Damokles

Zelfde gebied rekeninghouden met de lokale gladheid door bevriezing.

Oh.

Even na middernacht welkom bij de kro via radio één en twee ook deze nacht tot drie uur kunt u terecht bij het caro nacht pastoraat en het telefoonnummer is nul drie twee nul.

Twee vijf zeven vier nul nul nul drie twee nul twee vijf zeven vier nul nul.

Mmm ja.

Ik moest vroeger mijn kinderen naar school brengen en kind kiespijn troosten.

Dat heb ik niet meer ik heb geen kinderen bij ik ik heb niets meer dan alleen maar.

De fantasie en daar dat is iets wat zo mooi is en een nieuw leven te maken want ik had eerst een leven als moeder en nu heb ik een leven als kunstenaar.

Tussen de grijstinten van baan de werkelijkheid in het verdwijnen het contrast van de late schemering zoekt de waarheid naar haar zelfportret gevangen in beeld en geluid.

Damokles kro 's radiodocumentaire.

Een nieuwslicht op mensen en gebeurtenissen.

Mmm een tweede leven.

Mmm.

Ik mijn ik noem het in mijn en mijn eigen fantasie p maar ik wil doorgegeven aan de jury.

Dit is eigenlijk het atelier hè dat is de huis ja ja.

En en dan heb ik altijd en.

En.

Ik schreeuwde naar en uit de kledingstuk heeft geen patroon ik knip op mijn gevoel.

En dan heb je vaak twee mobiele één nederlander en de ander korter of pre hier en dat is bij mij niet belangrijk het belangrijk is dat het en als het niet zitten dan verberg ik het met emplooi af of voor ik ik.

Werd door iets wat niet moet zitten en dan werk ik eigenlijk een tafereel die ik maak is altijd in stukken.

Het is een een een jos zwarte stof en daar is.

Van alles op geborduurd.

Met goud en zilver een hele grote adelaar en een heleboel diamant achtige kralen en je kunt ook een andere kant draaien en dan is ie ja goud oranje met blauw en paars een avondje als het doet ook allemaal een beetje indonesisch aan vind ik.

De vele dingen wel ja ja ja.

Maar ja dat zijn nu roots natuurlijk ook ja ze even kijken een schilderij.

Het was hoog hoogte houden dat is dan toch ook met ja met olieverf gemaakt met een kwast maar ook met een tandenborstel meteen mijn tandenborstel want ik merk het 's ochtends bij de.

Poetsen wat die verdwenen was en dat zo zo maakte het een afbeelding van een vrouw.

En van een uit uit het water en het heeft ook veel te maken denk ik met overleden.

En het zielen van overleden mensen.

Zelfportretten zelfportret is gemaakt een klein vrouwtje met kort haar omdat een grote zie gezet en daar gehaald.

De gezicht alles overdenkt wat je gaat doen en wat ze heeft meegemaakt.

Ik groeide op in indonesië en.

Ik had een grote illusies om later honderden kinderen te hebben ik wist niet dat het zo'n probleem zou geven maar dat waren mijn ideale ik hield.

Erg veel van kinderen hier het erg vegen van babys en mijn moeder zei altijd je ruikt de kindertjes want ik ging op ze af ik ik was gek op.

Kinderen en wat voor een meisje was u ik was een hele moeilijk meisje al dat.

Ik heel anders was als mijn zusjes zei mijn broertjes mijn ouders mijn moeder was fijn katholiek.

En maakte ik me zorgen over erkent kinderen het is niet in de hemel komen als ze niet gedoopt zijn en dan begon ik stiekem allen die indonesische kindertjes te dopen en problemen mee.

Ik had problemen met leven en dood dat ik zo'n vogeltjes zag op de grond nog zo jong alcohol en en dacht ik waarom moet eigen leven en dood zei dat was voor mij en zware.

En dus was ik een probleem met kind voor mijn ouders.

Toen ik zes jaar was zag ik buiten iemand staan niemand zag hem en hij stelde zich voor als.

En hij sprak met mij en hij gaf vaak antwoorden op mijn probleem mee en mijn moeder zag kan dat en sprak met één man en toen vroeg ze het aan mij met het gevolg.

Ik vertelde daar en toen werd ik dus na een zich jaar teruggebracht.

En die zich hiaten liet mij krankzinnige mensen zien en die zei wat jij doet is hallucinatie laat dakloos staan met beide benen.

Op de grond want doe ik was toen zes jaar de pastoor zei tegen mij kijk wat jij ziet is de duivel.

Je wordt bekoord uit als je hem ziet sla een kruis daar gaat die weg.

Want je moet voorzichtig zijn want je bent een kind van god en toen hij dus kwam québec sloeg ik een kruis en er lag de ns zei.

Als jij niet wil kom ik niet waarvoor het kruis ben ik niet aan.

