Mmm even na middernacht welkom bij de kro via radio één en twee. Ik ben daar denk ik op door met een enorme vossen man van van zeventien ik denk dat ik. Toen kwamen we dus daar aan en. Wij waren met z'n vieren op de boot mijn broer bas. Ik om mijn vrouw die die die die die die ja die is. Babytje was hij bleek dus een meisje van negen of tien of elf te zijn ongeveer. Deed dat je iets verder die gegevens. Als die niet is gegroeid in jouw lichaam. De is in mijn het lichaam van een klein uurtje naar vijftien centimeter gegaan. Ervaring nou door de doordat je niet heb gekregen. Ja nou ja dat schrijf ik allemaal van dat soort dingen. En nou alsjeblieft pakjes die wil laten zien dan moet je meelopen. Donor bedankt op een grote foto hoor. Maar ook ontzettend eng denk ik. Dat was al meteen een band ik bedoel twee totaal wildvreemde mensen staan ineens tegenover mekaar. In het ziekenhuis zeiden ze toen ook van. Hij wil alles weten over mariël. Mijn vader belde op mijn vader was helemaal in paniek. We zijn op weg naar nijmegen en ik ik ga nu op bezoek bij de familie jansen. Dus ik weet niet in ieder geval de de weg wil zo langzamerhand.
Transcriptie: Droevig geluk
Het weer vooral vannacht en morgenochtend enkele buien 's middags vooral in het zuidwesten droog en wat zon en het wordt veertien graden dit was het nieuws.
Mmm even na middernacht welkom bij de kro via radio één en twee.
Ook deze nacht tot drie uur kunt u terecht bij het caro nacht pastoraat en het telefoonnummer is nul drie twee nul twee vijf zeven vier nul nul nul drie twee nul twee vijf zeven vier nul nul.
Mmm ja hoor.
De dag waarop mijn leven begon opnieuw begon en is natuurlijk ook de dag.
Dat hun leven in enorme klap heeft gehad en misschien de de met zwarte pagina in het boek van hun leven is geweest en dat realiseer ik me daar echt wel toen daar toeristen.
Tussen de grijstinten van waan werkelijkheid in het verdwijnend het contrast van de late schemering zoekt de waarheid naar haar zelfportret gevangen in beeld en geluid.
Damokles kro 's radiodocumentaire.
Een nieuwslicht mensen en gebeurtenissen.
Mmm droevig geluk.
En.
Mmm.
Mmm ik was zeventien toen en kan dialyse kwam en.
Mmm ja nou kijk dat kan herinneren uit die tijd is dat ik geen geen energie had of heel weinig energie ze kon heel weinig je kunt eigenlijk.
Terwijl het als volgt dat als iemand elke nacht om drie uur naar z'n bed toe gaat en elke ochtend om half zes jaar.
Op moet staan dan is ie na een week niet moe meisje uitgemergeld nou zo voelde ik me als ik me goed voelde maar dat was eigenlijk het het algemene gevoel wat ik had.
We zijn verhuisd toen mijn broer de trap niet meer op kon.
We wonen op een flat en was drie hoog en het helpt niet meer dus toen moesten we ergens anders heen.
Eigenlijk was het een paar hij kon voor als een oud mannetje als hij de trap opging motie al een keer wachten dan even uithijgen en dan was ie op de zeven etages boven nou als ie als ie dan zestien zeventien achttien jaar is dat natuurlijk niet normaal.
Zeker niet voor hem dan ook voor mij waren ze met heel veel sporten komt niet helemaal niet meer.
Kijk ik heb hier nog een aantal fotos van aan de dialyse dus het moment dat ik voor de eerste keer aan de dialyse lag en je ziet.
Dat zegt toch wel wat wat anders het eruitziet als een beetje uitgemergeld.
Dus je bent daar een jochie van zeventien.
Ik ben daar denk ik op door met een enorme vossen man van van zeventien ik denk dat ik.
In in.
Na een paar maanden tijd van een van de een een een een een ouwe ben geworden want als je op dat moment met de dood met zo zware ziekte wordt geconfronteerd word je in één klap heel erg voor volwassen.
Het was eigenlijk ook het op dat moment op de middelbare school ook direct weer een beetje probleem omdat je dan als minder maar min of meer volwassen man tussen wat kinderen loopt in je niet kunt voorstellen dat kinderen nog grapjes maken over over de de neus van van de leraar of zo.
Dus ook door moment ben je ook op school wel een beetje eenzamer.
Buiten het feit dat ik het is het gewoon in het rare gele jongetje was want toen het tijd weet je nog heel veel aan aan aan de dialyse en dat dat zo is vaak spijbelde.
Ik ik ik heb nooit verteld op school kan dialyse lag nee nee dat vond ik niet nodig.
Moet men waarnemers u zoals ik was een ja ik ik probeer ook altijd zo zoveel mogelijk mee te gaan met met het normale leven en niet af te als het zieliger jongetje.
Zo dat nee ik heb altijd geprobeerd om zoveel mogelijk in leven te blijven staan.
Is geschept geworden door een automobiliste en ze was nog iets bij kennis en ze huilde en ze zet namen niet maar met bijen.
En ja.
Toen hebben gewacht op dan brandt en toen ook meegegaan naar het ziekenhuis ja.
Toen kwamen we dus daar aan en.
Daar stond de dokter en ze op te wachten en die zijn van nou we moeten nog één e g maken en dus was toen klinisch dood.
En toen vroeg die eigenlijk op dat moment vroeg die of we de niertjes afbouwen staan.
Toen zijn we elkaar hebben aangekeken en toen hebben gezegd nou mariël is en die die graag geeft dus uit uit dat oogpunt hebben we gezegd van nou laten we dat maar doen dus die ging met ons marielle ging die dus weg.
En hij liet ons daarachter in dat kamertje we hebben daar een twintig minuten een half uur hebben daar staan geen stoel geen kop koffie geen opvang totaal niet.
Ze lieten ons eigenlijk gewoon aan ons lot over en het is toch net niet niks als je een kind verliest van bijna twaalf jaar dat je dit hier zo laten gaan.
