Damokles

Nul drie twee nul twee vijf zeven vier nul nul.

De franse geboren zeventien juli negentien negenenzestig overleden vijftien februari negentien drieëntachtig begraven vierentwintig augustus negentien vijfennegentig.

Mmm.

Tussen de grijstinten van waan werkelijkheid in het verdwijnend contrast van de late schemering zoekt de waarheid naar haar zelfportret gevangenen in beeld en geluid.

Les roses.

Een nieuwslicht op mensen en gebeurtenissen.

Mmm mmm.

En.

Mmm mmm.

Oh.

Ik vind het altijd nog een leuk mens.

Je kunt er op te halen zegt grappen z'n zo ontzettend veel eenzijdige jongeren g steun spiritueel.

Ah die zeer communicatief ingesteld waarschijnlijk echt een charmeur.

Ja.

Ja hij had ze zoiets van ja we het leven moet je iedere dag totaal opzuigen en er iets van maken en je moet iedere dag plannen maken in de tegenaan en dat je je moet geen seconde iets iets iets laten liggen of denken het komt morgen wel of hij wel schoon zo bruisende vol energie en altijd lol en gein.

Je mist een lach zijn humor en grappen zijn blij zijn kwaadheid je mist het gewoon alles.

Ik wil 'm aanraken en in mijn armen neem maar hij is er niet.

En hij is er niet meer terugkomen.

Je totale leven is ontwricht.

De fransen de vader van philips.

Mmm.

Alles is niet meer zoals het geweest was zoals met sommige mensen zeggen wel eens van voor de oorlog en na de oorlog.

Een kind iets is voor mij het leven zo is voor voor vijftien februari drieëntachtig na vijftien februari drieëntachtig tot die tijd had ik een heel goed leven.

En toen moest zich gaan leven met het besef dat een kind verloren had en buiten dat ik verloren had dat het ook nog als vermist was en niet meer teruggekomen niet wist wat er gebeurd was en.

Niet wist of die geleden had ze en noem maar op dus dat is een soort zinsbegoochelingen martelen de twijfel en een pijn ja.

Wij toch heel veel nachtmerries van heb gehad.

Het is niet voor te stellen dat is ook een kind verliezen wel één ding maar het niet kunnen begraven is bijna nog breder geen afscheid hè.

Filip dertien jaar en dan tien jaar gaan met hun vader op ski vakantie naar oostenrijk uit de reisgids.

Arnhem der schönste europas won berk wie z'n omgeven een werk.

Onbegrensd dier winter zij zich hier ziek van zijn te zeiken.

Wat een onvergetelijke vakantie had kunnen worden met een vakantie die niemand meer zou vergeten een winter met werd een nachtmerrie.

Timmermans.

De moeder van vinden het was op een vrijdagmiddag op elf februari negentien drieëntachtig enne die bus zou achter het centraal station vertrekken met.

Met mijn twee zonen en geert vader en op weg naar de wintersport en naar oostenrijk en philippe kan ik me nog heel goed herinneren kwam met zijn armen uitgestrekt op mij toegekend in een hele uitbundig omhelzing van.

Oh mama dag mama ik ben zo blij dat je de band waar ik was zo bang dat je dat je te laat zou komen.

En ik je niet meer gedacht zou kunnen zeggen.

De bussen trok toen en dag mama dag mama.

Ik stond daar en zwaaide naar naar de achterkant en het was zo fijn dat ze achterin zaten dat ik zo heel lang ze kon zien en het was ook heel intens heel grappig wat ze deden in allerlei gekke gebaartjes die ze maakten die die voor ons heel bekend als.

En de bus het kleine en kleine en ik stond daar en ik nou kreeg wel een beetje tranen in m'n ogen zo van gaan mijn schatten.

Dinsdag de vijftiende februari een beetje vroeger dan normaal omdat het weer zo druk was.

Naar de de van het van de ene vlakte gingen we naar de andere toe en op een bepaald moment herinner ik me nog dat die te klein beetje koud wat hebben we nog een kwartier even in een restaurant doorgebracht waar we zijn gelijk weer doorgegaan.

En in die drie dagen dat we daar geskied haalde was het zo dat mijn jongste zoon daan tien jaar daar zat ik permanent mee zal ik permanent mee op de.

Kiezen op de sleeplift vier of op de stoeltjes omdat die net.