Beckham deed gehouden maar het nooit mijn ouders meer verteld dat ik hem zag.

En toen later werd ik verliefd op diepere te staan en dat is heel erg ik werd toen uit de en ik moest zweren waarop de pijper dat als hij terugkwam ik weg zou gaan.

Want ik leefde in zon ding en ik.

Oranje in de dat was vroeger.

Maar u bent toch met hem getrouwd ik ben met hem getrouwd alleen voor de burgerlijke stand daar ik een baby van hem verwacht.

Dat huwelijk was maar veertien dagen want hij werkt al en dan in het leger werd opgeroepen en ik ging toen het kamp in in verwachting van dat kind heeft het kind ook nooit gezien.

Hoe oud was u toen in oorlogstijd was ik eenentwintig jaar.

Ik ging eerst in ik zat eerst bij de japanners en later zat ik bij de indonesiërs en mijn moeder ik vond haar een geweldige vrouw want doen wij het kamp ingingen was het eerst de hollanders gingen trainen.

De hollander was dus moest.

Toen na de hollanders waren de indonesische.

Indonesië of mijn moeder kon niet zeggen ik ben indonesiër mijn moeder is indonesische maar haar.

Kinderen haar man haar schoon zoons die vochten voor nederland en voor nederland dus toen wij in de rij stonden dus zei de japanse ja of nee er was geen half.

Je was of indonesië of hollande.

En dan hoorde ik mijn moeder nog zeggen ik ben nederlander en toen ging de japanner keihard pittige dus zegt hij zie je niet aan je huid.

Je huid is bruin hoe kan je in nederland zijn en daar horen we de stem nog van mijn moeder germaine mijn huid is bruin maar mijn hart onrein.

En mijn moeder vond ik een dappere vrouw in oorlogstijd zij hielp de gemartelde jongens en meisjes of vrouwen die door de japanners in de campy taai gemarteld.

In het kamp was u zelf zwanger ik was zwanger en het kan en ik ging dat nou die angst hè want mijn schoonzusje was ook zwanger en zij kreeg haar baby en dat babytje ging dood.

Het omdat er is in het kamp geen hulp enzovoort en ik was bang.

Want na haar.

Zou ik mijn baby krijgen en voor haar was het erg haar kind was dood het gevoel van het herhaalt ze ik was zo bang voor dus toen ik mijn kind kreeg.

Was ik blij dat het in levensgevaar is en dat het in leven bleef.

Ik had een vriendin en die vriendin van mij die zat in de laatste barak en in die laatste barak in dat kamertje daar verdwenen amerikanen die uit een vliegtuig waren gedropt.

En de japanners dachten dat zij heulden met de amerikanen president van niks wist een vriendin van mijn vriendin en zus klad en.

Toen maar zij moest bevallen want zij was in verwachting net als ik toen in verwachting was toen zij dus ging bevallen hebben ze haar benen vastgebonden haar dijen vastgebonden zodat zij de weeën kreeg het kind niet ter wereld kon brengen.

Omdat die benen dicht waren en op die manier dood ging dat is zo onmenselijk je laten lopen op een ladder matchen met de meisjes.

Ikzelf ben.

Opgetrokken geweest aan één been en een katrol en toen ik bovenbaas boven hing werd ik kan trou losgelaten waardoor ik met volle vaart naar beneden kwam mijn haren raakten de grond assen.

Een als ze gaan veren weet ik dat mijn hoofd verbrijzeld wordt dat weet ik nou trekken ze hier weer langzaam op z'n vieren dat voel je maar dat voelen van dat veren is niet waar.

Alleen een beetje op.

En dan laten ze je weer met volle vaart van alle je denkt elke keer dat je dood gaat.

En dan zit je in die zou je moet plassen en na acht gaan in.

Een hoopje ik bedoel op de grond in jos zadel en je mag niet met de anderen praten maar als je daar.

Dagens ga je toch met praten dan moet je je hoofd bij dat luik doen en dan krijg je daar een harde slag of ik twaalf vier vijf bulten want ik ben te vaak je mond niet kan ook woonde erwtensoep eigenlijk steun en de andere.

En dan is het pas passant kampala en ik heb een jaar onder de indonesiërs gezeten.

Je kan je niet voorstellen de indonesiërs hadden een enorme haat tegen ons van twee in nederland en dan gingen ze in het wit gingen ze om het kamp lopen en dan sanderse haaien la la.

Ja dat is waar haten ook de belang daar waar haar ook de hollande en vernietigen soekarno schreef de daar en dan liepen ze om het kamp heen en dan kwamen ze binnen en daar dode ze tien mensen.

Tien vrouwen en kinderen doodden ze op een beestachtige manier weet je dat ik sliep met een klein pensioen meisje en dat mijn kind altijd aan mij vroeg mama.