Het ziekenhuis was in mijn beeld toen gebroken arm gebroken benen en je bleef er een paar dagen en je kwam weer vrolijk uit ik gaf ook altijd lollys mij om niet wetende dat zij op intensive care lag in die dingen nooit kon heten maar ja ik had zoiets van nou ik ga even wat lollies mij heeft ze tenminste ook nog eens het lekkerst.
Naast het ziekenhuis eten en je komt zometeen wel weer terug naar huis maar die kwam nooit meer terug en ja krijg ik nooit geen benul van gehad dat ze dat ze overleden was tot het moment van begrafenissen.
Nou vanaf het moment dat ik aan de dialyse kwam wilde ik al getransporteerd worden en ja ik had.
Vanochtend werd dromen over hoe het zou gaan gebeuren maar je ja dat gaat altijd anders dan dan dat je denkt.
Wat droomde je dan.
Ik droomde toen ik nog op de middelbare school zat bijvoorbeeld dat de.
Conrector binnen zou komen in de klas en zou roepen dat er een in ieder geval een vrij was en dat ik juichend en en met met veel vreugde naar naar het ziekenhuis zou worden zou gaan rijden ja zo is het niet gegaan.
Wij waren met z'n vieren op de boot mijn broer bas.
Ik zelf dan mijn vriend en een vriendin van ons die waren met de boodschap m'n ouders een beetje aan 't zij en 's ochtends hoorde ik eigenlijk al in.
M'n achterhoofd van ik hoor wat op die plaats en dat is niet normaal maar doet 's nachts is gewoon heel druk heel stil op die op zo'n op het water.
Ze hoorde in zo'n zo'n motor die dalen aankomt.
En dan heb je toch zoiets van waar we heen gaan en er kwam toch eigenlijk horen hem steeds dichter bij ons een boot van raar toen ie ook nog een keer tegen de boot aan en iedereen was gelijk klaar.
Kezman na wat gebeurt totaal historisch zo idioot om tegen onze boot aan te gaan dus dat was al gauw van.
Hier gaan we wat aan doen maar toen bleek dus de waterpolitie te zijn.
Nou ik was op een moment dat de nier ze zich aandeed was ik met 'r vrienden en m'n zusje was ik aan het varen op onze boot en we waren midden in de nacht lagen.
Wij voor voor anker in een pasje bij aalsmeer en mijn ouders kregen een telefoontje en die al die is hij is er niet dus die hebben de politie van aalsmeer erg belt en die zijn met een boot zei ze op zoek gegaan naar onze boot dus.
Midden in de nacht waren wij en dat is heel raar het was half zes 's ochtends waren eigenlijk allemaal wakker en dat is eigenlijk niet normaal en dan ja dan hoor je toch een boot en ik vraag welke gek vaart er nu zo vroeg.
En dan hoor die motie steeds dichterbij komen en dan hoor je bonk een.
Dan beweegt de boot een beetje denkt op z'n minst van jemig de boot wordt gekaapt dus ik stoof naar buiten toe en hij keek direct in het gezicht van een van een agent die eigenlijk als eerste zei van bent u bas van der ik zo van ja dat ben ik hij ze direct daarna zei ie van voor u.
En nou dan is het even stil en toen dacht ik van toewerken heel bang eigenlijk heel heel raar en dat had je helemaal niet verwacht we hebben we fijne vernieuwen maar werd toch even bang want je gaat toch van het relatief bekende naar totaal onbekend en ging ik wist niet wat er ging.
Gebeuren dat is nog goed die angst was gauw voorbij en ik ben in de boot van de politie gestapt vervolgens met de auto naar naar leiden gebracht.
Mmm.
Mmm mmm mmm.
Helemaal een nou toch wat zegt wat raar en dat kan helemaal niet zijn op vakantie en hoe doen we dit.
Ja in juli ik bedoel juli bleven op die bijbleef was heel onwerkelijk.
Mmm.
Het was heel raar heel raar gevoel een beetje onwezenlijk eigenlijk in het overkomt je allemaal in je weet dat er iets staat te gebeuren maar je weet eigenlijk niet precies wat en hoe die de naam en zo.
En 's middags om drie uur op zeven augustus negentien zeventig ben ik uiteindelijk getransporteerd was negentien jaar toen ik de die dun toen de dialyse verliet en de de de nier kreeg.
En als je dan terugdenkt aan die dag was dat dan ook een feestdag eigenlijk.
Nee dat dat dat heb ik niet ervaren als als als een fijne dag na naderhand wel naderhand heb ik die dag ook altijd aangegrepen als als feestdag en kern belangrijker gemaakt dan mijn eigen verjaardag dat.
Ik heb bijvoorbeeld altijd een hele grote barbecue gegeven voor alle vrienden die die niet maar waren daar kun je dus dat is een heel belangrijke dag ervaren ja de de de verjaardag van m'n.
Mmm.
Ik heb op een gegeven ogenblik heb ik ook gezegd van nou hij zal wel goed terechtgekomen zijn en je vraagt je op wel wel wel arabische autoritaire bij maar dat dat daar kregen dus helemaal geen reactie dan krijg ik dus geen reactie op dus ik heb dat naast me neergelegd en ik heb gezegd van nou het zal wel goed zijn.
Ik om mijn vrouw die die die die die die ja die is.
Beelden toch veel meer in de hoofdrol vanwege waar zijn die waar zouden die wezen wie zou me hebben ik heb op een gegeven ogenblik ook gezegd ik ik zou het niet eens willen weten.
Nee dat er misschien mensen zijn die die die die die ja.
En alcohol gebruiken drugs gebruiken en als ik dan achteraf wij die met onze mariël de nier naar een dan dan dan zouden we daar heel veel pijn doen als iemand z'n lichaam zo misbruikt met met met met alcohol of drugs of of noem maar op.
Dan vind ik dan vind ik het niet waar dat die een nier van het niet per se van mijn dochter maar ook van een ander ik vind die die die gun ik dus dan eigenlijk niet neer dus vandaar dat ik ook gezegd van nee laat ook maar ik ik hoef het ook niet te weten in mijn geval.