Te kwetsbaar was om alles alleen te kunnen laten doen terwijl die grote sterke dertien jaar giselle welkom bij op een bepaald moment komen we bij een lifts sleeplift je aan wat is zo argeloze dan een sleeplift je philips zegt mag ik nou eens met daan.

Ja natuurlijk waarom nou al drie dagen ging alles goed dus hij gaat samen met daan op een sleeplift je naar boven.

Ik heb weer achteraan.

En halverwege.

Wringen die twee skis tegen elkaar en filip die stap gewoon uit valt niet eens zo stapte gewoon uit of hij moet uitstappen om dit in het evenwicht kwijtraken ik blijf ik passeer hem ik zeg nog tegen hem ga jij naar beneden en moet je daar wachten dan komen wij daaraan.

Het werk naar boven ging draaide ik me om en toen keek ik wel naar die die toch even een vlaag creep vol onheil gevoel van een fractie van een seconde dat het een beetje eng vond daar blijf ik wou bewijst spreken ze gaan naar maar gauw naar beneden hè.

Een kwartier later komen er beneden op de plek waar we afgesproken zouden hebben en daar was viel niet.

Mmm.

Mmm.

Uiteindelijk de berg reddingsdienst werd gewaarschuwd.

Kwamen de open jagers aan ik ben met met hen helemaal weer naar boven gegaan en heb en gewezen op de plek waar ik viel.

Op het laatst gezien heb vandaaruit deze eigenlijk achteraf precies hetzelfde als wat ik deed alles spoor vanaf die plek nagaan waar die spoor naartoe liepen.

Ik heb dat zo anderhalf uur gevolgd twee uur gevolgd.

En.

Ook ook een raar dilemma maar anders mijn andere zoon daan verbleef in het hotel.

Ik kreeg steeds kouder en het werd ook steeds unheimische en op een bepaald moment vonden ze een gat in de sneeuw te vroeg ik wat is dit voor een gat te zei ze dit is een een kloof spalken.

Ik zei vol is dat gat dan nou dat kan wel twintig meter diep zijn.

Toen zei die machinist van die van die sneeuwschuiver en zij wel mensen na drie vier uur levend te voorschijn gekomen toen wist ik in wat voor een mijnenveld ik terecht was gekomen als.

Het bleek dus een gebied te zijn waren ontzettend diepe kloof aanwezig waren die er gewoon als nederlandse skiën.

Totaal niet van bewust bent en het is eigenlijk een soort gletsjer die aangeplant is met sneeuw maar als je dan maar even buiten zit buiten skiet dus een heel gevaarlijk gebied raakt een soort boobytraps en dan kan je naar beneden gegaan ik zag een.

Heel klein mannetje wat aan gerukt werd mannen van misschien één meter vijftig en ging een touwladder naar beneden van dertig meter dat zakte zo dat gat naar beneden en toen wisten terwijl ik een vreselijk voorgevoel hier hier ja dit die kant niet controleren.

Dan de broer van philips.

Nou ik weet mijn vader was een beroep op de piste dat ging om een beetje langs me heen eigenlijk het is vanavond wel weer terug en dan weer donker 's avonds had ik wel zoiets van.

Klopt niet zien maar ik had toch wel eens iets van ik geloofde niet dat ik dacht wel dat die is terugkomen.

Ik kan me heel goed herinneren dat vader op bed lag was volgens mij opeens weer begonnen met roken een sigaret en de handen en druk en telefoneren en dat andere bed was leeg maar ik heb nog steeds iets van.

Of hij zit in een berghut of een beetje sprookjesachtig.

Ja toen toen brak voor mij toch de meest vreselijke avond en nacht van leven aan 's morgens vrolijk gaan skiën en 's avonds een kind kwijt zijn in een landschap potje of totaal onbekend voorkomt in met een soort.

Onheil verwachting dus ik had zelf nog het gevoel van het kan op zich gunstig skandia ergens in den bosch liggen of ergens op sneeuwvlakte met een gebroken been.

En ik ben zelf een zeezeiler dus ik weet wat onderkoeling betekent zo'n nacht die overleef je niet op de vijfentwintighonderd tot drieduizend meter hoogte dan vriest het 's nachts vijftien graden zijn niet op gekleed bent dan dan gebeurt iets.

Dan ga je aan onderkoeling dood ik heb van acht uur af.

's avonds in het hotel rusteloos gaan bellen met allerlei mensen.

En het meest moeilijke spreekt wat ik tuurlijk moest voeren was met de moeder van philips.

Toen was ze telefoon.

