grote meid waar ik zo dol op was en die was zoals ze was omdat ze.

Zo jong doodging blijft gelijk is is per definitie nooit roos.

Ja het zijn vaak van die van die kinderen met een bepaalde meerwaarde en die uitgerekend gaat dan dood.

Marleen en marleen begrip dingen die ze niet horen te snappen de woonde hier een end verderop een man en die die dronk verschrikkelijk veel en als die woonde alleen en als ie zo veel gedronken had was die erg agressief bedreigde mensen akelig vervelend ellendig de mand stond hier uiteraard te boek als de boze man en de kinderen en zo.

In mijn beleving horen kinderen gewoon bang te zijn voor zo'n man en te denken van nou enge vent nu weer aan de beurt klootzak gewoon dat.

Zo eenvoudig hoort dat liggen nou alleen was was net vijf en toen liep ik met de langs het huis en toen zei ze wat is dat nou toch akelig hè voor 'm.

Want dan dan dient die man steeds zoveel wijn en bier en dan wordt ie nog wou dan niet al is dan vinden mensen nog minder aardig is ie nog vaker alleen gaat die nog meer wijn en bier drinken.

Zielige dacht.

Kind doe je helemaal niet te snel wil je hoort gewoon te denken vervelende vent waar die weg want nadat ze dingen ze begreep te veel ze stapten teveel zaten veel begrip ja en betrokkenheid ze zo zag overzag doorzag.

De probleemsituaties.

Wat wij weer niet door hadden want ze was ons eerste dus wij dachten alleen maar kinderen zijn veel leuker dan wij ooit wisten en.

Het is veel verstandiger dan wij ooit weer en veel wijzer dan wij ooit wist.

En later snapte ik was marleen zei was waar ik dacht echt dat alle kinderen zou waren.

Om.

Maar marleen was wel een huis vol want ze had al tijd d'r d'r d'r projecten dus aan de ene kant was er dus wel bezonnen en bezonken maar.

Zaten er ook altijd vreselijk druk ze zo ontzettend veel afwerken het idee dat we weekend in zouden kunnen gaan zonder dat de in de zaten wat we zaterdagochtend zaterdagmiddag zondagochtend zondagmiddag allemaal zouden gaan doen en wat we daar tussenin zouden doen.

Daarna dat dat dat moest allemaal ingevuld worden er zo iets moest ook altijd maar betrekkelijk kort duren dat boekje beschrijven we ook dat we naar het strand te geven en dan op schiermonnikoog zo'n heel breed strand lopen voordat je bij het water bent.

Dan ben je daar een kwartier zei ze zou gaan we nu weer terug nou en dan waren we nou dat dat rekte we dat nog tot een uur of vijf kwartier.

Maar dat had ze het wel gehad als we dan bij die duidelijk kwamen dan terug over die daar de hele en andere mensen die naar het strand toe kwamen daar zeiden ze dat nou van nog wij zijn al klaar en een werkbezoek.

Marleen had allemaal werkbezoeken.

Ja haast achteraf gezien achteraf denken we god dat je dat we dat niet gezien.

Hebben maar ja.

Dus dat is natuurlijk altijd het is net als die twee vissen niet kon het die ene vis tegen die ander zegt de scheids iets ze bestaan als.

Daar zit die onder water na hun nooit van gehoord ik geloof er niks van de bestaat ja zegt die andere het is overal om je heen en je wordt een nat van zeggen ze nou wil geloof je dat niet nee hoor nooit gezien en ik zwem je al jaren dus dat is.

Ja dat is ook zo met je eigen kind ervaart het als normaal.

Mmm.

Maandagavond zeg maar leentje dat ze buikpijn heeft ze eet haar bord met boerenkool niet leeg marleen die zegt dat ze niet lekker is.

Dat is wel heel bijzonder want de sporadische keren dat ze ziek was mocht niemand het ooit weten zelfs oma niet eenmaal naar bed nemen de klachten toe.

En na een kwartier komt hij naar beneden om te zeggen dat marleen zo'n pijn heeft ik ga naar boven en praat even met haar ik geef er de meten.

Ze heeft geen koorts besluiten toch de dokter maar te bellen.

Ze klaagt zo zelden dat het toch wel haast iets aan de hand moet zijn ook zonder akkoord af en toe moeten wat braken zodra de dokter is zegt ze het is al over ik voel niks meer.

De dokter onderzoekt daar toch voelt hier druk daar en marleen die een bloedhekel aan artsen heeft.

Zegt steeds het doet geen pijn meer er is niets te constateren en de dokter zegt we moeten het maar even aanzien ze wil weer op de logeerkamer slapen in plaats van in haar eigen bed bij hijman dat is de laatste weken al een paar keer eerder zo.

Geweest alsof het afscheid al inzetten was als ik om half elf de logeerkamer uitloop naar haar te hebben onder gestopt.

Bak ze nog net mijn hand vast en zegt ga ik niet dood ik ben zo bang natuurlijk niet malle meid je gaat niet zomaar dood als ik naar de engelen ga jij daarmee.

Hou jij dan m'n hand vast natuurlijk schaadt maar dat gebeurt voorlopig niet daarmee al heel oud en nu toch proberen te gaan slapen dan is je buikpijn het grootste te over.

Op de dag dat ze.

Dood is neergevallen was ook de dag dat ze bij obama zou gaan logeren het was altijd een feest vandaar dat ze d'r feestjurk ook aan had.

En dat ze voor obama op zo'n tekening had gemaakt met zo'n wegvliegen de vogelen dat ze tegen gezegd wil jij dat deed je thuis te stoppen en dat dan ook maar geven en mieke zegt ja maar je ziet er morgen zelf dan kun je dat er zelf daarop aangeven.

Ja wil jij wil jij toch aan obama gegeven.