Al werd er gezegd dat het een nier van een heel jong iemand was.
En dat het uit het zuiden van het land komen en met een heel jong was van een meisje van negen of elf.
Het is wel zo dat dat de artiesten die die heeft wat tegen mijn ouders gezegd dat een heel klein jongetje was dat we het net leek alsof de een van.
Babytje was hij bleek dus een meisje van negen of tien of elf te zijn ongeveer.
Deed dat je iets verder die gegevens.
Nee nee dat interesseerde me niet die staat er niet bij stil dat wat bij mij in mijn lichaam komt een hoop ellende bij bij iemand anders heeft veroorzaakt dat daar sta ik op met absoluut niet bij stil.
Maar voor wanneer is het dus niet relevant dat het afkomstig is van iemand die ongeveer dezelfde leeftijd heeft als degene die de nier krijgt.
Nee die nier groeit overigens op het moment dat die getransplanteerd is gegroeid in negen maanden mee in het lichaam naar de capaciteit die nodig is.
Als die niet is gegroeid in jouw lichaam.
De is in mijn het lichaam van een klein uurtje naar vijftien centimeter gegaan.
Goede en ik vind het vooral zo leuk omdat er echte negen maanden gebeurd dus ja precies de draagtijd van een van een kind.
Thuis was op een gegeven moment zo dat het normale leven ging weer plaatsvinden dus ik moest weer naar school mijn vader gingen we naar zijn werk en m'n moeder zorgde voor het huishouden.
Maar ik viel best voor een gat omdat je jij ik was gewend dat m'n zuster al was het maar mee te spelen en mee ruzie te maken en zo dus op een gegeven moment was ik ook vrij onhandelbare antwoorden.
Ik weet ook wel dat mijn moeder was op een gegeven moment heel erg bang als ik op de fiets als ik op de fiets ging dat vond ze helemaal ja liever niet en dan word je dus helemaal opstandige want je moest eens zou op je fiets naar school.
Nou en dan heb ik dat zo doorlopen dromen dus bleek dan uiteindelijk wel met m'n fiets naar school dan mocht jij gaat dan gewoon ja.
Gewoon uit treiterij gewoon door het rood heen fietsen de weg oversteken als ze net een auto aankomt of.
Ja dat hele begrip van uit dat het mijn ouders daar bang voor waren dat misschien hetzelfde zou kunnen overkomen als met m'n zus wel eens overkomen dat ze.
Dat heb ik me nooit gerealiseerd achteraf wel maar niet niet op dat moment.
Het eerste jaar na transplantatie is een heel vervelend jaar dan is het vrij onzeker aan en dan gaat het weer wat beter gaat wil minder maar daarna ging het waar direct al ging het veel beter met mij ik mocht weer alles drinken en dat is ook geweldig.
Ik kom weer weer weer plassen dat mensen die kunnen het niet begrijpen maar als je nooit kunt plassen en je plots weer voor het eerst is dat de.
Ervaring nou door de doordat je niet heb gekregen.
'k heb ik heel hun leven op poten kunnen zitten en ik heb een bij het bedrijf kunnen kunnen zegt ik heb met m'n gezin kunnen stichten dat is iets iets wat je wat wat zoiets moois is dat je daar alle energie voor hebt die dankzij die nier dat daar is dat.
Geweldig.
Op een gegeven moment gaat die periode ook weer voorbij en hoor je verstandig of tenminste men hoopt hier verstandig wordt en ja dan probeer je het gewoon op te pakken en zo ja het leven op te pakken waar je met mij hebben gelaten heb en toen ben ik gaan schrijven en toen ik een een ja een dagboek bijgehouden.
En daar heb ik alles ingeschreven wat ik eigenlijk nog aan m'n zus hadden willen vertellen maar wat niet meer kon en ook voor mij merkte ik op een gegeven moment was dat voor mij heel erg goed was emotie komt van me afschrijven dus daar ben ik mee doorgegaan en.
Als de hond dan iets gedaan had of zo dan schreef ik dat op of als ik verliefd was dan schreef ik dat op.
En dat was voor mij een manier om het aan haar te vertellen en koek en ei niet kwijt en toen ging het ook een stuk beter.
Het is ja dit is even kijken negen december negentien vierentachtig heb ik dat geschreven.
Hoe oud was je toen vierentachtig twintig was ik vijftien ongeveer vijftien dus.
Nou dan heb ik geschreven van hallo maria hoe gaat het met jou en hoe is het daarboven dan heb ik uitgelegd hoe het dan de hemel zie of te wit of roze is volgens mij vraag hoe ze geheim ja ik denk een mix tussen witte en roze maar ik zou het niet weten eerlijk gezegd dingen dat gewoon net zoiets als hier is een.
Een soort met paradijs gewoon hele mooie tuinen en.
Net zoiets als ademen dan net allemaal iets mooier en niet liever mooie kleuren en zo en.
Of ze ook sinterklaas gevierd hebben want wij hebben dat ook gedaan en ik heb een nieuwe trui en een pyjama gekregen.
Verder hebben we ook een nieuwe tv gekocht en de mol dat was onze cocker spaniel onze hond dat die heel erg oud geworden is en dat die blind geworden is en dat ik mijn rapport had gekregen en dat die heel erg was en dat mama daar niet erg.
Happy mee was zo maar even zo te zeggen.
Ja nou ja dat schrijf ik allemaal van dat soort dingen.
En.
Ik ben na m'n transplantatie dus weer erg doorgaan met mijn sport.
Ik speel badminton dat heb ik als topsporter speelt in een kom nou weer op een aardig niveau meekomen.
En toen men vroeg of ik mee wil doen met de world games wil spelen voor getransplanteerde had ik iets van ja van het maakt wel aardige kan zien en dat op een gegeven ogenblik was voordat het naar sydney gingen twee jaar geleden.
Het was een journalist van de telegraaf die daar gaven ook nu weer over wilde weten.
Dus die heeft een aantal mensen van onze geïnterviewd onder andere mee en had de artikelen zien de telegraaf gekomen.
En nou alsjeblieft pakjes die wil laten zien dan moet je meelopen.