En die zei die had een stem ik dacht wat klinkt dat raar ik en een geprobeerd heel goed te horen.

En hij zei er is iets met vielen ik zei dat kan helemaal niet filip philippe.

Was een jongen die duizend beschermengelen hadden zal 'k maar zeggen heeft hè gewoon altijd zo heel goed voor zichzelf kon zorgen en.

Zei ie nee die ik kan het gewoon ook niet uit m'n keel krijgen maar er is iets heel ergs gebeurd is hè een stilte want hij kon ook niet verder praten en ik dacht mijn god nee mijn god.

De wereldtitel draaide ineens helemaal rond mij om en ik wist ik wist dat het zo was en direct daarna dacht ik het is beter dat philippe petit is in plaats van ze kleine boer want philips redt zich wel.

Mmm.

De volgende dag om half negen werd ik opgehaald worden.

Bij die man gelijk zijde.

Van dat ik geen hoop moest hebben dat die levend teruggevonden zou worden.

En hoe vreselijk die gedachte ook is je verzoent je toch heel snel met het allerergste lot of maar je moet toch heel snel schikken in dat dat die dingen gebeuren dat er nu mee is overkomen.

Mmm.

Gaat samen met naar oostenrijk.

Aangekomen in oostenrijk zagen mij een goede vriendin liet wien en ik de immense bergen bedekt met sneeuw.

Hier waar we echt niet tegen opgewassen.

Hier wist je weer hoe de natuurkrachten zijn geen pardon het hoofd buigen vanzelf en het wordt stil in je hoofd maar het was geen stilte van stilte als.

Dat hij misschien gevonden zou worden maar in stilte.

Die die.

Die gewoon sterker was dan ikzelf in een hotelkamer in herinner ik me nog schudden geert zijn hoofd en alle twijfel was in één klap.

Alle hoop nog in één klap was het deeg genomen en de toen nog vier kleine daantje zeg ik steeds maar omdat hij nu via het.

Kon ik eindelijk in mijn armen sluiten de omgekeerde pijnen.

De omgekeerde pijn van de geboorte de pijn van de dood.

We waren begonnen wij waren bij elkaar en philip was er alleen.

Lidwien van der hulst.

Toen heeft de daniel die heeft z'n moeder toen meegenomen naar beneden naar de ja de kelder van het hotel waar dus alles kiest van de hotelgasten stonden ik ben toen meegelopen in.

Ja toen liet zien van hier zijn onze spullen hier staan die van filip en die is aan die na die stonden er dus niet en hier staan mijn spullen en dan gaan we 's morgens altijd eerst eten en dan gaan we daarna met de lift en dan gaan we naarboven en hij begon een verhaal eigenlijk te vertellen van die deden we hier het is een hele leuke vakantie.

Hebben haar eigen.

Ik zo geïsoleerd en in onszelf gekeerd ook in de wit ook heel goed voor ons gezorgd dat we steeds afgescheiden van alle wintersportgangers die die het natuurlijk wel merkte maar toen was dat was wel heel pijnlijk je was heel heel.

Heel ja echt polariteit zeg maar van van leven en dood kan je bijna zeggen enige wat ik is wijsheid hebben.

Dat ik dit allemaal aankomen en op die.

Zelfde dag dat ik dacht bij mezelf vroeg en toen kwam op mijn weg via een vriendin en tibetaanse lama lama k bang en die woonde net in nederland die had die was eigenlijk net uit tibet teruggekomen.

En die we die is grootgebracht die tibetaanse lamas in ja echt in de geschriften van leven en dood dus die weten wel ongeveer waar dat allemaal over gaat.

En die heeft mij op dat moment helemaal begeleid en heeft de hele intense meditaties voor philip gedaan.

De dagen daarop is door de oostenrijkse ziens enorm gezocht ze hebben zelfs in hele diepe kloven.

Videocamera het laten zakken wat voor die tijd toch al ultramodern was.

En op zaterdag zijn iets van honderd soldaat met lange lange piekhaar soort pik ruiken.

Over het gebied heen getrokken hebben door de sneeuw geprikt nagaat hè zoekend of ze een plek konden vinden een dichtgenaaide plek waar mogelijk filip aanwezig zou kunnen zijn maar ook aan het eind van die zaterdag.

Was en niets gevonden het meest wat meestal wat verbaasde dat er ook niets was geen geen munt göring handschoen wat vernomen.

Toen moesten we afscheid nemen.