Is het is toch veel leuker ook voor obama dat ze het van jou krijgt in plaats van van mij ik heb toch liever dat je het in de tasjes dat dat jij het maar gaan over nou ja oké nou mieke heeft het ook inderdaad dat nou waar moeten geven allemaal van die kleine ja.

Ze zeggen voorbereid zat is.

Vast wel geven taylor nanda regelen.

Ja.

En op het moment zelf tegen arnaud dat anders geeft ze zoiets altijd zeggen van waarom moet waarom dan moet ik dat nou doen maal en achteraf komt dat dit een heel ander licht te staan.

Maakt dat het ook dat het makkelijker is ja zo makkelijk is dat een raar begrip hè maar om het de actie.

Accepteerde zul je het sowieso boete.

Maar.

Het is voorbij die te ede van der bleek het noodlot dat haar en onder smartelijk getroffen heeft het kennelijk was zei hij op dat moment met dat wat ze deed leventje onder handen had gehad.

Dus klaar of bijna klaar nog een dagje aan een maakt het noodzakelijker om het te accepteren.

Gelukkig maar want dan accepteer je ontkomt er niet aan je kunt er niet aan ontkomen dat meer.

Ja en het is in zoverre dus in mijn beleving niet.

Zo erg als het anders zou zijn geweest als ik gedacht afgebeeld had dat dit eigenlijk helemaal niet zou hebben hoeven te zijn.

Of zou het moest blijkbaar wel zou zijn.

En de was bijna afgelopen.

En dat wist er blijkbaar zonder te weten dat ze het wist de manier waarop ze gestorven is is ook heel opmerkelijke.

Ja ook opmerkelijk is vooral dat dat dat hoorden we ook van die pastor dat de kinderen daar meestal toch in slagen om te sterven onder de afwezigheid van de ouders.

Als ouders daar al bijzitten bij een ziek kind is het toch heel vaak zo dat net op het moment dat ze even naar de wc zijn of death e verdorren doorwaakte nachten.

Gesloopt even in slaap sukkelen of zo dat ze dat dat tussenuit piepen of op straat of in een zwembad of of waar dan ook waar kennelijk kun je jezelf niet losmaken uit dit leven terwijl je aan je ouders vast zit.

Kinderen die doodgaat die willen vaak ook de laatste uren.

Niet meer aangehaald of aangeraakt en geknuffeld waren die het idee maar letterlijk en figuurlijk afstand dat de geven.

Die hun dierbaar zijn.

Oh wat voorstellen je kunt niet loslaten en vasthouden tegelijk.

Oh ja.

In de keuken is er de volgende morgen de gebruikelijke vakantie gezelligheid.

Marleen is nog wel wat wit in wat stilletjes en als de dringt komt dat direct directeur uit ik stel haar voor om lekker in een warm bad te gaan.

Dat vindt ze een goed idee en een bloedbad extra vol.

Ze vindt het heerlijk en speelt er lekker in z'n knapt zienderogen op en is zelfs op haar manier aan het zwemmen in vol ornaat zit ze even later met haar lieve zachte gezichtje opgeknapt aan de keukentafel.

En ze zegt ook zelf dat ze zich veel beter voelt ik moet nog even de auto van jan terugbrengen naar groningen.

Tot mijn verbazing zeg maar lijntje.

Ik wil liever bij janneke blijven dat kan.

En we installeren maar je op de bank in onze vergaderzaal en janneke werk tegenover haar aan het kleine tafeltje.

Toen vroeg ze wanneer komt mama thuis zometeen over een minuut of tien dan ga ik nu even naar de wc is goed zei en dan ga ik intussen de planten water geven ze is naar de wc gegaan heeft geboekt.

En opeens hoorde janneke een bons.

Marleen was voorover door de half openstaande wc door de gang ingevallen met het papiertje nog in de hand.

Janneke heeft dat toen op de bank in de vergaderzaal gelegd en de dokter gebeld met de mededeling dat maar leentje flauwgevallen was de dokter was er binnen vijf minuten.

Gelijk met ons terwijl janneke verteld wat er gebeurd was kon papa het secretariaat binnen en zegt staan in de deur.

Maar leentje is dood.

Heeft het dagelijkse leven beheersen nee nee nee.

Beheerst mijn leven niet is niet zo dat er een dag is dat ik er niet aan denken.

Dat wel.

Maar toen jij net even weg was toen vertelde ik aan trudy hoe hoe we nu toch heel anders naar dat bandje van maar leentje kunnen luisteren hoe dat in 't begin werkelijk alle kranen aan verdriet en.

Bij een en zo wijd openzetten en dat als we daar gisteravond naar luister dat we daar ook geamuseerd over zijn en er verbaasd en en en.

Daar echt te genieten van haar kunnen luisteren zonder dat dat op één of andere manier als een mes door je ziel heen trekt.

Hè dat dat echt ook van kunnen genieten dan en dat verbaast me eigenlijk dat ik denk goh dat had had ik een jaar of anderhalf jaar geleden niet voor mogelijk gehouden dat we met zo'n ingenomen heet zonder dat we onderuit gaan.

Daar van kunnen genieten ja echt gelachen hebben.

Dan zou ik zeggen god wat was het toch ook dat de kamer toch horen hoe ze dat allemaal even regelt en doet en bedisseld en ensceneert ongelofelijk.

Nee.

Twee kleine.

Plaats.

Dan denk je daar is dat hoort ja u die overweldigende aanwezigheid hè.

Het moest allemaal vastgelegd moest op band en al dan zo'n bandje.

Aangenomen was als het er allemaal weer opstond want we hebben dit al vanaf de tweede dit soort baantjes dan ze intens tevreden daarnaast kwamen.

Ja toe.

Sloeg toe.