Maar je hebt het ingelijste wat staat daar.
Even kijken hoor.
Post van de ruimtereis houden in wassenaar voelt zich ook geboren ik heb net de achttiende verjaardag van manier gevierd vertelt hij stralend de datum zeven augustus negentien negenenzeventig staat voor eeuwig in zijn geheugen gegrift.
Ik weet dat ik de nier van een negenjarig meisje heb ik ben te nuchter om allerlei ideeën in het hoofd te halen maar ik zou best aan de ouders van het meisje willen laten zien.
Hoe goed het met me gaat hoe het moet voor die mensen toch prachtig zijn te weten.
Dat die niet goed is terechtgekomen ik heb er een rijschool met acht rotors dus toendertijd en vader van drie kinderen voordat ik ziek werd speelde ik badminton op hoog niveau nu ben ik nog steeds een subtopper.
Ik verdedig in sydney mijn tito en wil daar weer de beste getransplanteerde ter wereld worden dat is het.
Donor bedankt op een grote foto hoor.
Ik wilde dus op een gegeven ogenblik werd op zaterdagmorgen wilde naar de kapper en ja de krant lag aan de voorkant dus ik pak 'm op en ik neem je mee naar binnen en ik gewoon hier zo op tafel neer en dan zie ik eigenlijk.
Kop donor bedankt.
Hebben we nog zoiets van ja graag de dat wat had ik dan wel hoor en maar ik werd er toch naartoe getrokken uit was dat was een heel zal ja kan het eigenlijk niet zeggen.
Het is een heel vreemde ervaring met de toch naartoe getrokken om de omdat het om daar te lezen hè en het eerste dat artikeltje dat eerst was en ging over een man en die hard haar hart longtransplantatie gehad.
En toen kwam ik eigenlijk bij de tweede artikel ja barst van daaruit vier heeft juist zojuist hun achttiende verjaardag gevierd.
Van van de nier en hij heeft je dat altijd uitbundiger als z'n eigen verjaardag en hij is zeven augustus negen negen negenenzeventig is ie dus getransplanteerd en en maakt het goed en hij zou het was een meisje van negen jaar denk dat klopt niet.
Zodat het was de eerste dat had gelijk had dat is dat is dat is volgens mij is dat in ieder van onze mariël en.
Kees wat boven bezig en ik wil ook de zeg maar nou toch eens even kijken zeg.
Wat ik hier tegenkom ik zeg ik heb net een idee dat het in ieder van onze mariël is ik science zeven augustus is ie getransplanteerd zij is zes augustus overleden een meisje van negen jaar is dat klopt niet.
Ik zeg maar wat wij wel weten is dat hij eigenlijk ja die nieuwe uitgenomen in het dijkzigt ziekenhuis ik zei ja dat is het enige wat wij weten en waar hij waarschijnlijk weet het dat is dus het het het geheim de link die wandeling die we dus kunnen waar.
En maar ik toen zei ik ga bellen toen zegt kees kan je dat aan je op dat moment kon ik dat aan hè was heel sterk.
En.
Maar ik zeg nee ik ga eerst naar de kapper en ik heb het bewust een weekend laten liggen het weekend laten liggen hè wel met korine gebeld moet je nou eens van luister wat ie waard zeggen wat ik nou toch lees naast krijgt er helemaal.
Koud van maar volgens mij is het volgens mij heb je gelijk krijgt helemaal koud en als jij niet belt omdat ik van nee zal daar dus toen heb ik 'm.
Eigenlijk gaat geen nummer hoe is alleen dat die een rijschool uit het krantenartikel dat dertien een rijschool had de pt inlichtingen gebeld en toen heb ik hem savonds om een uur of jaartal na zessen geweest zijn om ze uit die regio heb ik hem gebeld en dan zeg ik nou ja ja je spreekt met mevrouw jansen uit nijmegen.
Moet dat mensen van mijn zus was wat.
Op een gegeven moment zei ze letterlijk meneer ik denk dat de nier van mijn dochter heeft en ja dat is toch even schrikken dan maar.
Onze heel leuk ik ik heb me altijd als een ambassadeur gevoeld van hoe het allemaal kan gaan met een transplantatie was toch één van de eerste transplantaties van nederland.
En ik had ook altijd iets van nou mochten de mensen willen weten hoe het is verdergegaan dan mochten ze dat best van mijn weten dus ik ja ik vond het wel geweldig eigenlijk.
Ik zeg alleen met ik het met één ding niet eens haar leeftijd.
Ik zei want er was er een negen zoals de bijna twaalf jaar zet hij maar de leeftijd dat is nogal een dat is dat was nog een vraagteken maar hij is dus naderhand naar ons gesprek dus naar dat hele toestand wil zijn medisch dossier heeft is opgevraagd en daar blijkt dus dat bijna twaalf az elf a twaalf jaar.
En toen zei ik ook nou willen hebben we waarschijnlijk nog iets weet je door welk ziekenhuis het is aangeleverd die nier hè ik zijn want onze dochter is dus eigenlijk getransplanteerd in in het dijkzigtziekenhuis.
En.
Komt ie dan ook vanuit de ze ja inderdaad daar komt ie vandaan dus ja wat moet ik daar hun pijler aan hè.
Toen z nou hij zegt ik ga dus nu naar de.
Olympische spelen van getransplanteerd in sydney maar als ik terugkwam uit sydney dan maak gelijk een afspraak met u dan kom elkaar in oktober achttien oktober is ie toen hier geweest en dan ja dan wil ik toch eens even kennis met hem maken en dat was dus ook en zo is dat ook gebeurd.
Ik heb ook direct een afspraak met haar gemaakt.
Maar ook ontzettend eng denk ik.
Ja ik was dikwijls benauwd eigenlijk is ik de eerste keer dat ik echt getroffen geconfronteerd werd met het feit dat mijn hier.
Direct inhield dat dat iemand anders dood is gegaan en dat daar mensen bij zijn die daar heel verdrietig over zijn en ja dan had ik nog nooit over nagedacht dus ik ging toch naar naar mensen toe die die hun dochter zijn verloren van elfhonderd.