Bovenop op gedragen toon ja dat speciale sneeuwschuivers wijze de snel mee pleitte een plan maken.

En wat ik toen zag was een hele grote witte glinsterende vlakte.

En zo stil als dat zo groot.

En ik weet wel dat het deels me helemaal optilde naar een andere dimensie.

En voor mij een dimensie van oneindigheid en.

Ik vocht met de gedachte dat ze in de kletsen mijn kind lag.

En dat wij terug moesten en hemd daarachter praten.

Michel van der zon een vriendinnetje uit de klas van filip.

Wat ik met beste herinner van philips of het meest levendig herinner van filip is hoe hij altijd d in de klas.

Want hij was heel anders dan alle andere kinderen bij ons in de klas hij.

Kwam uit de stad en hij wilde niet mee lopen en hij was dat dat te te klieren en te eten en het was soms heel leuk en soms ook heel irritant als als je het met mij deed.

Als je tas weer verstopt in een dat gedaan want de niet heel hard te lachen en ik herinner me ook altijd dat ie met gym ze haar heel plat b in een scheiding en dan heel vies mogelijk ging kijken en ik dacht doet het niet.

Probeer je een beetje had helemaal geen geen boodschap aan.

Hij was altijd heel erg vrolijk.

In heel erg als hij gelach en gekke stemmetjes doen en toen omdat ik ook nog klein was en dertien ergerde ik me daar heel vaak aan en achteraf vind ik dat toch ook wel schattig.

Philips was stuk ontzettende ging een leuke jongen die die onwaarschijnlijk veel communicatief ingesteld als overliet die papiertjes na briefjes.

Ik deze keer helpen legt daarvoor in de plaats ligt die een compleet nagetekend tekent briefjes van honderd gulden.

Honderd is me ook wel dat een heel eigen taalgebruik ook en overleed die altijd ja gek gekke verhaaltjes achter wil ik ook wel leuk vond dat ie ook zelfs twaalf dertien jaar leeftijd begon ie zelf teksten te schrijven kijk dan dat je nog muziek speelt één ding maar dat je nog.

Nederlandse tekst songteksten begint te bedenken wat een ongelooflijke drang om bekend te worden om beroemd te worden te worden.

Peter zegveld gitarist en oprichter van de toenmalige bent de grab ook beeldend kunstenaar en theatermaker.

Ja filip was tien jaar oud toen hij in de kwam ik was dertig en manuel de bassist was twintig en daarmee de tegen de afstand of de kloof tussen het waren de tijden die hoedanigheden.

Ik haal hem wel 's morgens als we moesten spelen ergens in de provincie.

Want we gaan vooral concerten in nederlander niet zo veel maar wel geregeld.

En dan was ie nog net als lui en tenminste niet langer door wat er moest gebeuren maar de minimale opstaande duur ook heel lang van het bed zo in de douche rollen en dan in de douche stond een plastic stoel en daar werd aan op gezeten in het donker en warm gedoucht en het duurt net zolang tot iemand op de deur bonst.

We moeten weg.

En dat voor een jongetje van tien elf dat schetst wel verder was zeer getalenteerd in hè of als heel veel muzikale praktische dingen hè was efficiënt en dat was bijzonder voor een kind.

Michiel wijdeveld muziek vriendje uit de try out bent en de huidige man van micha.

Na wat mij heel erg aansprak was zijn timing en er was natuurlijk eigenlijk drummen naar hij speelde heel laid back as ook nu nog bandjes wordt een.

Dan valt het meteen op ne dingen waar echt zelden te vroeg terwijl dat eigenlijk altijd zo is hem met drummers en vooral jonge kinderen slaan alles veel te vroeg en hij sloeg alles net effe daarna.

En ook is er spelen trouwens ja dat je dan toch denkt diana.

Een over die timing is wel dat voelde je echt dat precies op tijd komt.

Niet niet net te vroeg het blijft gewoon lekker golfen en het ging altijd maar door.

Stan rijven pop en muzieksamensteller eigenlijk als huisvriend van bellen wel eens bij hem over de vloer.

En zo ontdekte ik dat hij een fanatiek drummer was een sterke dat hij in een bandje ging zitten dat de ging heten.

En in die tijd was was ik popjournalisten binnenkort nog steeds voor dagblad trouw en ik schreef ook van kinderen blatter plus zeg maar het jongere broertje van de plug zo'n cjp blad en ik vond wat hij uitstraalt uitstraalde wat hij kon en en de de intensiteit waarmee hij dat deed dat dat iets had.