Heb je het meisje want ik wist dat als mij die gekozen werd mijn kind gekozen waar dat ik mijn kind dood zou steken voordat zij die pijn krijgen.

Stukken kan bij deze nooit gekend he getrouwd.

Hij is dat niet.

Begraven.

Zij doet ook aan aan keuzes maken.

één één zeggen hoe geweldig ik ben.

Ik ben met dit alles bij wijze van.

Maar het is anders.

Zoek naar nederland gegaan in negentien zevenenveertig ben toen ik met mijn moeder in in nederland kwam.

Kwamen we in een soort pension in noordwijk aan zee en ze noemden dat toen een contract pension ik weet niet hoe ze daar aankwamen maar daar waren ook allemaal mensen van die die zeg maar die die kampen hadden doorstaan.

En daar heb ik me wel heel veel van die vooral met mijn moeder dat we waren net zusjes want ik noemde haar zus het was dus mijn moeder maar ik noemde haar zus en met m'n moeder trok ik heel erg veel op maar die had.

Voor de vliegtuigen zeg maar over afrit pension dan kroop ze onder het bed.

En dat was de frisse verschrikkelijk bal is als klein meisje denkt dat wat zij bij mij deed ik angstig was deed ik dat bij haar.

Dat vertelde ik haar sprookje over elfjes en over over lieve elfjes die die die ja voor haar liedje gingen zingen of die hiermee bos innamen en dan kwam ze langs hem weer tot.

Dat ze toch maar tot de werkelijkheid en hoe oud was jij toen zelf ik denk tussen de vijf en zes nul vijf zes jaar.

Ook het het begrip van van de mensen naar ons toe bij kwamen dus als één van de eerste was natuurlijk de mensen begrepen dat niet en dan noemden ze mij blauwe of halfbloed en een werd mammie heel erg boos en die begon dan direct.

Te schreeuwen dat haar mijn vader dus haar man.

En haar vader was een nederlander.

Zo vreselijk hebben geleden en daar zo vreselijk zijn gemarteld en dat wij dus hier wel thuis hoorde is dat op zich was het heel moeilijk voor mij omdat ik zelf is dat mijn moeder sliep slecht.

's avonds dus als ik 's morgens naar school ging dan was ik zelf ook vaak vaak moe want we waren dan.

Vaak samen op want wonder was vaak bang dat ik me ook veel herrie wat van die tijd herinner is dat was maar heel hard ging gillen en ze ze kon het allemaal niet aan.

En werd ze vastgebonden en de wet in een ja een soort dwangbuis gedaan zijn hemd weet je wel en dan zeiden ze ja je moet ik moet en de inrichting.

Ik vond het heel erg.

En als je je eigen moeder waar je ja die je maatje is en waar je ook wel na tegen opkijkt als die zo vastgebonden mee werd genomen en niet voor vol aangezien werd er gezegd werd jij je moeder is gek.

Dat dat deed mee aan wat moeder liep ook altijd een te grote fles bureau dat werd zo genoemd een soort.

Dan is er extra verkeersinformatie rijdt u op de a tweeëndertig van leeuwarden naar meppel dan komt u tussen leeuwarden en dronrijp een spookrijder tegemoet haal niet in blijft recht strijden en proberen de spookrijder met lichtsignalen te waarschuwen.

Even kort herhalen rijdt u op de a tweeëndertig van leeuwarden naar meppel waar komt u tussen leeuwarden en dronrijp een spookrijder tegemoet.

Draadjes werd vastgemaakt kreeg ze stroomschokken en dan zeiden ze dan dat is goed voor je mammie ik mijn moeder nog man het is goed voor mammie want dan wordt normaler.

Het heeft een.

Een diepe indruk op me gemaakt en als mijn mijn mijn moeder dus in het gezin heel gek deed of heel schreeuwde of helemaal van streek was is hij ze altijd jullie bellen geen dokter op hè want ik wil niet naar een inrichting en dat de doorgaans mijn gaan mollen.

Het kwam op mij af de oorlog eigenlijk in de oorlog was je één met elkaar en toen je uit de oorlog kwam er een.

Menen dat groepje die samen maar probeerde de hoop vast te houden.

En dus verdween in rijn is een geest wat is dat rijmt is en zijn de inrichting en daar zat ik met een joods meisje en als je maar iets verkeerd doe nen kreeg je shocks.

De shock zijn onmenselijk je bent een paar dagen helemaal weg je weet niet waar je ben en op één stem hé een stoel gaat langzaam terug naar de werkelijkheid maar zo'n shock is dat je helemaal verkrampt je plast is.

Het is ontzettend veel in shock maar dat kreeg je dan als je dus een.