Ja het heeft daarvoor niet vrolijk van dus ik was wel heel bang ja ik ben echt met lood in de schoenen ben ben ik daarnaartoe gegaan.
En ik zie hem aankomen rijden en ik zie de auto uitstappen en hij komt heel enthousiast naar m'n moeder toe en op dat moment ben ik heel een hele andere kant ben ik opgelopen dat was gewoon heel even van de wacht effe nou kom je al akelig dichtbij en nou moet 'k effe wegwezen na het einde van de straat gelopen.
En toen ben ik weer terug gelopen en toen kwam uiteindelijk gedag gezegd maar uiterlijke maar ineens zag toen had ik zoiets van oh help lieve help moet moet wegwezen hier rood is.
Ja toen ben ik even de andere kant op gegaan en toen ik 'm aan hij hebt leren kennen om was het een heel aardige man.
Belangrijk voor mij wel ja want als ik niet mag dan zou ik toch best wel lullig zijn dat in die de moeder van mijn zus heeft gekregen maar was ook raar want het moment dat je pas toen ik pas voor de eerste keer zacht dan.
Dat was al meteen een band ik bedoel twee totaal wildvreemde mensen staan ineens tegenover mekaar.
En toch op één of andere manier voelde het gewoon zo fantastisch goed aan dat die band die was d'r meteen dat was geweldig dat is heel mooi om dat mee te mogen maken.
Ik vond het heel fijn dat dat ja dat er iets tastbaars was iets wat je aan kon raken wat wat dan nou van mario was ik bedoel het is toch maar een heel klein stukje en wil niet zeggen dat heel barst ineens mariël werd.
Maar gewoon het feit dat er iets van mariël in bassat wat je gewoon aan kon raken.
Ja wel telkens mee kwam als hij droog was dat is gewoon zo machtig mooi gewoon om 't feit ook toen mariël overleed heb ik nooit de kans gekregen om afscheid te nemen dus dat nu ineens weer een stukje was waar je mee aankomen dat was gewoon geweldig dan heb je dat ook letterlijk gedaan heb je 'm ook aangeraakt op die plek waar dit maar ja ja.
Ja de eerste de eerste dag eigenlijk al was ze hadden we hier met z'n allen in de tuin het was mooi weer en.
Op een gegeven moment hadden we het dan over zo en toen zei ie van ja je mag het wel even aanraken als je wel want toen durfde ik in eerste instantie niet had ik zoiets van nee dat vind ik eng.
En later heb ik het wel aangeraakt en dat was wel heel erg machtig gevoel.
Ja het was heel emotioneel natuurlijk hè het was.
Ja god daar komt iemand met een nier van je dochter hè en dat en dat dat is toch wel wat.
Dat is me niet zo iets dus maar hij kwam met een grote bos bloemen aan en toch wel prachtig eigenlijk dat je dan weet wie wie wie de nier van je dochter hebt.
En en en eigenlijk een en en en een en vindt dat je zegt van ja die gun ik het van harte hè.
Ik vond het in 't begin vond 'k echt belachelijk ik heb het ook uit van alle kanten afgeraden om er contact mee op te nemen ook al omdat het toen en dat is.
In het ziekenhuis zeiden ze toen ook van.
Je hebt nooit helemaal honderd procent zekerheid meer omdat het verjaard was de gegevens.
Die die waren er niet meer dus het is waarschijnlijk wel hè toen gezegd bijna al weken dat het.
De ouders van dat dat kind waren maar helemaal zeker weet je het niet en waar begin je aan wat rakel je allemaal op aan emoties als je met met de nabestaanden gaat praten kan je dat überhaupt wel aan je dat zelf wel aan wat gebeurt er als je niet dan in afstoot.
Bedoel die mensen leer je dan net kennen en ja op dat moment dat die ze leerde kennen was zat zijn hier al achttien en een half jaar in.
En dat was toch wel elke keer van hoelang zit er nog in.
Dus ik had het in eerste instantie zoiets van nooit doen niet niet aan beginnen en ook heel heftig.
Je voelt dat dit discussies over gehad en mijn vader was ook heel heel erg heftig tegen mijn moeder die was wat daar wat genuanceerder in.
Maar ik heb daar echt heen in het begin zoiets had van nee dan moet je niet aan beginnen dat daar kan je zelf misschien ook helemaal niet aan nee niet doen.
Want nu is het goed uitgepakt.
Maar het kan natuurlijk toch ook best wel heel erg tegenvallen van beide kanten dan hè niet alleen van van mijn moeders kant maar ook van de andere kant van de hij de persoon staat me bijvoorbeeld helemaal niet aan.
En die heeft dat mijn mijn dochters nieren en nou getver hè je 't is nu eigenlijk heel erg goed gaan maar ja wie zegt dat bij een ander ook zo loopt.
Bestel inderdaad ik gezegd van nou staat me helemaal niet aan zo'n demand hè of hè dat je maar.
Nee het was ook dat heel duidelijk nood gaat gekker ja het was goed dat klikte.
Maar ik was gewoon bang voor van tevoren dat het misschien niet zou klikken nee helemaal niet was helemaal niet bang nee helemaal niet bang is is het ooit echt helemaal bevestigt dat het inderdaad krijg je niet volgens mij.
Laat ik maar uitgaan van van vijf en negen tot bijna negenennegentig procent maar voor de rest kan niet helemaal fair omdat daar zit dus toch dat stukje geheimhouding.
Is er nog iets van twijfel in u nee nee ik heb ook nooit getwijfeld gehad maar het eerste ogenblik.
Nou het getij van gaat meteen gezegd zie je.
De maar dat is ook een gevoel daar kan je niet beschrijven in zulke rottige omstandigheden toch een hele goeie beslissing heb genomen ja.
Dat moeten we ik ik had een medaille gewonnen in sydney 'k heb die meegenomen en in het gat van tevoren iets van ik kijk wel aan aan wie weekend geef aan dat aan wie ik dat met het beste.
En nou na een tijdje had ik toch iets van ja de zusje van van een donor heeft het eigenlijk het meeste nodig en dus uiteindelijk heb ik de medaille aan aan haar gegeven en ook aan haar op.