Om erover te schrijven de zoals de groep heette dat dat hij de de de kloof de afstand en die traden op tijdens de zogenaamde ultra avonden hier in amsterdam in octopus op de keizersgracht.

En dit is dus echt een live verslag van het tien september eenentachtig in octopus amsterdam de gitariste spelen aan één stuk door tot op het bot ontrafelde ritmes die in een voortdurende concurrentiestrijd tegen elkaar opbieden en strijkt van leven en dood lijkt het die door geen van drieën wordt beslecht.

De nummers duren hooguit twee minuten voldoende om alle opgekropte spanning tot het uiterste op te voeren en te ontladen want bij ieder slot tekent zich een bevrijdende glimlach af op hun gezicht.

Die titels dragen namen als jacques jacques of.

Kwik kwek kwek een onomatopee op muziek gezet verder wordt veel ontleend aan de minder music omdat de trein die voorbijflitsen in een zelfde ritme voortdurende kleine verschuivingen laten horen.

Daarmee lijken ze een andere kloof te overbruggen namelijk de afstand tussen een door vreemde machten bepaald bestaan en de mogelijkheid daar iets aan te veranderen.

Philipp filip.

Geboren in negentien negenenzestig overleden vijftien februari negentien drieëntachtig begraven vierentwintig augustus negentien vijfennegentig.

Om te beginnen.

Was alles nog zo actueel zo vers en zo dat als ik gewoon in de binnenstad op straat hier.

En mensen in de verte aan zag komen draaide ik me om en liep van z'n weg ook waar het bij kinderen.

Want ik wilde toch niet die confrontatie hebben want je kon niet een gewoon verhaaltje hebben van hoe zou het naar gaat de politiek of hoe is het met het weer of anderszins.

Ik was getekend iemand en ik zie belast ook een ander weer met vragen lucia in of de heb ik een heel geïsoleerd teruggetrokken leven geleid.

Zeker een jaar anderhalf jaar lang.

Omdat ja ik heb later wel eens iemand gesproken die.

Je jeugd incest heeft meegemaakt die hoe gek het klinkt dat datzelfde gevoel van is net besmeurd ben hoe idioot idioot het klinkt iets iets overkomt zoiets dramatisch een beetje.

Weet je waar je toch moeilijk maar de andere kan over hebben een andere voelt zich ook.

Moeilijk van je me niet tijd ook wel vrienden kwijtgeraakt mensen die ook ook toch niet met zo'n verlies konden omgaan of daar geen of de verkeerde antwoorden opgaven of het negeerde.

Dan de broer van philips.

Vanaf mijn tiende ben ik heel erg zeg maar als een diamant behandelt heel subtiel heel.

Beschermend daarna leer je middelbare school leer je echt leven zonder dat je grote broer heeft wel eens ruzie natuurlijk op scholen en eigenlijk wil je gewoon je groot de beroerder op af sturen maar die nu ging het wel jammer.

De sterft natuurlijk is een stuk van jezelf ik bedoel het liefst had ik zelf in die kloof gelegen en als zo'n verder door geleefd ik bedoel je hoort je kinderen niet overleven.

De daar zit iets volkomen tegenstrijdig in en je krijgt er ook een schuldgevoel ook nog dat jij leeft of alles waar je eventueel nog van niet op dat moment kan je schuldig over gaan voelen.

Maar goed daar verder mee omgaan z'n man.

Herneemt het leven in leven zijn loop hè komen er opnieuw andere dingen komen ook aangenamere dingen wat ik gedaan toch heb wat ik al lang van plan was ik ik heb een een reis ondernomen dus is gestopt met werken.

Een zeilboot gekocht en ik ben gevaar van ijmuiden de middellandse zee canarische eilanden als een soort ja een soort retraite maar dan op zee.

Van de natuur en dat is voor mij wel ontzettende heilzaam geweest dat is toch een afstand van langer werken en de dood van mijn zoon verwerken.

En dat in een volstrekt omgeving voor water en van natuur en.

Dat is soort reiniging geweest.

Mmm.

Annemiek timmermans de moeder van vielen ik ben gaan mediteren.

En.

Ik heb twee hele belangrijke boeken ontdekt en dat is de bakker van het kita dus een oude vedische geschriften waren heel veel wijsheid in is waar ik.

Met mijn verlies en scheiding wezenlijke troost bij kreeg.