Een aanval van angst of wat maar ook en dat joodse meisje had haar ouders verloren alles en bij haar is haar baarmoeder alles van haar weghaalt proeven met genomen en wij hadden een vriendschap samen en dus zegt tegen mij.

Ik denk jezus als hij een eind aan iemands leven maar 'k vind jij dit leven is zo waar we zitten hier angst.

Het gaat niet ik zeg tegen haar dat is vergoed doe je mee ik zei ja.

De bonden bij.

De lakens aan elkaar en toen wou ik dit lake vastbinden om mijn nek met een riem we in de kamer zegt ze nee eerst zei ik want dat was mijn idee daarna jij geddes goed.

Dus zegt ze als sector uitspringt trekken in.

En daar spring him and a z is goed zei sprongen.

Zij hing er aan mij kon hem dit tempo want ik was zelf zo zwak en toen kwamen op mijn geroep.

De mensen binnen en ze was en nou hoorde ik haar iedere avond dat blijft een eigen.

Toen ik acht was negen toen is mammie hertrouwd nadat ik zelf moeite mee want ik vond natuurlijk mijn vader was de beste.

Dus ik moest wennen aan mijn stiefvader en toen zei ik tegen mijn moeder van mam het zou toch heel leuk zijn als ik een broertje of zusje bijkreeg nou.

Achteraf kreeg ik nog tien.

En dat was vreselijk gezellig hoor ik vond elk kind wat wat kwam mammie zei altijd van ik heb ik heb een engel gezien.

En ik vond dat altijd zo mooi en engel had gehad.

De haren en de de een kleintje bij de.

We kregen dus kind op dobkin en in wanhoop ging ik dus naar de pastoor toe te ik kan het niet meer aan.

Daarom heb ik een kind het kind is net nog niet is een jaar of ik ben weer verwachtte ik kan het niet meer aan ik kan het niet meer aan de zegt hij je hebt.

Die man trouw beloofd en je hebt te doen wat hij wil.

En mijn man dacht altijd oud zij zwanger is want dat is ook zo als ik zwanger was dacht ik verdriet nee mijn kindje maggie verdriet heb ben.

Angst nee mijn kindje mag geen angst hebben en dus oeverwallen ik mijn aanvankelijke dus hij zal dat ik elk jaar één verwachtingen waar ze naar aanvaller dat is van hem bekeken maar van mij bekeken ik kon het niet meer aan.

En dan ging ze op de luiers dat waren ouwe luiers die ze op kocht of kreeg in maakt.

Dus bij elk kind wat daar geboren zou worden in eigen motief je dus bij de ene beertje met een ander in of je bij de ander een vlinder en dat vond ik zo vreselijk leuk om haar dan ook te helpen want de gingen de randjes om heen en als ze dacht dat wordt een jongetje werd het blauw en met het meisje dan was het was.

En meestal klopt dat en.

We hadden het alleen ja we hadden 't.

Hun luiers maakte ik ikzelf dat ik uit de vuilnisbak haalden we zaten op kisten.

Ik was niet tevreden was echt aan de arme kant waar mijn kinderen zagen de in nood ongezond uit want zelfs een kind van mij werd voor liga een reclamefoto gemaakt voor koekjes ze zagen d'r.

Er netjes uit maar vaak werden ze uitgelachen omdat ik uit vuilnisbakken nam ik vol over truien en die torn deed ik uit en dan bereidde ik het voor hun.

Een rokje of een broek of een ik maakte alle die kleren van hun en dan ging ik daar breien of haken en dan.

Kwam ik tekort en de één wou groen en een brood en werden ze op school uitgelachen maar ze de warme kleren en harde eten doordat ik.

Bij de groenteboer in de bakken ging kijken en gaf de groenteboer en mij waar en daar leef ik.

Wat wat minder makkelijk was voor mij ik was de oudste en mijn vader had best wel een goeie baan.

En.

Mama die had natuurlijk die was niet zo sterk en de waren natuurlijk een heleboel kinderen.

En hadden die kinderen kinkhoest of wat maar ook en dan ging 's morgens naar school dan had ik m'n m'n boterham bij me en dan ging naar school en dan is hij dag mam en ik keek ik om en dan zag ik mama had dan wel van hele donkere kringen en zei ik ga naar school en ik keek om.

En daar zag ik haar zo zo triest kijken zo moe.

En dan liep ik ja dan dan liep ik naar school en ging wuifde ze me uit en een eigenlijk met zo'n kind op de arm zoals twee en dan ook nog een dikke buik.

En dan dacht ik nou toch niet en dan rende ik weer terug en dan zei ze je het me gevoeld die voelt dat ik dat dat dat ik je nodig heb je me gevoerd en dan bleef ik thuis en dan hielp ik hem met alles en dan vond ik dat prettig.

Op een gegeven moment zei ze ja je moet nou weer naar school en er achteraf.