Een soort eerbetoon ja ja.
Ja het is per slot door door door het feit dat zij ooit ja hebben gezegd op de vraag of de nier van hun dochter gebruikt moet worden dat ik dat allemaal hebben het kunnen bereiken en dat is niet zomaar een zodat het belangrijke jaar geweest hoor dus.
En het gaf jou niet een een een soort schuldgevoel dat dat jouw leven door haar dood uiteindelijk door kon gaan.
Nee nee.
Ik ik ik heb dat meisje niet nie niet aangereden dus het is niet zo dat de door mij dat en hun dochter is overleden en ik heb ik heb er wel van geprofiteerd maar dat was slechts nadat zij dat hun toestemming voor hebben gegeven.
Dus nee ik heb dat nooit een school een schuldgevoel van overgehouden nee.
En werd je relatie als je van een relatie kan spreken met je niet anders toen je wist van wie die wat.
Nee nee mijn mijn is men hier daar heb ik altijd heel veel bewondering voor gehad hebben we ook heel veel zorg voor gehad ik heb altijd vanuit m'n hart ook wel gevoeld dat ik toch enorme waardering had daarvoor.
Hij wil alles weten over mariël.
En dat vond 'k op zich best wel moeilijk omdat ik die periode heb ik weggestopt en uiteraard werd er thuis ook wel eens over gesproken maar als je iets niet wil horen dan horen in het ook niet en nu weet je ineens toch best wel hard mee.
Confronteert en ja toen was ineens hierbij zat toen kwamen al die verhalen kwamen weer naar boven en toen ineens hoorde niks wel en daar schrok ik best wel van.
En dus heeft eigenlijk wel voor zorgt dat voor mij toen de verwerking is begonnen broek al een gedeelte verwerkte kon erover praten en ik kon kon ermee leven maar voor mezelf ook nog niet afgesloten dus na achttien jaar kon ik eindelijk gaan beginnen.
En hoe ging dat ja dat was best wel moeilijk heb een hoop gehaald en maar ik heb wel heel veel steun aan bas gehad had ook een medaille gekregen van basten heeft ie gewonnen.
Op het olympische spelen toen in sydney was ie der geworden en toen zaten wij met z'n allen hier in de tuin en zei op een gegeven moment ik heb heel lang over nagedacht wie nou eigenlijk de medailles zou kunnen krijgen of aan mijn ouders zou geven van mij.
En toen heeft hij uiteindelijk toch besloten dikke nog hebben.
En het was zo iets geweldigs die medaille die betekent alles voor mij nog steeds is die medaille alles voor mij want het was gewoon ja een stukje kreeg gewoon een stukje naar iets tastbaars iets wat mijn zus samen bas voor gevochten had bedoel was mijn zuster niet geweest zal pas nooit naar het badmintontoernooi kunnen gaan is iets waar samenvoegen.
Vochten hadden dat mocht ik dan hebben naar het is geweldig als gewoon grandioos en die medaille dat is ook mijn steun en toeverlaat geweest toen ik 'm had gekregen dat ik in de eerste maand heb ik hem altijd in m'n broekzak zakken over hem heen gesleept.
Tot ik me op gegeven moment realiseerde nemo kwijt kon raken en nou gaat ie alleen nog maar mee als ik speciale gebeurtenissen hebt dan gaat ie altijd even mee.
Daar put ik nou aan mijn kracht uit en niet helpt maar ook om erover te kunnen praten maar verdriet te kunnen verwerken aan bloos ik het dan echt moeilijk krijgt pak maar een medaille en.
Dan heb ik het toch weer even vast dan heb ik het bij me en die neem je echt letterlijk mee naar ik noem maar wat naar sollicitatiegesprek of ja.
Als ik als ik een sollicitatiegesprek zou hebben dan gaat ie in de broekzak mee en als ik het dan moeilijker gaat de hand in de broekzak heb ik vast en dan heb ik het gevoel dat ze dat ze erbij is dat ze iemand hand vasthoudt bij wijze van spreken dan in dat van mij heel rustgevend gevoel.
Mmm.
Zin marianne.
Dit is een bidprentje een bidprentje kan marianne vijf november cu zevenenzestig geboren en stierf te rotterdam sinds augustus negentien zeventig.
Je niertjes heb je aan een ander kind gegeven zodat het of.
Ja ja.
Ik moet zeggen dat ik ik word altijd over emotionele want ja ik kan me niet goed tegen ik vind dat de bbc bemoeien.
En een leuk kindje moet zetten haar haar haar was op dat moment net kort geknipt schijnt altijd haar tot op de billen gehaald hebben.
Een heel lief meisje.
Dit is bijna een medaille interessante meenemen het is een bronzen maar is goed genoeg voor mij staat die altijd tegen die foto voor mario aan ja.
Was die ook als 't fotografen is ook schoon wordt gemaakt aan alle valt of staat vanaf ontstaan en we zijn nou en dan wordt het ook allemaal weer precies zo neer gezet zoals nou staat in precies de medaille die moet altijd rechts en rosenmöller altijd links en vriend weet dat ook inmiddels allemaal dus dat gebeurt wel.
Mmm mmm mmm.
Mmm mmm.
En.
Maar het is in juni dit jaar is het eigenlijk een beetje fout gaan is een bloedprop voor mijn neer gaan gaan gaan zitten en dat heeft de slagader enorm doen uitgelubberde en dat werd te gevaarlijk want als dat zou springen dan dan had ik een slagaderlijke bloeding in m'n lichaam gehad en dan de media.
Dood was ik er zo slecht aan toe dat mijn vader en mijn vrouw dacht dat ik het niet zou halen dus het is toch wel wat behoorlijk wat geweest in de gelederen om me heen.
Men dacht jij zelf ook dat je het niet halen.
Nu heb ik nooit over nagedacht.
Mijn vader belde op mijn vader was helemaal in paniek.
Mijn vader had echt zoiets van braken zelfs maar hebben m'n broer kwijt hij was zo vreselijk slecht lag die dus die had echt zoiets van het is over en sluiten en het is niet alleen de die die slecht is maar ik verlies m'n kind.