En een ander boek tussen ander belangrijk boek is de koers in merkels waar in op een ander niveau wordt gesproken dan dan alleen maar het aardse niveau en dat had ik onzin nodig dat om die verbinding te zoeken met mijn zoon.

Philips want ik wist dat ik die niet kwijt was maar ik wist niet hoe ik 'm.

Terugmoest vinden wolken moesten herinneren die verbinding omdat ie uit mijn leven was gescheurd.

Nou ik denkt daar heel lang proces is van van van van ontreddering en vooral van.

Opnieuw vorm tracht het geven van je leven ook in je hoofd moet je opnieuw een oriëntatiepunt zien te vinden van los van het mee leren leven toch omgaan met het.

Ja.

Met het verlies je krijgt wel iets dat je minder bang ben voor de dood dat merk ikzelf ook wel je krijgt toch.

Ook een half gevoel als het zover is wil je in één of andere manier weer meer bij die jonge mensen die kwijt ben geraakt of wat de dood stap dichterbij en angst voor dood is daar één onder meer minder door geworden vond ik.

Die scheiding die blijft altijd die die bleef altijd een alleen ik te peilen hoe het wat zachter het wordt allemaal wat milder en.

En daar is de natuur ook heel grolsch zien dan vind ik dat je gewoon die in staat ben om je leven door te leven.

En.

Maar de de scheiding diervoer.

Tussen tussen mijn kind.

En en mijzelf haiti blijft de continu aanwezig altijd.

Ja het zal hem ook wel mee te maken hebben dat zijn lichaam achtergebleven is in in in te kletsen en wat ik achteraf weet is dat ik dat elke aanvaard heb.

En dat moest ook aanvaarden anders valt niet te leven.

En ja dat dat alleen wat het pijnlijk is dat er toch langzamerhand ook weg het krijgt een grotere vormen krijgt een abstractere vorm het krijgt en.

Ja het ontstijgt toch het aard of het dichtstbijzijnde het het begin heb je nog sokken zijn schoenen et cetera z'n bed en trainingsbroek je en wat toen ook langzamerhand krijgt toch de vorming van.

Van iemand die er niet meer is je zo'n en dan krijgt het een neemt het in grotere lijnen aan en gaat gaat de detaillering iets verloren hoever ik die.

Hoe goed ik die nog altijd kent natuurlijk.

Plus dat je nog steeds het navrante gevoel houdt dat je dat jij verder leeft in jouw kind steeds langer dood is.

Mmm.

En als je de hoop op het ongewisse hebt opgegeven als je de eeuwigdurende twijfel ingebed hebt.

Als je noodgedwongen geaccepteerd hebt dat je je neer moet leggen bij de jou opgedrongen situatie.

Als dan uiteindelijk de natuur zorgt voor een andere wending.

Ik werd vorig jaar op m'n werk gebeld m'n vrouw en die zijn enigszins nerveus kan je naar huis komen steeds minder is en wat is er dan die en die heeft gebeld en die heeft iets op de radio gehoord over een file.

Ik was totaal verdoofd of totaal verbaasd hebben.

Een gechoqueerd.

Waar ook licht ik ging een aantal mensen bellen denk voordat ze het weer allemaal via de radio horen en op bellende merk ik dat er ook een enige indruk enig enthousiasme vertelde over moet ik het zeggen.

Toch met een blij gevoel van dat ie gevonden was dat was toch een hele goede mededeling dat betekenen dat wist ik daar kwam een einde na twaalfenhalf jaar kwamen er zou daar een einde aan moeten komen alle vragen.

Uiteindelijk ik heb gebeld naar oostenrijk en danseres en.

Anderhalf uur nadat ik het nieuws wist werd ik gebeld door een journalist van het algemeen dagblad en die wist meer precies te vertellen wat die die gevonden was en door wie die gevonden worden en roem file op de uitslag en.

Ook het shockerende te horen dat je helemaal in goede staat was dus helemaal nog met als ik kleren aan helemaal nog net alsof ie.

Twaalf jaar in de koeling had gelegen.

Bij nader inzien bleek ook gewoon omdat die cassettebandjes op zak gehad en en en dropjes en gewoon alsof er niks gebeurd was al die tijd.

Nou en toen hoorde ik toch via via hoorde ik dat ze mijn zoon was gevonden dus ik dacht mijn zoon was gevonden maar toen zeiden ze file toen draaide dus weer de wereld om me heen.