Was dat dan heel moeilijk want het was een voor drie maanden niet op school geweest en werd ik op school geplaagd van meid die van aartsen commerce naar het bord en doe die en die som en dan wist ik niet waar het over ging en dan ging de hele klas lachen en.

Ja daar was ik daar verdrietig over en de probeerde ik weer een tijd naar school te gaan maar met zo veel kinderen en mijn moeder was natuurlijk niet zo sterk gebeurde het meerdere malen.

Dus laat is het voor mij en dat is nu natuurlijk over maar vloek voelde ik me veel minder als een ander omdat ik niet veel opleidingen.

Maar ik was gek op mijn kinderen.

Oh ik was zo gek op een hek leerden hun lopen ik leerde praten en ik sprak allemaal met hun in m'n buik waren.

Ik was gek op mijn kende de tijd dat ik mijn kinderen is mijn mooiste tijd geweest waar we met ik heb met mijn kinderen sprookjes gedaan we zijn.

Erop uit getrokken bij mijn kinderen mijn kinderen mij nodig en zij wisten niet dat ik bang was maar.

Ze dachten dat het van mij maar een sprookje waar is maar ik voelde mij veilig.

Bij mijn kind heeft.

Naarmate ik groter was werd waren altijd thuis.

Ja maar mammie noemen het zieke mensen waar de mensen die of mensen die kanker hadden en die groep c ze meepraten.

Mammie magnetiseren ook mensen als ik nu terugdenk dan denk ik het is wonder in zwaarder dat ze met.

Voor kinderen en zoveel armoe ook nog die tijd had om mensen te helpen en 's avonds als de kinderen in bed lagen dan ik denk dat ik dertien veertien was 'k weet niet meer precies dan ging ik met haar op een op een brommertje een oude mobylette naar zieke mensen te.

En soms waren mensen die stervende waren.

Mensen die bijvoorbeeld afgeschreven waren bij bij artsen of of doktoren of wat me ook die kwamen dan mij bij mama en is hij de dan bijvoorbeeld ik heb een kankergezwel en ik leef nog maar zes maanden naar de was mammie op tekenend is hij altijd het is iemand een doodsvonnis geven.

Zei zij altijd van je weet het nooit het kan langer duren mammie magnetiseren die mensen.

En soms voelde ze van nou ik kan je helpen of ik kan je niet assen voelde ik ik kan je helpen dan heb ik toch vaak gemerkt dat kanker bijvoorbeeld 't ging niet weg maar 't verschoor verschrompelde daardoor leefden ze soms.

Langer prettige of de kanker bleef stilstaan.

En dus dat ze iemand dan zes maanden leefde nee die leeft nog tien jaar en ook dat heb ik met haar meegemaakt en dat zijn.

Ja die ja die inhoud hebben gegeven aan mijn leven.

Dat is zo'n mooie tijd geweest zo ombouwen dus kunt u zich voorstellen dat ze grote waarde ik dacht dan gaan samenwerken.

Ze gaan geld verdienen aan prijs maar gaan we de wereld zien ze waren heel vroeg verliefd al heel jong verliefd ren achter zo'n jong waren.

Ze bouwden een eigen toekomst hun geliefde was nummer één die eenzaamheid ze waren van mij en ging maar bemoei je aan ze waren mijn kinderen en toen dacht ik je pen verkeerd bezig.

Toen liet de klucht en toen ging berg af uit ik heb bij de regels gestaan om naar beneden te spring ik dacht is dit de kleven.

En die eenzaamheid kon ik niet meer slapen en dan ging ik 's avonds ging ik dan dole kwam ik thuis en hoorde ik mijn man snurken ja mijn kennis de die waren verloofd of verliefd.

En ik had er nog maar een paar maar ik werd niet opgevangen en toen ging ik buiten op son parking dan slapen.

Niemand miste me.

En terwijl ik daar was kwam hij aan en hij is een patient van mij maar op was mijn patient geweest hij kwam voorbij ex schaamde mij want ik heb hem gezegd je moet durven je moet opstaan je moet bewegen en je moet willen.

En nou ziet hij mij als.

Leerde haar kennen omdat ik houdt heel veel.

Drugsproblemen ja toen was ik een jaar of dertig drieëndertig en ik had veel pillen gebruiken maar ook daarnaast ook veel valium en.

Ja de dokters die konden bij jou niet helpen of ieder geval voor mij doen liet goed helpen en toen ja dan ga je andere wegen zoeken en zo kwam king.

Het contact met kiss en die hij had.

Te veel patiënten die ze proberen door gesprekken en of door magnetiseren probeer weer van hun angst of van hun ziekte af te.

Af te helpen eigenlijk daar is zij heeft het omdat ik ook geloven in maar had heeft ze me een keer in een maand tijd van dat gebruik van de.