Ja ik dacht echt dat dat die toen ook al dat niet zou halen.
Zo slecht was lag die bij.
Dat was op een gegeven ogenblik een moment dat de werking van een nier niet beter werd en toen had ik zelf wel iets van 't is 't is over nog voordat het eigenlijk door de artsen bevestigd was nou dan begin je al een beetje te te denken.
Dat was op een woensdagavond ik heb toen een hele slechte nacht gehad heel veel nagedacht en eigenlijk al wat begonnen wat wat wat wat afscheid te nemen als heel heel raar hè dat je afscheid van.
Een nier neemt hele rare situatie.
In mijn geval was dat ook wel zo en toen op donderdagochtend de artsen inderdaad vertelde van nou we vechten nog vier dagen door maar wij denken dat over is ja dan dan dan is een dag met heel veel tranen.
Een heel veel verdriet wil een.
Ook wel heel veel verzorger van hoe dat nou allemaal moet gaan en ja ik heb god ik heb jij de dat veel gehuild dat.
En.
Ja toen toen was hooft toen eigenlijk afscheid genomen van van de nier van voor marielle en doen moeten we verder en onder andere vertellen aan de familie janse dat het over was.
En dan dan dan zit je ook weer met de met hele nare gevoelens van hoe zouden zij daarop reageren en zou zouden ze niet vinden dat hun dochter nog een keer sterft dat zou ik namelijk heel heel erg vinden en ja dat dat zal 'k absoluut niet willen.
Ik ik ik vond het eigenlijk vervelende voor hem als dat ik daar een dag dat marianne weer een keer een tweede keer zo sterk dat heb ik helemaal nooit gaat dat verdriet is in feite verwerking van ons.
Het enige wat ik dus vreselijk mee zat was van ja wat nu want nou is die band en niet meer ik bedoel hij is niet meer die liever mariël dus in feite hoeft er dan ook niet meer te zeggen van ja.
Die band was dan heel even anders we niet op tijd uit moet leggen.
Maar bas heeft toen tegen mij verteld dat dat ik dat helemaal verkeerd zag omdat hij heeft toch twintig jaar die nier gehad en hij heeft twintig jaar.
Van z'n leven gekregen vanwege die neer en dat er dus niet van plan was om te zeggen van oké manier is het er niet meer dan hoef je ook niet meer te komen dus en een daar had ik het meeste moeite mee dat ie dan op gegeven moment zou zeggen van jou kate contact kan minder worden want die nier is d'r nou toch ook niet meer.
En uiteindelijk dan toch ook nog wel een beetje dat eindelijk ja dat de nier weg is dat stukje tastbare wat je had dat het dan nou uiteindelijk ook niet meer is en dan had ik het best wel moeilijk mee.
Dat is in de twintigste.
Ja daar heb ik alsnog toch een barbecue gehouden omdat ik toch dankbaar ben geweest voor het moment dat het allemaal voor het feit dat het allemaal zo goed is gegaan.
Wat ik de komende jaren doen wil ik haar niet.
Ik ben weer aan radicaliseren dialyseren en dat gaat heel anders dan vroeger ik voel me d'r ook veel beter door en ik doe aan buikvlies spoelen.
Pd en.
Elke nacht en dan liggen kan apparaat en dat die zorgt ervoor dat er vloeistof in m'n buik komt met dezelfde afvalstoffen als in mijn bloed en ik leg ze negen uur per nacht aan dat apparaat en dat gaat erg goed.
Ja.
In het huis had een enorme voorraad dozen in ieder doceert tien liter vocht.
Moet er.
Kijk die zak wordt er bovenop die wordt gemaakt.
Nu komen een aantal aansluiting aan en komt en de aansluiting ah mijn lichaam fantastisch steeds zijn merkt niet niks van 's nachts.
Nee het het het het apparaat staat een beetje te te puffen te doen maar voor de rest merk je heel weinig.
Ja dat staat hier naast jou beet en het wordt aangesloten met iets in jouw lijf.
Ja met een katheter in mijn in mijn lijf die daar zit in een dorp aan een en die kan je openmaken dan kan je aansluiten dan kan je aan een aan night zitten maar je kunt er voor de rest.
Zit er alleen aan de lijn van twee meter dus ik kan niet m'n kamer uit of zo maar ik kan ook wel iets iets pakken wat dicht in de buurt komt dit is dit is de afvoer is zijn eigen heel simpel.
Het heeft zo moeten zijn en die kan ik als bas naar zometeen een andere manier krijgen of zo dan heb ik niet het idee of zo van 't had mariël moeten zijn en marielle heeft de eerste twintig jaar voor gezorgd in heeft.
Juist ervoor zorgen dat die die die aanloopt is gekomen marja is getrouwd heeft een bedrijf gehad gemaakt heeft kinderen gekregen dus de eerste opzet is dan nu en dat iemand anders het afmaakte vind ik helemaal niet erg.
Kan ik heel goed mee leven.
Ik denk na twintig jaar dat mariël zoiets gedacht hebt van nou het is mooi geweest ga met pensioen.
Mmm.
De van die in de tijd dat ik in het ziekenhuis lag hier kennelijk is dat zo en mahler bij hem geweest dat hij absoluut vond dat hij ook een doener bij wilde zijn dus heeft een donorcodicil getekend.
En geschreven heeft er alles ter beschikking gesteld heeft vindt ook geweldig van wat heeft gedaan en heeft verkracht absoluut zonder dat ik hem daarin gestimuleerd heb of zo dat is zijn manier van.
Ja van verwerker van van van de thuissituatie geweest.
Ik kan zeggen dat het een groot gedeelte gewerkt heb ik heb het een plaats kunnen geven aan maar ik heb er nog niet helemaal verwerkt en.
Toen de zus van mijn vriend toen die in verwachting was toen had ik er ook heel erg moeilijk maar toen had ik zoiets van ja die ervaring hetgeen wat hij voelt dat zou 'k dus nooit meemaken omdat ja ik heb dus nooit een zus die zwanger zal worden of gaat trouwen of wat dan ook maar.