En.

Toen ben ik naar geert gegaan en nou waar eigenlijk helemaal verbijsterd maar op een heel andere manier verbijsterd omdat.

Omdat er ook iets positiefs of iets heel bijzonder fijn zoals gebeurt.

Ja wat ik me.

De dagen daarna begon te realiseren dat filip was al twaalf jaar dood.

Wij dat ja ik begon toen te realiseren dat we dat ik zelf dus wat het betekent om twaalf en half jaar eigenlijk om te durven erkennen wat ik geleden had dat mocht ik eindelijk.

Voor voor eigen gevoel niet hardop zeggen maar denken van de pijn die ik heb gevoeld van de afwezigheid van de vragen van het van de ontluistering van de pijn dat daar nu ook een einde was gekomen was een einde van onze leider gekomen hij was gevonden dat.

Dat was een heel eigenaardig besef.

Terug naar oostenrijk om eindelijk op alle vragen antwoord te krijgen.

Philips is teruggevonden en dus verbrak de universiteitskliniek van van nu.

De universiteit van eens broek reist u onderzocht door professor in een patholoog anatoom en hij bleek blijken een hele goeie staat nog te zijn zus konden nog alles traceren.

Tot aan de kleinste details toe en men wist.

Terug te vinden dat hij een hersenbloeding heeft gehad dus dat ie.

Dat ie helemaal onbeschadigd god dat niet gebroken maar in z'n val heeft u waarschijnlijk in die kloof zelf een een een ijswand geraakt of wat dan ook heeft dus een hersenbloeding gekregen die was wel van dien aard dat zie gelijk bewusteloos geweest moet zijn zijn en dus feitelijk niet.

Bij bewustzijn is overleden.

Wat voor mij een enorme geruststelling was een spook dag zag ik wel eens iemand die daar uren en uren worden.

In de diepte beneden radeloos ten onder ging en zijn ze en hezbollah ook van dien aard dat mocht hem toch vond men gevonden hebben wie waarschijnlijk ook toch niet meer uit een coma was bijgekomen.

Ja toen was weer dat hele dichtbij dat tot letterlijk ze kleren bewaarden weer tot z'n schoenen ik ik ik en het gelijk toen was het net of je twaalf al een keer terug stapt in de tijd.

Dat was een absolute show.

Ook een omdat de tijd ze hadden een halfjaar verder was gegaan en daan over de leeftijd van filip heen was gegaan waar die kleertjes voor mij zo klein is zo toe lukken ook.

Want in ineens herrie realiseerde ik me dat hij in mijn in mijn.

Beeld mee was gegroeid met daan.

En.

Die kleren waren ineens uit het verleden uit uit vanaf dat moment en dat moment ook dat ik ze inpakt in dat koffertje en dat was heel ontroerend het was echt waardig.

Mmm.

En toen kwam dan eindelijk het moment dat philips begraven kon worden speciaal voor de begrafenis hebben de leden van de try out bent muziek samengesteld michiel wijdeveld keyboards dan.

Van dam basgitaar en heel veel mensen kwamen hun laatste eer betuigen een prachtige zonovergoten dag en zuiver in zijn uitstraling ligt een zinderend.

Oh oh.

Heel gek dat in al die jaren in een kist lag daar met iemand begraven die natuurlijk al twaalf jaar dood was en dat was wel heel bijzonder.

We hebben hem niet willen zien dat was ons door iedereen afgeraden ondanks dat hij nog een goeie staat was is dat toch iets een blik die ons bespaard zou moeten blijven.

Het was hele grotere maar ook raar begraven is omdat het is iemand die je gaat die al dertien jaar overleden is heb eigenlijk al alles verwerkt en dan komt.

Was de begrafenis ben ik ben al dertien jaar bezig met het verwerken van het wel heel moeilijk was is dat die toch het laten zakken van de kist in het gaat wat gaven dat vond ik heel moeilijk.

En dan kwam die die meneer zeg maar die lama en idee dingen die ik mij het de niet begreep dat ik echt dacht waarom is dit zeg maar uit een belletje en andere dingetjes met.

Ik kon niet begrijpen waarom dat was maar dat was ook een mevrouw die uitlegde wat hij zei en dat vond ik toen eigenlijk wel weer heel mooi maar wat zei zij was filip heeft het zo koud gehad en nu zegt deze man van je bent nu in een warme mooie omgeving zeg maar een maar tot rust.