Peppillen en ook van de valium af kunnen helpen maar het is wel zo dat genen die bij haar komt de de patiënt eigenlijk die die moet wel in mijn idee vertrouwen in hebben.

Dat ze paul ontmoette dat dat dat op zich vonden we dat.

Ja leuk want paul was een patient van kwam.

Als patient bij ons.

Dus we vonden hem aardig maar toen we merkten dat hij is dus mammie meenam had een mooie auto en hij nam mamie mee vonden we het nog goed.

Hij nam wel mee op vakantie valt ook prima maar toen mama wegging blijven hè dat vonden we natuurlijk allemaal heel erg en dat heeft voor voor veel broertjes en zusjes van mij en ik moet toegeven ik van zevenentwintig dus eigenlijk al verwassen heeft het gezorgd dat de wet is een band lek hebben laten lopen.

En dat terwijl ze in z'n zak hebben gestopt en van alles hebben gedaan van het is ons mam je weet wel en en met moeite hebben geaccepteerd hebben en dat komt van twee kanten want wij komen uit een groot gezin houden we dus van kinderen maniok en hij had niet zo veel van kinderen.

Haar wanhopige indruk maar tussen en ja.

Ik zat er toch saab ook problemen dat kan natuurlijk had problemen gekregen ook en ja omdat ik zelf in een best een groothuis woonde zei ik nou ja je mij een tijdje ja komen en tot jezelf komen eigenlijk.

Nou dat heerst van dat aanbod heeft ze gebruikgemaakt toen zeker na een aantal dagen ja ik ga naar parijs te misschien heb je wel zin om mee te gaan maar zij was al die tijd dat ze in nederland woonde als ze helemaal nooit met.

Vakantie of iets dergelijks geweest ze meegegaan naar parijs en toen we daar eenmaal waren toen zei ik nou.

Wat we dan zullen doen is ook want zat gijs permanent haar echt zoals van een omaatje eigenlijk een we surya laten veranderen toen zijn we naar mode kapper geweest in parijs.

Nou ja die van der had ook zin in en die heeft toen naar haar helemaal.

Daar verandert à la dave bowie dus met oranje fosfor geven haar en ja en daar toen zijn we daarna.

Na afloop naar de boetiek gegaan toen heeft ze daar bloemetjesjurk in een asbak gegooid en daar heeft ze volgens een tijger pak je eraan gedaan en toen zijn we na verloop van tijd weer teruggegaan naar naar nederland maar toen was er een probleem bij de grenspaal c a.

Pasfoto die today maar geen gelijkenis met daar veranderen de kiss eigenlijk en.

Ja toen was duurt nog een hele tijd naar dat ze naar huis mocht eigenlijk dat ze de grens over mogen en ja toen eigenlijk is ze heel erg van haar leven is heel erg veranderd.

En ik ging terug naar huis en toen zei ik tegen mijn man tijd ik ben genezen ik heb weer een doel nou hij gooide huis uit wat ik begrijpen kan je bent een moeder aan al grootmoeder en een.

Begin je daaruit eventjes een nieuw leven hoe oud was.

Drieënvijftig denk ik.

Mama die ging naar parijs en nu was grijs vrouwtje met slobberige kleren aan.

En die komt terug als als davis bovy met vuurrood haar en dan is het natuurlijk voor voor kinderen die dan toch ook heel jong zijn en tien en twaalf en veertien zestien hè is dat heel moeilijk van mammie is opeens een een punker geworden en mammie zei van ik ben van binnen hetzelfde.

En dat snap ik ook wel maar het is het is toch moeilijk zelfs voor mij van strandde oudste en ik was toen zevenentwintig voor mij was het zelfs heel moeilijk ik woonde boven in de flat.

Want ik was dicht bij haar gaan wonen om er te kunnen helpen en ook om samen dingen leuk te doen en opeens ging ze weg die moeder die daar hoorden bij al die kinderen die altijd op hetzelfde plekje bij het raam stond.

Dat heeft bij ons.

Een grote ommekeer gebracht woede en en van je hoort toch bij ons en je gaat toch niet weg en het is hier toch ook leuk weet je dus dat hebben de nodige ja het heeft de nodige problemen en verdriet is gegeven.

Ja nou wonen samen in zoverre zij woont daar beneden en ik wonen hierboven eigenlijk maar let wel op daar ja opa eet dat ze aids überhaupt omdat zij wat dat betreft erg nonchalant is.

En ik maak debat klaar en dat is het nadeel van dit huis de de badkamer is op de eerste etage dus 's avonds dan naar boven toe en als ze een beetje balorig is dan gaat ze tegenwicht geven door.

Is eigenlijk de omdat ik homo bent u eigenlijk dus ik ben het echt geïnteresseerd in vrouwen.

Gevaarlijk.