Tweederde van dichtbij ineens mee geconfronteerd van alle blijdschap en zo een.
Ja en toen had ik in eerste instantie zoiets van ik hoef niet echt blij om zijn want toen toen was ik eigenlijk jaloers dat ik zoiets van ja potverdorie hun wel ik niet.
En neem je die medaille nu al vroeg mee denk je want hij heeft dus nu niet meer de nier van marjan.
Ja maar dat maakt voor een medaille op zich maakt dat niet uit die medaille die die staat voor marianne niet voor de nier van mario maar voor marjan zelf dus ja die gaat gewoon nog steeds mee.
Ga ik heb alle onderzoeken inmiddels weer gehad en ik sta bij op een wachtlijst dus van mij mocht komen maar ja de wachtlijsten zijn tegenwoordig vrij lang gemiddeld drie drie en een half jaar.
Dan denk je dat je daar nu anders mee om zou gaan dat je je bewuster zou zijn van de nabestaanden van de donor.
Het denken op een moment dat de getransplanteerd wordt op datzelfde moment niet dus de eerste weken daarna niet dat daarna wel bedoel ik heb het nu meegemaakt dus ik denk dat ik daarna wil daar bewust mee bezig maar ik vraag me af overigens op of wat op dit moment wel goed is hoor.
Maar ja kijk met met.
Meneer jansen is het heel goed gegaan maar dat was na achttien jaar en dan heb je natuurlijk wel heel heel wat achter de rug ik vraag me af hoe dat altijd gegaan als het na een jaar was geweest dan denk ik dat we een heel ander verhaal krijgt dan is het nog te vers.
Dingen te doen het verdriet ja ik denk het wel voor voor allebei hoor voor de de verst operatie voor mij en in te vers zette de het verlies van hun kinderen voor hen.
Dus als jij nu een nieuwe nier zou krijgen zou jij ook eigenlijk niet hoeven weten van wie die is.
Nee nee nee.
Misschien dus wel weer later ja na na na een jaar of vijf of tien jaar.
Ja op het moment dat ik pas heb gesproken toen aan de telefoon zei dat het niet goed ging met zijn nier.
Toen flitsten dat wel doen maar na door mijn hoofd heen om te zeggen om te zeggen van nou oké dan mag iedereen van mij hebben en dat heb ik hem niet verteld en toen ik voordat ik op vakantie ging ben ik nog een keer bij hem op visite geweest en toen zei ie wel van toen zei ik van toen hadden we dat er zo over en toen zei ik zo van ja je had er ook één van mij mogen hebben.
En.
Ja het hebben we toch gewoon heel luchtig over gehad niet niet te zwaar onderwerp of wat dan ook maar gewoon heel luchtig zo en toen zei ie ook van ja dat u dat niet noodzakelijk achtte bedoel.
Hij wou het zelf niet hebben dus dan weet ik ook niet of als puntje bij paaltje kwam dan ook echt daadwerkelijk afstaan maar die gedachte flitst wel drie koppijn.
Mmm.
We zijn op weg naar nijmegen en ik ik ga nu op bezoek bij de familie jansen.
Mmm nou.
En één keer in een half jaar zien we elkaar wel en corien iets vaker die de nog eens een keer bij mij geweest zijn we met mensen als ik naar het strand toe geweest dat ja we met ik één keer in een half jaar ongeveer.
Dus ik weet niet in ieder geval de de weg wil zo langzamerhand.
Daarin vertelde toen ik haar sprak dat dat zij overwogen heeft om één van haar nieren aan jou af te staan.
Nou daar was ik stil van.
Ik vond het geweldig om om om tranen van in de ogen te krijgen.
Maar ik vind dat heel moeilijk ik in eerste instantie heb ik iets van nee dat wil ik niet in in eerste instantie niet dat dat belandt mij een beetje te zwaar maar ik vind het wel een geweldige aanbod.
Mijn mijn met mijn ouders hebben allebei ooit aangeboden om om een nier af te staan dat dat kon in mijn geval niet omdat de waarde heeft heel anders waren dan dan die bij mij paste maar in het geval van mijn ouders zou ik ook van mijn vader.
Best beste niet willen aannemen en van mijn van m'n van m'n moeder heb ik daar toch iets meer moeten weten hoe dat komt weet ik eigenlijk niet.
Blijf je dit doen ja ja ja ja ja ja zonder zonder meer kijk ik heb twintig jaar met mijn hier mogen doen en dat zijn twintig hele mooie jaren eigenlijk is dat de helft van mijn van mijn leven ik ben nou negenendertig en dat dat is.
Absoluut die niet uit te vlakken 'k heb er zoveel meer mee bereikt door door die nier dat is gewoon niet uit te vlakken en.
En dus ja dat dat staat voor mij vast paul boven water dat dat ik dit heb ik dat blijft doen dan dankzij hun heb ik dit allemaal mogen beleven en ja dat dat dat kan niet zomaar stopgezet worden.
Bijna.
De hopen dat ie zwart gehakt natuurlijk zo proletarisch w vond.
Oh.
Hallo ik ben ik kom drie procent hoger bij de.
Nee ja ja ja goed hè nee het gaat echt goed.
Minder dan met te leren maar.
Beter dan dat dan heel mooi.
Tot zover damokles met droevig geluk programma is gemaakt door margreet rijntjes in de techniek was van jaap vermeer.
U kunt het zetten van deze uitzending bestellen voor twaalf gulden vijftig die na ontvangst.
Betaald schrijft u dan naar k roken zet de servers postbus drieëntwintigduizend twaalf van de twee e a in hilversum.
Postbus twee drie nul nul nul twaalf van de twee e a in hilversum vermeld uw adres telefoonnummer en de datum van de uitzending zesentwintig oktober negentien negenennegentig de titel was droevig geluk zodadelijk na het nieuws van één uur.
Is de kro betere met niemandsland.
Ah ah.
En en van toen een stoel.
Mmm kan pas.
Na en.
En alleen en en.
Trekken.
Van nee.
Nou.
Het weer.
H nul nul één en twee.
Van.
Nee.
En.
Mee.
één uur nos radionieuws de gerechtstolken gaan de komen.