Alles wat in deze wereld wordt geboren moet eens sterven dat is zijn natuurlijke loop der dingen alles wat vrij is om te komen moet ook vrij zijn om te gaan.

Het was mooi weer had iets dinges melancholie in de lucht ook een soort bevrijding omdat na al die jaren jaar was de film die stop werd gezet die die mocht doorlopen waardoor je eigenlijk toch dat rouwproces kon afsluiten.

Alle herinneringen van toen werden om één keer weer omhoog gewoed en verder dat jij dat brandende beeld in je hoofd van iemand die twaalf jaar ouder is maar eigenlijk nog.

Even jongens als toen hij overleed en dat dat gaf toch een soort botsingen in je hoofd ik heb zelf een broer in de bergen verloren dat was een jaar of tien daarvoor.

Dat was over het hartje zomer met bergbeklimmen en die was ook een inslag dood die heb ik nooit kunnen begraven omdat ik toen ja marokko zat en al mijn broers en zusters elders op de wereld en het was hartje juli.

Ik ben daar later wel geweest maar daar uit heb ik eigenlijk geleerd hoe belangrijk het is om een rauw of het noodzakelijk voor een rouwproces om getuige te zijn samen dus niet alleen van iemand die je begraaft dat je dat kunt delen.

Het was een hele mooie zomerdag verleden jaar augustus.

Vierentwintig ogen en waren zo ontzettend veel mensen die.

Dat met ons wilde delen in de kleine vriendjes van toen waren allemaal hele grote mannen geworden en.

Zijn beste vrienden en zijn broer daan hebben zijn kist gedragen dat was heel ontroerend en ze deden dat ook zo.

Ja misschien ook een ouderwets woord maar zo die hoopt alsof ze nog ja alsof ze dat als laatste konden doen.

En door de zon en het licht en al die mensen en was er zo'n.

Je hebt prachtige sfeer dat het leek alsof hij terug was er waar weer even bij mekaar.

En ik wil ook nog zeggen dat ik heel knap vind van vader en moeder hoe zij daarmee.

Gaan door de jaren heen en ik ben blij dat ik ook in mijn moeders buurt was toen niet gevonden werd.

Veel meer respect gekregen voor natuur moet een vermeer infra verdiepen niet en niet op een biologische manier maar toch op een genieten de me ook afstand eigenlijk toch tot een andere meer profane zaken in het leven.

Toen philips zomaar opeens weg was zonder waarschuwing gewoon opeens hup weg was alsof je er nooit was geweest sindsdien ben ik.

Erg bang dat iemand waar ik van hou door opeens niet meer is en dat heeft een behoorlijk grote en ik vindt negatieve invloed op mijn leven ik ben altijd bang dat het michiel iets overkomt omdat ik.

Altijd denk in m'n hoofd ik weet dat het kan ik weet dat het kan ook al ben je jongen ook al ben je aardig ook al ben je veelbelovend.

Het idee wat wat mij verdrietig maakt is het idee dat hij naar groot heeft kunnen worden en dan dacht ik aan de andere kant maar hij ziet ons wel dat op zich misschien een christelijke idee is dat wat ik.

Maar voor mij is dat er ook altijd een beetje een volwassen idee geweest hij is al overleden hij heeft het allemaal meegemaakt.

Ja hij is toch op dit moment verder dan misschien dan wij.

Maar ik denk ik denk ook wel eens dat hij nog kind is en dat hij ons zien als grote mensen dat is het denk je jezus wat een eikels weet je wel dat hij nog altijd dertien is dat wij in.

Een beetje.

Nu na een jaar na zijn begrafenis dertien jaar na zijn dood denk ik nu dat we gasten zijn hier op aarde.

Heel tijdelijk allemaal.

Maar het is zo moeilijk om de dat je het tot je door te laten dringen.

Er is zoveel tijd.

En meer niet maar ook minder niet hij moest weer gaan en wij blijven hier acht heeft zoveel gegeven en ik.

Ik ben zo dankbaar dat hij mijn zoon is geweest.

En het enige wat ik kan doen is mijn liefste aan hem terug geven dat is onze verbinding misschien ben ik wel een beetje veranderd.

Mmm.

De kloof is gemaakt door ook criteria burgers voor de nps radio en was eerder te horen op veertien november negentien zesennegentig techniek ronald kanne en tom proudhon redactie christof van basten batenburg zodadelijk na het nieuws van één uur is de kro weer bij u terug met niemandsland.