Ik wil er niet aan tweede er een tweede huwelijk hebben dat ik weer tien kinderen een heb ik geen zin meer en.

Want als ik werk dan word ik bevredigt het klinkt misschien gek maar wanneer ik werk voel ik een bevrediging en dat is hetzelfde gevoel als je ja denk ik met de man van.

De ze wil daarmee zeggen dat onze houden verhouding is zuiver platonisch en nou ja de dat vindt ze prima en ik ook.

Ik zeg altijd tegen laat me naar een tehuis gaan blijkt niet dat last want hij is tamelijk hè hè kan nog geruime draverijen sport nog hij is vitaal en ik ben al een wrak.

Als ik loop loop ik moeilijk ik moet altijd speculeren dat mijn meester met kracht geeft en dus zeg ik tegen hem laat mij in een tehuis en ga jij wereldreizen zomaar afgaan genieten van het leven maar dat wil hij.

Nou rij of zo we hebben vroeger veel gereisd maar reis of zo dat wil ze niet meer dat ja en dat maar ja zo gaat het ook toch goed eigenlijk wil niet dat ze naar huis gaan nergens meer de omdat ze die.

Denk ik dat gaat vereenzamen.

En hier heeft ze toch ik op alles wat ze doen en.

Ook voor dat ze regelmatig in beweging komt ook en ja de afspraken voor eventuele is en dat ze nog aan de zoveel mogelijk.

'k deelneemt aan de ja ook aan het maatschappelijk gebeuren toe en ik ben bang als ze eenmaal in een tehuis is dat ja misschien onvoldoende begeleiding is ook ik zou dat niet te vaak niet.

Had hij vlak bij zijn.

Als ik moet zeggen de leukste tijd want ik val nam ie met twee vragen van shows en dat werd gevraagd begintijd van dat primitief bezig zijn met z'n allen.

Vooral equant de rest dat van mijn broertje zusje nog kleine kinderen dus ik was natuurlijk vaker bij haar is de anderen die die tijd vond ik voor mij de leukste tijd.

De tijd dat ze dat ze net begon met tekenen en schilderen en en een shows met kleding en maskers precies en ik zat natuurlijk ook thuis altijd.

Ik had vier kinderen ik had het ook niet makkelijk en asmi modeshow had aan het begin durfde ik niet want de liep ik met knikkende knietjes en wist ik gewoon niet toe gezicht moest verbergen.

En dat was ook heel moeilijk te ging ik ook achter haar lopen want ik was zo verlegen dacht ik ik heb grote neus of een keer noemt het nou en ik loop niet goed ik was vreselijk onzeker.

En dat was op een gegeven moment zo leuk want we kwamen eerst in in kleine gebouwtjes met een klein zaaltje moesten verkleden in het toilet.

En op een gegeven moment kwamen we in een grote in een grote zaal met allerlei gekleurde lichten met bekende mensen en zo leerde ik haar rob de nijs heb ik dan gezien en anneke grönloh en ja er allemaal artiesten.

En dat was voor mij een aardje dus als ik meeging met mammie zaten wel in het kleine autootje helemaal gepropt met die kleding maar het was vreselijk leuk.

En dan liep jij ook op de catwalk ja ja.

En dat ja dat is gegroeid ik ik heb ik denk dat het nu naar toch al best van achttien jaar is dat de kudde altijd hielp met die shows is van het begin tot nu alleen is aan tussen portie geweest ik ben twee jaar ben ik opgenomen geweest maar voor de lijst.

Heb ik altijd meegelopen waar ik altijd leuk gevonden.

Mmm.

Mmm.

Ik kreeg eigenlijk en een bobbeltje in borst op een gegeven moment en toen die specialist met mijn ging praten en zei van ja.

Nu weten we het niet precies wordt geopereerd maar het kan ook heel kwaadaardig zijn en dan ja dan is het bestralen en dan dan weet je dat het ook zo afgelopen kan zijn toen gingen ergens bij mij een lichtje branden dat ik dacht van wat doe ik niet zelf.

Eigenlijk vind ik het heerlijk om mijn moeder te helpen maar wie ben ik zelf en toen ben ik op een gegeven moment gaan beginnen met de elfjes en de wezentjes die ik zag en waar ik altijd verhaaltjes van vertelde als mammie bang was of als ik zelf bang was die begon ik.

Te maken die wilde ik maken gaat dus vreselijk moeilijk als je zoon.

Een hele goede moeder hebt die zulke fantastische dingen maakt en jij maakt dingen en het zijn eerste aardappelen zoals mijn kinderen dat noemde het geen gezicht gezichten om dan toch die doorzettingsvermogen te hebben om het te maken zoals je het graag wil en zoals jij het in je fantasie ziet.

Want voor mij zijn die elfjes en en kaboutertjes en ik noem het wezentjes.

De de de de lichtpuntjes geweest om door me door de moeilijke periodes te helpen ik had natuurlijk vier kinderen ik ging scheiden kwam nog met één zo'n leef ik over een van de stilte en in die stilte ontdekte ik.

Hoeveel het er met mijn zat.

Musée kibbelen alles mag maar gaat iemand mij schudde valt het tafereel weg.

En kan ik het niet meer maken en dat heeft professor ten have onderzocht en gezegd dat wat jij denkt of gedacht en heb daar loop jij na dat zie jij.

Dus je projecteert eigenlijk datgene wat je ziet op de grond maar word je dan valt de.

Speelt vijf en dan kan ik het niet afmaken nee u projecteert op de grond u werkte op de groene ja bijvoorbeeld zegt hij.

Maak je mij dan kan ik tegen jou zeggen ik kan jou maken maar kan het zo groot zijn.

Reist u ja ja want alles is bij mij in het groot zijn inderdaad liet zijn de schilderijtje daar kan niet klein schilderijtje groot en dan zegt u ze moeten mij niet schudde wat wat bedoelt u daarmee is het beeld weg.

Ze moeten niet aanraken niet aanraken.

Ja en dat proeven mee en raakte mij aan en ik kon niet meer door anders ben ik verwoerd penissen.

Er wordt een bos bloemen binnengebracht.

Van wie is dat we dank u nogmaals voor het onvergetelijke optreden waarin wij u sprookjesachtige capes en jassen kon bewonderen die zo prachtig getoond werden door uw dochter en kleindochter te wensen nog vele goeie toe en u zult in onze herinnering blijven als een vrouw met bijzondere gaven en een groot.

De in die kliniek voor alle oorlogsgetroffenen adviseerde naar miami en alle ouderen zeiden altijd van als je klein bent en weet je niks van de oorlog is hoe kan jij nou daar problemen van hemmen en toen ik daar kwam legde die psychiater maarten dus hans hovens.

Ook toch wel een vriend van me geworden was daar hoofd van die kliniek en die zei meid die als jij klein bent en je bent nog één of twee jaar ziet vlak voor je ogen mensen die gemarteld worden dan ben jij te klein om het te beseffen te klein om het te vertellen.

Hoe hoe hoe hoe erg het is je bert het als kind in je op.

En veel van die mensen die dat hebben gehad zijn na vijftig of wat meer en dan krijgen ze hun terugslag en omdat er meer van die noem maar tussen haakjes voor mij gekke mensen waren zoals als mijn moeder vroeger zo werd genoemd ging ik me daar.

Prettig onder voelen en ik ben daar tweeënhalf jaar in die kliniek geweest en daar heb ik ook een stukje eigenheid ontdekt want toen ik daar kwam toen was ik.

Daar hebben ze een een woord voor dat bij je.

In die tijd kwijt en dat was ik ook ik wist bij god niet wie meid die was wie was mijn.

Zo is dat de die zo af.

Ik ben nu zeven jaar verder en het is natuurlijk heel moeilijk ik heb vijftig jaar heel anders gleed ze heel.

Goed leven geweest daar is niks mis mee kan daar veel van geleerd maar ik ga nu bewust met dingen om.

Ik kan nu zeggen ik ben leid ik ben meid die van naaste ik ik heb ik kan me dit herinnerde en dat er vroeger heb ik heel veel dingen ook weggestopt bewust weggestopt omdat ik toch niet wist wat ik ermee aan moest.

Dus ja.

En dat heeft mij goed gedaan maar ik hoop ik ik ik ik denk dat het voor anderen vooral ook voor mijn moeder moeilijker is geweest om mij te accepteren zoals ik nu ben.

Ook dat is een fase.

Ik wil ik wil haar ook zo graag laten merken van ik ben dezelfde meid die zoals jij die zelf de moeder bent met het rode haar ik hou van je ik ben alleen nu een meid met een eigen grenzen van dit kan ik aan en dat.

En dit wil ik niet of dat en is dat is geen afbreuk aan mijn liefde voor haar en.

Dat vind ik heel belangrijk dat aan haar te kunnen zeggen.

Er is geen.

Tot zover damokles met een tweede leven.

Dit programma is gemaakt door els peek techniek youre willig.

U kunt een cassette van deze uitzending bestellen voor twaalf gulden vijftig die u na ontvangst betaald schrijft dan maak caro cassette servers postbus drieëntwintigduizend twaalf nul twee e a in hilversum en vermeld uw adres en telefoonnummer en uiteraard de datum van de uitzending en dat pas vandaag achtentwintig.

In negentien negenennegentig en de titel van vandaag was een tweede leven zodadelijk na het nieuws van één uur de kro bij u terug met niemandsland.

Ja.

Ah.

Ah.

Ah.